Paradis perdu - Lonepsi

Combien d’années en tout faut-il amasser

Pour embrasser les vagues du passé?

Pour effacer et me débarrasser

De cette impression d’en avoir assez?

Comment taire ça autrement qu’en tercets?

Dans ma tour seul c’est comme en autarcie

Le poids de mes rêves travaille mes dorsaux

Le doute m’endurcit

Tous les jours ça n’est pas radieux pourtant

Ébaucher un sourire, ça me paraît important

À la recherche de mon paradis perdu

Pourquoi suis-je tant apeuré de partir?

Combien d’années me faudra-t-il passer

Pour embrasser les vagues du passé?

Pour effacer et me débarrasser

De cette impression d'être condamné?

J’ai perdu la mémoire en voulant me faire des souvenirs

Mais j’imagine un jour qu’ils puissent me revenir

Ce tas de souvenirs que je n’ai pas su retenir

C’est mon paradis perdu, dis-moi si tu l’as aperçu?

J’ai perdu la mémoire en voulant me faire des souvenirs

Mais j’imagine un jour qu’ils puissent me revenir

Ce tas de souvenirs que je n’ai pas su retenir

C’est mon paradis perdu, dis-moi si tu l’as aperçu?

Rappelle-moi les promesses qu’on s’est faites à condition qu’elles tiennent

encore

Rappelle-moi le moindre centimètre de la joie qui parcourait nos corps

Rappelle-moi tous les échecs endurés

Rappelle-moi nos longs périples aux coins des rues

Rappelle-moi comme on ne faisait que d’errer

Et puis dis-moi qui j'étais en cas d’erreur

Rappelle-moi les siestes qu’on faisait dans un parc à l’ombre des ennuis

Rappelle-moi la taille de nos erreurs

Les larmes qu’on a séchées sous la pluie, hey

Rappelle-moi les nuits qu’on implorait pour s’en aller loin hors du réel

Pendant qu’elles perduraient elles

Pendant qu’on s'échappait rêveusement par des ruelles

Rappelle-moi comment la vie était belle

Comment les secondes étaient volatiles, s’envolaient-elles?

Comment la vie était douce

Console-moi ne serait-ce qu’un seul émoi

J’ai perdu la mémoire en voulant me faire des souvenirs

Mais j’imagine un jour qu’ils puissent me revenir

Ce tas de souvenirs que je n’ai pas su retenir

C’est mon paradis perdu, dis-moi si tu l’as aperçu?

J’ai perdu la mémoire en voulant me faire des souvenirs

Mais j’imagine un jour qu’ils puissent me revenir

Ce tas de souvenirs que je n’ai pas su retenir

C’est mon paradis perdu, dis-moi si tu l’as aperçu?

J’ai perdu la mémoire en voulant me faire des souvenirs

Mais j’imagine un jour qu’ils puissent me revenir

Ce tas de souvenirs que je n’ai pas su retenir

C’est mon paradis perdu, dis-moi si tu l’as aperçu?

Барлығы қанша жыл жинау керек

Өткеннің толқындарын құшақтау үшін бе?

Жою және құтылу үшін

Бұл жеткілікті деген сезім?

Мұны терцеттерден басқа қалай өшіруге болады?

Менің мұнарамның өзінде бұл автаркиядағыдай

Менің арманымның салмағы арқа сүйеуде

Күмән мені шыңдайды

Күнде ол әлі жарқырамайды

Күлімсіреуді сызыңыз, бұл мен үшін маңызды болып көрінеді

Жоғалған жұмағымды іздеуде

Неге мен кетуге қорқамын?

Қанша жыл жұмсауым керек

Өткеннің толқындарын құшақтау үшін бе?

Жою және құтылу үшін

Бұл жойылу сезімі туралы ма?

Есте сақтау үшін есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Бірақ бір күні олар маған қайта оралуы мүмкін деп ойлаймын

Мен есте сақтай алмаған естеліктер жинағы

Бұл менің жоғалған жұмақ, көрдің бе, айтшы?

Есте сақтау үшін есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Бірақ бір күні олар маған қайта оралуы мүмкін деп ойлаймын

Мен есте сақтай алмаған естеліктер жинағы

Бұл менің жоғалған жұмақ, көрдің бе, айтшы?

Орындау шартымен берген уәделерімізді еске түсіріңізші

Қайтадан

Біздің денемізден өткен қуаныштың әрбір сантиметрін есіме түсіріңіз

Маған барлық сәтсіздіктерді еске түсіріңіз

Көше қиылысындағы ұзақ сапарларымызды еске түсіріңізші

Еске салшы, біз қалай кезбе едік

Сосын қателессем кім болғанымды айт

Қиыншылықтың көлеңкесінде саябақта ұйықтайтынымызды еске түсіріңізші

Біздің қателіктеріміздің көлемін еске түсіріңіз

Жаңбырда кептірген көз жасымызды, эй

Шындықтан алысқа баруды өтінген түндерді еске түсірші

Олар созылғанша

Біз аллеялар арқылы армандап қашып жатқанда

Өмірдің қандай жақсы болғанын еске түсірші

Секундтар қалай құбылмалы болды, олар ұшып кетті ме?

Өмір қандай тәтті еді

Бір ғана эмоция болса мені жұбатыңыз

Есте сақтау үшін есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Бірақ бір күні олар маған қайта оралуы мүмкін деп ойлаймын

Мен есте сақтай алмаған естеліктер жинағы

Бұл менің жоғалған жұмақ, көрдің бе, айтшы?

Есте сақтау үшін есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Бірақ бір күні олар маған қайта оралуы мүмкін деп ойлаймын

Мен есте сақтай алмаған естеліктер жинағы

Бұл менің жоғалған жұмақ, көрдің бе, айтшы?

Есте сақтау үшін есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Бірақ бір күні олар маған қайта оралуы мүмкін деп ойлаймын

Мен есте сақтай алмаған естеліктер жинағы

Бұл менің жоғалған жұмақ, көрдің бе, айтшы?