Aveugle - Lonepsi

Mon cœur accueille des vagues qui forment des secousses

Elles cognent les parois comme pour crier fort au secours

Attiré par un train qui prend la mauvaise direction

Absorbé par des lèvres qui ont le rouge de mille démons

Petit, quand on tombait, on avait mal et parfois peur

Tout ça n’a pas changé quand il est tard comme à trois heures

Quand l'été n’finit pas, l’hiver m’appelle de sa froideur

Comme la table d’un café à laquelle je m’assois seul

Derrière ses yeux se cache le bleu des nuits qui nous éloignent

Quand on se touchera, il n’y aura plus rien entre elle et moi

Je flâne près des rues qui sont pavées de nos brefs échanges

En espérant recroiser soit toi, soit ton rêve étrange

M'éloigner comme la marée basse, ça je sais le faire

Est-ce que l’on se reverra pour se ramener de l’air?

Chaque train qui passe, chaque matin qui s'élève

Vient me rappeler qu’un jour, tout s’en va

Je ne trouve plus grand chose dans les regards que je croise

Comme si j'étais devenu aveugle après toi

Chaque train qui passe, chaque matin qui s'élève

Vient me rappeler qu’un jour, tout s’en va

Je ne trouve plus grand chose dans les regards que je croise

Comme si j'étais devenu aveugle après toi

La joie bouscule ma peine quand je suis sur le quai des gares

Et qu’enfin je mets terme à l’intervalle qui nous sépare

Je marcherai droit vers toi même si mes sentiments titubent

Comment ton regard a-t-il pu renverser mes incertitudes?

Révéler mes pensées les plus souterraines et sincères

Voilà une idée qui m’effraie mais qui à la fois m’envoûte

Ce qui m’envoûte, c’est qu’une personne puisse les entendre sur Terre

Ce qui m’effraie, c’est tout ce qui sépare cette personne de ma route

Derrière ses yeux se cache le noir des nuits qui nous éloignent

Quand on se touchera, il n’y aura plus rien entre elle et moi

En attendant qu’on se dévoile nos peurs et nos névroses

Mes bras s’enroulent comme des voiles et viennent habiller tes épaules

M'éloigner comme la marée basse, ça je sais le faire

Est-ce que l’on se reverra pour se ramener de l’air?

Chaque train qui passe, chaque matin qui s'élève

Vient me rappeler qu’un jour, tout s’en va

Je ne trouve plus grand chose dans les regards que je croise

Comme si j'étais devenu aveugle après toi

Chaque train qui passe, chaque matin qui s'élève

Vient me rappeler qu’un jour, tout s’en va

Je ne trouve plus grand chose dans les regards que je croise

Comme si j'étais devenu aveugle après toi

Chaque train qui passe, chaque matin qui s'élève

Vient me rappeler qu’un jour, tout s’en va

Je ne trouve plus grand chose dans les regards que je croise

Comme si j'étais devenu aveugle après toi

Менің жүрегім сілкініс жасайтын толқындарды қабылдайды

Олар көмек сұрап айқайлағандай қабырғаларды соғып жатыр

Пойыз бұрыс жолмен кетіп бара жатқан

Мың жынның қызылы бар ерінге сіңген

Бала, біз құлаған кезде жарақаттанып, кейде қорқатынбыз

Сағат үш сияқты кеш болғанда бәрі өзгермейді

Жаз бітпесе, қыс салқындығымен шақырады

Мен кафедегі үстел сияқты жалғыз отырамын

Оның көзінің артында бізді ажырататын түндердің көгілдір түсі жасырылады

Біз қол тигізгенде, ол екеуміздің арамызда ештеңе болмайды

Мен қысқаша пікір алмасуларымызбен төселген көшелерде серуендеп жүрмін

Сізбен немесе сіздің таңқаларлық арманыңызбен қайта кездесуге үміттенемін

Мен қалай істеу керектігін білемін

Бір-бірімізді ауадан қайтару үшін тағы кездесеміз бе?

Әр өткен пойыз, әр атқан таң

Келіңіз де, бір күні бәрі жойылатынын еске түсіріңіз

Мен кездескен көріністерден көп нәрсені таба алмаймын

Мен сенен кейін соқыр болып қалғандай

Әр өткен пойыз, әр атқан таң

Келіңіз де, бір күні бәрі жойылатынын еске түсіріңіз

Мен кездескен көріністерден көп нәрсені таба алмаймын

Мен сенен кейін соқыр болып қалғандай

Мен вокзал платформасында жүргенімде қуаныш менің ауырғанымды итермелейді

Міне, мен бізді бөліп тұрған интервалға нүкте қойдым

Сезімім дірілдеп кетсе де, мен саған тура барамын

Сіздің көзқарасыңыз менің сенімсіздігімді қалай жоя алады?

Менің ең терең және ең шынайы ойларымды ашу

Бұл мені қорқытатын, бірақ сонымен бірге мені таң қалдыратын идея

Мені таң қалдырғаны – адам оларды жер бетінде ести алады

Мені қорқытатын нәрсе - бұл адамды менің жолымнан ажырататын нәрсе

Оның көзінің артында бізді алшақтататын түндердің қараңғылығы жасырылады

Біз қол тигізгенде, ол екеуміздің арамызда ештеңе болмайды

Біздің қорқыныштарымыз бен невроздарымызды ашуымызды күтуде

Қолдарым желкендей орап, иықтарыңды киюге келеді

Мен қалай істеу керектігін білемін

Бір-бірімізді ауадан қайтару үшін тағы кездесеміз бе?

Әр өткен пойыз, әр атқан таң

Келіңіз де, бір күні бәрі жойылатынын еске түсіріңіз

Мен кездескен көріністерден көп нәрсені таба алмаймын

Мен сенен кейін соқыр болып қалғандай

Әр өткен пойыз, әр атқан таң

Келіңіз де, бір күні бәрі жойылатынын еске түсіріңіз

Мен кездескен көріністерден көп нәрсені таба алмаймын

Мен сенен кейін соқыр болып қалғандай

Әр өткен пойыз, әр атқан таң

Келіңіз де, бір күні бәрі жойылатынын еске түсіріңіз

Мен кездескен көріністерден көп нәрсені таба алмаймын

Мен сенен кейін соқыр болып қалғандай