Ворожба - Кирилл Комаров

Ворожба

Нынче в небе темно.

Научи, как мне быть.

Раскрутись, моё веретено, размотай свою нить.

Уведи меня вдаль, стужа там али зной,

Та сестрица, чьё имя -- Печаль, пойдёт рядом со мной.

Там, вдалеке, снег заносит следы.

Там, вдалеке, чёрный ворон кружит.

Там, вдалеке, недалеко до беды.

Но там, вдалеке, кто-то мне ворожит.

Снегу -- сыпать, ливню -- лить,

Веретёнце, разматывай нить!

Уводи за собой, за леса, за моря,

Там сестрица, чьё имя -- Любовь, поцелует меня.

Приворотным питьём напоив на заре,

Она скажет: «Теперь мы пойдём к нашей третьей сестре.»

Там, вдалеке, в реках нету воды.

Там, вдалеке, волк мой путь сторожит.

Там, вдалеке, недалеко до беды.

Но там, вдалеке, кто-то мне ворожит.

Ветру -- веять, волку -- выть,

Веретёнце, разматывай нить!

Не петляй мне назло, не порви нить сглупа.

Ох, немало завяжет узлов на той нитке судьба.

Но настанет пора, закачается твердь,

И узлы все распутает третья сестра,

Потому что её имя -- Смерть.

Там, вдалеке, в небе нет ни звезды.

Там, вдалеке, земля под ногами дрожит.

Там, вдалеке, недалеко до беды.

И я хочу знать, кто там мне ворожит.

Что мне делать?

как мне быть?

Веретёнце, разматывай нить!

Нынче в небе темно… В небе темно…

Сәуегейлік

Бүгін аспанда қараңғы.

Маған қалай болу керектігін үйрет

Шпиндельімді босат, жібіңді шеш.

Мені алып кет, салқын немесе ыстық,

Сол Мұң деген апа қасымда жүреді.

Онда, алыстан қар іздерін басып жатыр.

Алыстан қара қарға айналып жүр.

Онда, алыс жерде, қиыншылықтан алыс емес.

Бірақ сол жерде, алыста біреу маған сәуегейлік айтып жатыр.

Қар - нөсер, жаңбыр - нөсер,

Шпиндель, жіпті босат!

Мені алып кет, ормандардан, теңіздерден,

Сол жерде Махаббат деген апа мені сүйеді.

Таң ата махаббат сусынын ішіп,

Ол: «Енді үшінші апамызға барамыз» дейді.

Онда, алыста, өзендерде су жоқ.

Сол жерде менің жолымды алыстан қасқыр күзетеді.

Онда, алыс жерде, қиыншылықтан алыс емес.

Бірақ сол жерде, алыста біреу маған сәуегейлік айтып жатыр.

Жел – соғады, қасқыр – айқайлайды,

Шпиндель, жіпті босат!

Маған ренжіме, жіпті ақымақтықпен үзбе.

Әй, тағдыр сол жіпке талай түйін түйеді.

Бірақ уақыт келеді, аспан тербеледі,

Ал түйіндерді үшінші апа шешеді,

Өйткені оның аты Өлім.

Онда, алыста, аспанда бірде-бір жұлдыз жоқ.

Онда, алыста, жер аяқ астынан дірілдейді.

Онда, алыс жерде, қиыншылықтан алыс емес.

Ал мен кімнің маған байлық айтып жатқанын білгім келеді.

Мен не істейін?

Мен не істеймін?

Шпиндель, жіпті босат!

Аспанда бүгін қараңғы... Аспанда қараңғы...