Carnet de déroute, pt. 1 - La Rumeur

Ça sent pas bon dans c’pub

Décidément quelle angoisse cette musique de club

Vite, un coin d’silence pour me casser l’crâne

Le bruit du monde m'éloigne

Mes deux fois vingt ans ou presque témoignent du grotesque

Quand la soif me gagne comme le parfum d’une nymphomane

Je connais trop bien ce processus profane pour l’avoir conjugué

Dans toutes les langues, scruté sous tous les angles

Des rades les plus exsangues de ma ville

Au coin d’une feuille qui traîne

Un œil sur le fond d’mon larfeuille

Rien d’faramineux, à peine de quoi sauter dans un fiacre à l’arrêt

Et encore heureux

Car je n’suis pas d’humeur à lever l’pouce

Une fois la vitre baissée, qui embraye puis s’arrache en douce

Au point où j’en suis

En cas d’méprise j’me jette sur son pare-brise et pisse sur le toit ouvrant

Puis bagarre, qu’il soit petit ou grand

Malgré le peu d’neurones qui m’reste

La suite, commissariat Gare de l’Est

«Mon pauvre ami!

Vous êtes la perpétuelle victime de l’esprit querelleur de vos

contemporains.

Hein!

On vous cherche, on vous provoque, on vous persécute!

Une sorte de fatalité.

C’est bien ça?»

Bah question d'âge sans doute.

T’façons j’ai cuvé toute la bière que j’ai

trouvée sur ma route et finalement, rien, plus rien, le vide, le néant.

J’ai marché et fait l'équivalent de… porte d’Orléans à la porte St-Ouen pour

tout vomir dans un coin

«C'est la 3ème fois cette année, et la dernière j’espère, que vous êtes

poursuivi pour coups et blessures»

Bah, j’parlerai en présence de mon avocat.

Outrage et rébellion envers une

personne dépositaire de l’autorité publique… putain c’est long ça!

J'étais pas dans mon état… quand j’sors je bois, comme toi non?

Comme toi, hein?

Non j’suivrai pas…

Бұл пабтың иісі жақсы емес

Бұл клубтың музыкасы қандай ауырады

Тез, бас сүйегімді сындыратын тыныштық бұрышы

Дүниенің шуы мені алыстатады

Менің екі рет жиырма жыл немесе дерлік гротеск туралы куәландырады

Шөлдеу маған нимфоманның хош иісі сияқты әсер еткенде

Мен бұл профандық процесті оны біріктіру үшін тым жақсы білемін

Барлық тілдерде, жан-жақты қарастырылған

Менің қаламдағы ең қанды порттардан

Артқы жапырақтың бұрышында

Менің ларфельемнің түбінде көз

Үлкен ештеңе жоқ, тоқтаған кабинаға секіруге әрең жетеді

Және әлі бақытты

Себебі, бас бармақты көтеретін көңіл-күйім жоқ

Терезе төмен түскенде, ол қосылады, содан кейін ақырын жыртылады

Мен тұрған жерге

Түсінбеушілік туындаған жағдайда мен өзімді оның алдыңғы әйнегіне лақтырып, люкке сілеймін

Сосын кіші болсын, үлкен болсын күрес

Бірнеше нейрондарға қарамастан менде қалды

Люкс, Gare de l'Est полиция бөлімшесі

«Менің бейшара досым!

Сіз өзіңіздің даулы рухыңыздың мәңгі құрбанысыз

замандастар.

Эх!

Олар сені іздейді, арандатады, қудалайды!

Өлім түрі.

Дұрыс?»

Әрине, жас мәселесі.

Мен ішкен сыраны түгел ұйықтап қалдым

жолымда табылды және ақырында, ештеңе, ештеңе, бостық, жоқтық.

Мен жаяу жүріп, Сент-Оуенді портқа апару үшін... порте д'Орлеанның баламасын жасадым.

бәрін бір бұрышта құсу

«Биыл осымен 3-ші рет және соңғысы деп үміттенемін

шабуыл жасағаны үшін жауапқа тартылды»

Бах, мен адвокатымның қатысуымен сөйлеймін.

А-ға қарсы ашу және көтеріліс

мемлекеттік билікті ұстанатын адам... бұл ұзақ!

Мен өз күйімде емес едім... көшеге шықсам сен сияқты ішемін, солай емес пе?

Сіз сияқты, иә?

Жоқ мен соңынан ермеймін...