Marche nocturne - Lonepsi

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

J'écris ce texte en me demandant que vaudra-t-il

Lorsque j’aurai l'âge de le lire une fois sincèrement

Est-ce qu’il se perdra parmi toutes ces feuilles volatiles?

J’ai quelques doutes comme pour une promesse faite sans serment

Je rentre tard ce soir et tous les lampadaires sont éteints

Je fais signe à une silhouette au loin en pensant qu’c'était toi

Je repasse dans une rue que j’ai l’impression de connaître par cœur

J’y suis pas resté plus d’un quart d’heure

J'écris ce texte en me promettant de ne rien effacer

De lâcher les mots comme ils viennent et même si j’dois m'égarer

Promène mes yeux vers le ciel, quand l’cœur a très peu d’air

Pour dissiper mes ennuis j’ai dû trouver mes remèdes

Toi voudrais-tu t’en aller dès l’aurore sans demander de l’aide?

Pendant des nuits et des semaines pour aller mourir et renaître

De ma vie je ne regrette aucun instant

Mais j’espère pouvoir recréer des souvenirs au prochain printemps

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

J'écris ce texte en me demandant que vaudra-t-il

Lorsque j’aurai l'âge de le lire une fois sincèrement

Est-ce qu’il se perdra parmi toutes ces feuilles volatiles?

J’ai quelques doutes comme pour une promesse faite sans serment

Je rentre tard ce soir et la pluie est déjà bien tombée

J’aurais voulu te croiser, courir dans tes bras tout trempé

Mais tu n’es pas là, et je cherche dans les yeux des gens

Une échappatoire, comme perdu au milieu des champs

Suite à ça, je m’en vais d’un bar assez déçu

Car il est impossible de se débarrasser de soi

Je baisse la tête et regarde où mes pas me mènent

Est-ce que eux aussi sont-ils poussés par ce rêve?

Aucune idée mais parfois c’est comme s’ils voulaient rejoindre mon enfance

Le seul pays où j’n'éprouvais pas de peine

Les phares blancs d’une voiture m’arrachent à mes pensées

Et sans pouvoir deviner si mon visage a l’air sévère ou heureux

Je continue ma nuit sans vraiment savoir où errer

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

Je fais les mille pas dehors à cause d’une frayeur

Celle de ne plus me rappeler de mes rêves

J’aurai toujours besoin de m’absenter loin de ce monde

De m’inventer le mien pour savoir quoi faire de mes peurs

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Бұл мәтіннің құны қандай болады деп ойлап отырмын

Бір рет шын жүректен оқитын жасым жеткенде

Ол ұшқан жапырақтардың арасында адасып кете ме?

Антсыз берілген уәде сияқты менде күмән бар

Мен бүгін кешке үйге келемін, барлық көше шамдары өшіп қалды

Мен бұл сен деп ойлап, алыстағы адамға қол бұлғадым

Көшенің жанынан өтіп бара жатып, жатқа білетіндей боламын

Мен онда төрттен бір сағаттан артық тұрмадым

Мен бұл мәтінді өзіме ештеңе өшірмеуге уәде беріп жазып отырмын

Сөздер келген сайын, тіпті адасуға тура келсе де, тастап кету

Көзімді аспанға алшы, Жүрек ауасы аз кезде

Қиындықтарымды жою үшін мен өзімнің емдеу жолдарын табуым керек болды

Таң атқанда көмек сұрамай кеткіңіз келе ме?

Түндер мен апталар бойы өліп, қайта туылады

Өмірімнің бір сәтіне де өкінбеймін

Бірақ келесі көктемде естеліктерді жаңғырта аламын деп үміттенемін

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Бұл мәтіннің құны қандай болады деп ойлап отырмын

Бір рет шын жүректен оқитын жасым жеткенде

Ол ұшқан жапырақтардың арасында адасып кете ме?

Антсыз берілген уәде сияқты менде күмән бар

Мен бүгін кешке үйге келемін, жаңбыр жауып үлгерді

Мен сізбен кездескім келеді, сіздің құшағыңызға сіңіп жүгірдім

Бірақ сен жоқсың, мен адамдардың көзіне қарап отырмын

Өрістердің ортасында адасып кеткендей қашу

Осыдан кейін мен бардан көңілім қалды

Өйткені өзіңнен құтылу мүмкін емес

Басымды иіп, қадамдарым мені қайда апаратынын бақылаймын

Олар да осы арманға жете ме?

Ойым жоқ, бірақ кейде олар менің балалық шағымды қосқысы келетін сияқты

Ауыртпаған жалғыз ел

Көліктің ақ шамдары мені ойымнан шығарып жібереді

Менің жүзім қатал немесе бақытты көрінетінін болжай алмай

Мен түнде қайда жүретінімді білмеймін

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу

Мен қорқып далада келе жатырмын

Менің армандарымды енді есіме түсірмейтінім

Маған бұл дүниеден әрқашан алыстау керек болады

Менің қорқынышыммен не істеу керектігін білу үшін өзімді ойлап табу