Sans dire adieu - Lonepsi

Je cherche l’enfant qui s’est perdu en moi, et qui glorifie la vie avec un

sourire innocent

Je cherche à remuer mes profondeurs où résonne l'écho de souvenirs frissonnants

Je cherche à m’enfuir vers l’inconnu, vers des rêves ensoleillés que l’on ne

peut faire que la nuit

Je cherche à retrouver ton parfum sur une passante que je ne reverrai jamais de

la vie

Comme une discrète floraison on a grandi seuls et à part

M’accidenter sur l’une de tes pensées n’a plus rien d’un hasard

Tu es maladroite comme un enfant qui se précipite

Mais je te pardonne car tu m’as sauvé de ce précipice

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

J’ai comme une envie souterraine d’aller plonger sous tes reins

Mais je cherche ce qui se dit au bord de tes clavicules

Ma raison, s’est fait piétiner par un troupeau de sentiments

Combien de mes écrits resteront inconnus?

Quand j’y pense, la plus part d’entre eux, je te les ai consacrés

Car tu semblais aussi séduisante qu’un secret

Je cherche les lumières du soir qui allumeront ton sourire

Les mots, les virgules, la vie qui errent dans les poèmes de Pouchkine

Je nous revois rentrer à deux, quand on ruisselait ensemble à la recherche de

chemins rares

J’aimerais te revoir sans dire adieu, pour me rappeler qu’avec toi c'était fou

comme j’aimais rire

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Lorsque tu me parles je t'écoute comme si, c'étaient les derniers mots que tu

prononçais

Ішімде адасып, Өмірді асқақтататын баланы іздеймін

бейкүнә күлкі

Мен дірілдеген естеліктер жаңғырығы жаңғырған жерде өзімнің тереңдігімді қозғауға тырысамын

Мен белгісіз жаққа қашуға ұмтыламын, ешкім білмейтін шуақты армандарға

сол түнде жасай алады

Мен сенің иісіңді енді ешқашан көрмейтін жолаушыдан іздеп жүрмін

өмір

Тыныш гүл сияқты біз жалғыз және бөлек өстік

Сіздің бір ойыңыздағы апат енді кездейсоқтық емес

Асыққан баладай ебедейсіз

Бірақ мен сені кешіремін, өйткені сен мені мына жардан құтқардың

Сіз менімен сөйлескен кезде мен сізді тыңдаймын, бұл сіздің соңғы сөздеріңіз болды

айтылды

Сіз менімен сөйлескен кезде мен сізді тыңдаймын, бұл сіздің соңғы сөздеріңіз болды

айтылды

Сенің беліңнің астына барып сүңгісем деген жер асты тілегім бар

Бірақ мен сенің сүйегіңнің шетінен не айтылғанын іздеймін

Менің ақыл-ойым, сезімдер табынының астында қалды

Менің қанша жазғаным белгісіз болып қала береді?

Ойлап қарасам, көпшілігін саған арнадым

Өйткені сен құпия сияқты еліктірдің

Мен сенің күлкіңді нұрландыратын кешкі шамдарды іздеймін

Пушкин өлеңдеріндегі сөз, үтір, қаңғыбас өмір

Екеуіміздің үйге келе жатқанымызды, бірге іздеп жүргенде көріп тұрмын

сирек жолдар

Мен сенімен қоштаспай қайта көргім келеді, сенімен бірге ессіз болғанын есіме түсіргім келеді

мен күлгенді қалай жақсы көретінмін

Сіз менімен сөйлескен кезде мен сізді тыңдаймын, бұл сіздің соңғы сөздеріңіз болды

айтылды

Сіз менімен сөйлескен кезде мен сізді тыңдаймын, бұл сіздің соңғы сөздеріңіз болды

айтылды