Pleure en Silence - Kery James

Persuadés d’avoir du vécu,

Chacun de nous pense posséder le monopole de la souffrance,

On aborde fièrement nos cicatrices et on n’aime à rappeler

A quel point nos vies sont tristes et cruelles,

On est le nombril du monde et tous prétendent

Avoir grandi à l’ombre du bonheur,

On se fais notre ciné.

Dans le vacarme de nos plaintes,

Y a tant de gens qu’on entend même plus pleurer.

Tu sais, on ne souffre pas qu’en banlieue

Partout tu peux lire le même manque d’amour dans les yeux.

Même dans les beaux quartiers, des sourires sont des masques,

On n’achète pas le bonheur sans qu’un jour, le temps nous démasque

La détresse n’a pas de couleur, réveille toi:

Sous combien de peaux blanches se cache la douleur?

Chacun ses secrets, emmurés dans le silence,

Ces hémorragies internes qui nous font pleurer en silence.

Refrain x2:

Tu peux souffrir sans venir de la banlieue,

Partout tu peux lire le même manque d’amour dans les yeux.

A chacun son ghetto, chacun porte son fardeau.

Tu peux grandir à l’air libre, mais comme derrière les barreaux.

Mal être: chronique de douleurs qu’on traîne,

On espère qu’elles disparaissent mais en faite elles hibernent

Dans les veines de nos plaies, mon cœur la renferme,

C’est une peine sans sursis, à vie c’est du ferme

Et on se cache pour pleurer,

Si on sourit au monde, c’est en espérant le leurrer

Parce qu’au fond,

Qui peut réellement savoir ce qui nous tue

Et ce que l’on est,

Les gens se contentent de ce qu’on parait, pas vrai?

Souffrir sans pouvoir le dire c’est pire.

Moi j’ai encore la chance de l'écrire,

Alors je chante pour celles et ceux qui meurent de leurs vivants

Dans des drames silencieux, polémies de douleur,

Anorexie de bonheur,

Tous chantonnes leur vie en ré mineur

Même mineur.

Chacun ses secrets, emmurés dans le silence,

Ces hémorragies internes qui nous font pleurer en silence.

Refrain x2:

Tu peux souffrir sans venir de la banlieue,

Partout tu peux lire le même manque d’amour dans les yeux.

A chacun son ghetto, chacun porte son fardeau.

Tu peux grandir à l’air libre, mais comme derrière les barreaux.

Ne crois jamais être le seul à pleurer de quoi inonder le sol,

Certains enveloppent leur tristesse dans un lin seul

Mais seuls, ils finissent pleureur comme le saule,

Ecoutes pas trop les cœurs, ils font boum — boum

Au rythme des peurs,

Boum — boum chacun porte son fardeau,

Des cœurs gèlent et prennent les faux semblant comme manteau,

Quand d’autres se replient dans la violence, se cachent derrière l’arrogance,

Traduisent leurs tristesses par l’insolence,

Les gens cachent leurs douleurs,

Se tiennent debout comme des arbres

Mais leurs branches sont d’argiles,

Du cristal sous du marbre,

Les blessures mortelles sont celles qu’on peut confier

Si on se sent asphyxié, c’est qu’on tente de les étouffer,

Chacun ses secrets, emmurés dans le silence,

Ces hémorragies internes qui nous font pleurer en silence.

Refrain x2:

Tu peux souffrir sans venir de la banlieue,

Partout tu peux lire le même manque d’amour dans les yeux.

A chacun son ghetto, chacun porte son fardeau.

Tu peux grandir à l’air libre, mais comme derrière les barreaux.

Paris on pleure en silence, New York on pleure en silence, Kinshasa on pleure

en silence ….

Өмір сүргеніне сенімді,

Әрқайсымыз қасіреттің монополиясы деп ойлаймыз,

Біз тыртықтарымызды мақтанышпен айтамыз және есте сақтауды ұнатпаймыз

Өміріміз қандай қайғылы, қатыгез,

Біз әлемнің кіндігіміз және бәріміз талап етеміз

Бақыттың көлеңкесінде өскен,

Біз фильмдерімізді түсіріп жатырмыз.

Біздің шағымдарымызда,

Адамдардың көптігі сонша, сіз енді жылап жатқанын да ести алмайсыз.

Білесіз бе, біз тек қала шетінде ғана қиналмаймыз

Барлық жерде көзден бірдей махаббаттың жоқтығын оқуға болады.

Тіпті әдемі аудандарда да күлкі - бұл маска,

Бір күні біздің бетпердемізді ашпайынша, бақытты сатып ала алмайсың

Қиындықтың түсі жоқ, оян:

Қанша ақ терінің астында ауырсыну жасырылады?

Әрқайсысы өз құпиялары, үнсіз қалған,

Бізді үнсіз жылататын ішкі қан кетулер.

Хор x2:

Қала маңынан келмей-ақ қиналуың мүмкін,

Барлық жерде көзден бірдей махаббаттың жоқтығын оқуға болады.

Әрқайсысының өз геттосы, әрқайсысы өз жүгін көтереді.

Сіз ашық жерде өсе аласыз, бірақ темір тордың ар жағындағы сияқты.

Мазасыздық: біз сүйреп апаратын ауырсыну хроникасы,

Біз олар жоғалады деп үміттенеміз, бірақ іс жүзінде олар ұйықтайды

Жараларымыздың тамырында жүрегім оны қамтиды,

Бұл шартты емес жаза, өмір берік

Ал біз жылау үшін жасырамыз,

Дүниеге күлімсіреп қарасақ, ол оны алдауға үміттенеді

Өйткені тереңде,

Бізді не өлтіретінін кім біле алады

Ал біз қандаймыз,

Адамдар сіздің көрінгеніңізге риза, солай ма?

Оны айта алмай қиналу одан да жаман.

Оны жазуға әлі де мүмкіндігім бар,

Сондықтан мен тірі өлгендер үшін ән айтамын

Үнсіз драмаларда, ауырсыну дауларында,

Бақытты анорексия,

Барлығы өз өмірін минорда айтады

Тіпті кішкентай.

Әрқайсысы өз құпиялары, үнсіз қалған,

Бізді үнсіз жылататын ішкі қан кетулер.

Хор x2:

Қала маңынан келмей-ақ қиналуың мүмкін,

Барлық жерде көзден бірдей махаббаттың жоқтығын оқуға болады.

Әрқайсысының өз геттосы, әрқайсысы өз жүгін көтереді.

Сіз ашық жерде өсе аласыз, бірақ темір тордың ар жағындағы сияқты.

Еденді суға толтыратын жалғыз өзіңді деп ешқашан ойлама,

Кейбіреулер мұңын тек зығырға орап алады

Бірақ жалғыз олар тал сияқты жылайды,

Жүректерді тым көп тыңдамаңыз, олар бумға айналады - бум

Қорқыныш ырғағымен,

Бум - бум әркім өз жүгін көтереді,

Жүректер тоңып, жадағай болып кейіп алады,

Басқалар зорлық-зомбылыққа бет бұрғанда, менмендіктің артына жасырын,

Олардың мұңын арсыздықпен аударыңыз,

Адамдар қайғысын жасырады,

Ағаштар сияқты биік тұрыңыз

Бірақ бұтақтары саздан,

Мәрмәр астындағы хрусталь,

Өлім жарасы - сеніп тапсыруға болатын жаралар

Егер біз тұншығуды сезінсек, біз оларды тұншықтыруға тырысамыз,

Әрқайсысы өз құпиялары, үнсіз қалған,

Бізді үнсіз жылататын ішкі қан кетулер.

Хор x2:

Қала маңынан келмей-ақ қиналуың мүмкін,

Барлық жерде көзден бірдей махаббаттың жоқтығын оқуға болады.

Әрқайсысының өз геттосы, әрқайсысы өз жүгін көтереді.

Сіз ашық жерде өсе аласыз, бірақ темір тордың ар жағындағы сияқты.

Париж біз үнсіз жылаймыз, Нью-Йорк үнсіз жылаймыз, Киншаса біз жылаймыз

үнсіз….