Перекати-поле - Кирилл Комаров

Хошь верь, хошь не верь --

Кто-то ночью постучал мне в дверь:

«Тук-тук, пусти на ночлег,

Я не зверь и не лихой человек,

А я -- перекати-поле,

Я -- перемели-боль…»

Туман, темень, ночь,

И с перепугу я прогнал его прочь.

А он только дунул в ответ --

Я оглянулся, а дома и нет,

И вот я -- перекати-поле,

Я -- перемели-боль,

Я -- перемоги-горе,

Я -- перекатная голь!

Я бос, я тёмен и нищ,

Я замёрз среди пепелищ.

Мой путь -- от избы до избы,

Да мне нигде моей беды не избыть,

Ведь

Я -- перекати-поле,

Я -- перемели-боль,

Я -- перемоги-горе,

Я -- перекатная голь!

Хошь верь, хошь не верь,

Но я теперь стучусь в твою дверь:

Открой, пусти на ночлег,

Ведь я такой же, как и ты, человек!

Просто я -- перекати-поле,

Я -- перемели-боль,

Я -- перемоги-горе,

Я -- перекатная голь!

хошь верь, хошь не верь

Я -- перекати-поле

однажды кто-то постучится в дверь

Я -- перемели-боль

хошь верь, хошь не верь

Я -- перемоги-горе

однажды кто-то постучится в дверь

Я -- перекатная голь!

Я -- перекати-поле… (3 р.)

Хошь верь, хошь не верь --

Кто-то ночью постучал мне в дверь (и т.д.)

А я, я, я, я перекати —

поле…

Оған сеніңіз, сенбеңіз -

Түнде біреу менің есігімді қақты:

«Нок-ток, түнге қалуыма рұқсат етіңіз,

Мен хайуан емеспін және дөрекі адам емеспін,

Ал мен домалақ таспын,

Мен - ауыртпалық...»

Тұман, қараңғылық, түн,

Ал мен қорқып, оны қуып жібердім.

Ол жауап ретінде жай ғана үрлей берді -

Мен айналама қарадым, бірақ үйде емес,

Ал міне, мен - құймақ,

Мен - ауыртпалық,

Мен жеңемін,

Мен тұрақсыз мұқтажмын!

Жалаңаяқпын, қараңғы, кедеймін,

Күлдің арасында қатып қалдым.

Менің жолым саяттан саятқа,

Иә, мен бақытсыздықтан ешқайда құтыла алмаймын,

Қалай болғанда да

Мен домалақ таспын

Мен - ауыртпалық,

Мен жеңемін,

Мен тұрақсыз мұқтажмын!

Сенбе, сенбе,

Бірақ қазір мен сіздің есігіңізді қағып жатырмын:

Оны ашыңыз, түнге қалдырыңыз,

Өйткені, мен де сен сияқтымын, еркекпін!

Мен жай ғана домалақ таспын

Мен - ауыртпалық,

Мен жеңемін,

Мен тұрақсыз мұқтажмын!

сенбе, сенбе

Мен домалақ таспын

бір күні біреу есік қағады

Мен - ауырсыну

сенбе, сенбе

Мен жеңемін

бір күні біреу есік қағады

Мен тұрақсыз мұқтажмын!

Мен балдырмын ... (3 б.)

Оған сеніңіз, сенбеңіз -

Түнде біреу менің есігімді қақты (т.б.)

Ал мен, мен, мен, айналдырамын -

өріс…