Neruda - Lonepsi

J’ai peur de dire adieu, j’ai peur du dernier regard

Peur comme une mère qui voit son fils s’en aller d’une gare

J’ai peur de ne pas commettre mes rêves, de ne parvenir au bout

Peur de l’eau salée de la mer quand elle m’arrive aux joues

J’ai peur d'écouter un jour mon bonheur tituber

Peur d’offrir des fleurs qui transportent une odeur inhumaine

Tengo miedo como Neruda

J’ai peur de dire adieu, j’ai peur du dernier regard

J’entends la tristesse du ciel gris tomber sur le sol

S'écraser lentement sur le béton comme une clope

J’entends les regrets secrets de celui qui se trompait

J’entends ton absence qui résonne dans le creux de mon verre

J’entends les pas lourds de l’ombre qui me poursuit sans arrêt

J’entends les voix glançantes de mes démons palabrer dans ma tête

Tengo miedo como Neruda

J’entends ton absence qui résonne dans le creux de mon verre

Tengo miedo como Neruda

Je respire ton indifférence comme un calme qui console

Je soupire mes joies, mes larmes et les transforme en mille consonnes

Je reçois sagement l’hiver qui sommeille dans mes nuits glacées

Je l’enferme dans une plume et le laisse faire son tracé

Je cherche les chemins de l’ennui et m’y plonge comme un idiot

J’ai vu des indices sur mon futur, où sont les prochains signaux?

Tengo miedo como Neruda

Je soupire mes joies, mes larmes et les transforme en mille consonnes

Je revois le vent guider mes pas vers ses tissus

J’ai passé l’hiver sans danser, serais-je moins rêveur ces temps-ci?

Je revois ces visages sur une pellicule trempée

Comme quoi ces résidus m’empêchent d’oublier les déchirures anciennes

Bien que mes sentiments peuvent tenir dans le noyau d’un atome

J’aime sentir le parfum de sa danse effleurer ma peau

Tengo miedo como Neruda

J’ai peur de dire adieu, j’ai peur du dernier regard

Tengo miedo como Neruda

Қоштасудан қорқамын, соңғы көргеннен қорқамын

Баласының вокзалдан кетіп бара жатқанын көрген анадай қорқыныш

Армандарымды орындамаудан, соңына жете алмаудан қорқамын

Бетіме келгенде теңіздің тұзды суынан қорқамын

Бір күні бақытымның дірілдегенін естуге қорқамын

Адамгершілікке жатпайтын иісі бар гүлдерді ұсынудан қорқады

Тенго миедо Неруда ретінде

Қоштасудан қорқамын, соңғы көргеннен қорқамын

Сұр аспанның жерге түскен мұңын естимін

Темекідей баяу бетонға соғылады

Мен қателескендердің жасырын өкініштерін естимін

Мен сіздің жоқтығыңызды стақанымның қуысында жаңғырық деп естимін

Мені тынымсыз қуып келе жатқан көлеңкенің ауыр аяқ дыбыстарын естимін

Менің басымда жындарымның салқындаған дауыстарын естимін

Тенго миедо Неруда ретінде

Мен сіздің жоқтығыңызды стақанымның қуысында жаңғырық деп естимін

Тенго миедо Неруда ретінде

Мен сенің енжарлығыңмен жұбаныш беретін тыныштық сияқты дем аламын

Қуанышымды, көз жасымды күрсініп, мың дауыссыз дыбысқа айналдырамын

Мұзды түндерімде ұйықтап жатқан қысты ақылмен қабылдаймын

Мен оны қаламға салып, өз ісіне рұқсат етемін

Мен зерігудің жолдарын іздеп, ақымақ сияқты соларға сүңгемін

Мен болашағым туралы кеңестерді көрдім, келесі сигналдар қайда?

Тенго миедо Неруда ретінде

Қуанышымды, көз жасымды күрсініп, мың дауыссыз дыбысқа айналдырамын

Мен оның маталарына қарай қадамдарымды бағыттап тұрған желді көріп тұрмын

Мен қысты билемей өткіздім, бұл күндері арманшыл аз болар ма едім?

Мен бұл беттерді дымқыл пленкадан қайтадан көремін

Бұл қалдықтар маған ескі көз жасын ұмытуға кедергі келтіретін сияқты

Менің сезімім атом ядросына сыйып кетсе де

Маған оның биінің иісін терімде сезгенді ұнатамын

Тенго миедо Неруда ретінде

Қоштасудан қорқамын, соңғы көргеннен қорқамын

Тенго миедо Неруда ретінде