Les miens - Kery James

Et tous les gens des cités lèvent leurs mains

Et tous les enfants d’immigrés lèvent leurs mains

Et tous les gens des quartiers chauds lèvent leurs mains

Et tous les gens des ghettos lèvent leurs mains

Les miens, Arabes et Noirs pour la plupart d’entre eux

J’ai grandi parmi eux, je connais leur histoire

Dans l’oubli de moi-même j'écris leurs mémoires

J’les aime, j’te prie d’y croire

J’ai tant chanté leurs souffrances

Eux, ces Français pourtant étrangers en France

Je n’ignore pas que profonde est leur déchirure

La mienne, je tente de soigner par l'écriture

Bien sûr que j’ai en moi une part d’eux

Bien que j'étouffe cette rage qu’ils cultivent en banlieue

Et c’est toujours de la tristesse que tu peux lire dans mes yeux

Et tant de tendresse qui se manifeste de mes vœux

Envers ces habitants des quartiers, banlieues, cités

Trop cités, qu’on a souhaité lier à l’insécurité

Leur différence naît dans le regard des autres

Parfois conséquence: la violence et autre

J’viens de la banlieue, une France à part

Et y’a pas que la distance qui nous sépare

La cité a ses codes, son langage, son silence, ses modes

Ses méthodes et sa lecture de monde

Lèvent leurs mains

Et tous les enfants d’immigrés lèvent leurs mains

Et tous les gens des quartiers chauds lèvent leurs mains

Et tous les gens des ghettos lèvent leurs mains

C’est vrai que parmi les miens il y a des dealers, des tueurs et des braqueurs

Des crapuleux mais aussi des durs au grand cœur

Des étudiants, des patrons et des sportifs

Y’a, des innocents et des fautifs

Nos rues sont pleines de talents cachés

Transformés en talents gâchés

Sous-estimant la valeur du temps

Je me pose une question: «Les miens sont-ils naïfs ou inconscients ?»

Lorsque l’envie domine leur raison

Je vois les miens en vie, mais en prison

De toute façon, mêmes libres, ils se sentent comme prisonniers

Rejettent le bon sens comme un fou que t’essaies de raisonner

Torturés par les regrets

J’crois que les miens pleurent mais en secret

Ils sont si loin qu’ils n’arrivent plus à revenir;

C’qu’ils voudraient être, ils n’arrivent plus à l’devenir

Ils refusent un avenir sans oseille

Souvent victimes d’une adolescence sans modèle

En bas des tours, le temps leur échappe, leurs vies se consument

Splif au bec, regard noir, avenir confus

Et certains tapent dans la coke

Mais la plupart t’diront que c’est jamais eux mais les autres

Combien des miens ne sont pas c’qu’ils voulaient être

Ne font pas ce qu’ils voulaient faire, ne vivent pas ce qu’ils voulaient vivre

Ils se croient condamnés à l'échec

L’inégalité sociale comme prétexte

En fait, la délinquance, un héritage maudit

Que les plus vieux leur lèguent depuis leur plus jeune âge

Alors combien peuvent s’en sortir

Construire, partir

Ou alors partir pour construire

Pour revenir, pour reconstruire et instruire les nôtres?

Lèvent leurs mains

Et tous les gens des cités lèvent leurs mains

Et tous les enfants d’immigrés lèvent leurs mains

Et tous les gens des quartiers chauds lèvent leurs mains

Et tous les gens des ghettos lèvent leurs mains

Et tous les fils de prolétaires lèvent leurs mains

Tous ceux qui se sentent solidaires lèvent leurs mains

Et tous ceux de la France d’en bas lèvent leurs mains

Lèvent leurs mains

Ça me tue de voir les miens s’entretuer

Tirer, tuer, trop s’y sont habitués

Pourtant nos histoires sont les mêmes

Et quand on se fait face

On est comme face à face à nous-mêmes

On a la rage pour les mêmes raisons

On subit les mêmes exclusions

Reclus dans les mêmes quartiers, enfermés dans les mêmes prisons

Nos parents ont fait preuve du même courage

Nous aiment du même amour alors pourquoi tu me dévisages?

Tandis que les médias nous salissent, que certains nous trahissent

Complotent, rêvent en secret que la France nous bannisse

Dans leur bouche, avant, on était tous des voleurs

Maintenant, dans leurs reportages on est tous des violeurs

On violerait nos sœurs à plusieurs

On y verrait une justice, une fierté, un honneur

Tu sais ce qu’ils se disent, normal pour des extrémistes en puissance

La haine succède à la peur et eux veulent faire flipper la France

Frangin, lève ta main si t’as une sœur et que tu la respectes

Lève ta main si t’as un frère et qu’il te respecte

Lève ta main si t’es conscient que la cité peut être un drame

Que tu sois un homme ou une femme

Lèvent leurs mains

Et tous les gens des cités lèvent leurs mains

Et tous les enfants d’immigrés lèvent leurs mains

Et tous les gens des quartiers chauds lèvent leurs mains

Et tous les gens des ghettos lèvent leurs mains

Et tous les fils de prolétaires lèvent leurs mains

Tous ceux qui se sentent solidaires lèvent leurs mains

Et tous ceux de la France d’en bas lèvent leurs mains

Lèvent leurs mains

Celle-ci c’est pour tous les gens des quartiers, banlieues, cités qu’on a

souhaité lier à l’insécurité

Afrique du Nord, du Sud, Antilles, Europe, espagnols, portugais

La misère n’a pas de couleur

Au royaume des rêves brisés, des cœurs brisés

Des sentiments maîtrisés

Quand ils ne sont pas méprisés

Ton sens de la survie doit y être aiguisé

C’est en rage, que les faiblesses sont déguisées

Les miens n’en n’ont pas l’air, mais ils sont épuisés

Les miens, je vais les représenter jusqu’au dernier

Paroles rédigées et expliquées par la communauté RapGenius France

Ал барлық қала тұрғындары қолдарын көтереді

Ал барлық иммигрант балалар қолдарын көтереді

Ал қызыл жарық аудандарындағы барлық адамдар қолдарын көтерді

Ал геттодағы барлық адамдар қолдарын көтереді

Менікі, арабтар мен қара нәсілділер

Мен олардың арасында өстім, тарихын білемін

Өзін-өзі ұмытып, мен олардың естеліктерін жазамын

Мен оларды жақсы көремін, сеніңіз

Мен олардың азаптарын көп жырладым

Олар, бұл француздар, бірақ Франциядағы шетелдіктер

Мен олардың көз жасының қаншалықты терең екенін білемін

Менікі, жазу арқылы емдеуге тырысамын

Әрине, менде олардың бір бөлігі бар

Мен бұл ашуды бассам да, олар қала шетінде өсіреді

Және бұл менің көзімнен әрқашан оқи алатын мұң

Менің тілектерімді білдіретін нәзіктік

Аудандардың, қала маңындағы, қалалардың осы тұрғындарына қарай

Тым көп дәйексөздер, біз оларды сенімсіздікпен байланыстырғымыз келді

Олардың айырмашылығы басқалардың көзқарасында туады

Кейде салдары: зорлық-зомбылық және т.б

Мен Франциядан бөлек қала шетінен келдім

Және бізді бөлетін тек қашықтық емес

Қаланың кодтары, тілі, үнсіздігі, режимдері бар

Оның әдістері мен әлемді оқуы

қолдарын көтер

Ал барлық иммигрант балалар қолдарын көтереді

Ал қызыл жарық аудандарындағы барлық адамдар қолдарын көтерді

Ал геттодағы барлық адамдар қолдарын көтереді

Халқымның ішінде нашақорлар да, өлтірушілер де, қарақшылар да бар екені рас

Зұлым, бірақ сонымен бірге үлкен жүрекпен қатал

Студенттер, бастықтар және спортшылар

Жазықсыз да, кінәлі де бар

Көшелеріміз жасырын таланттарға толы

Бос таланттарға айналды

Уақыттың құндылығын жете бағаламау

Мен өзіме сұрақ қоямын: «Менікі аңғал ба, әлде немқұрайлы ма?».

Қызғаныш олардың ақыл-ойына үстемдік еткенде

Мен өзімді тірі, бірақ түрмеде көремін

Қалай болғанда да, олар еркін болса да, өздерін тұтқын сияқты сезінеді

Сіз ақылға қонуға тырысатын ақылсыз адам сияқты ақылды қабылдамаңыз

Өкінішпен қиналған

Менің ойымша, менікі жылап жатыр, бірақ жасырын түрде

Олар соншалықты алыс, олар қайтып оралмайды;

Олар қандай болғысы келсе, енді ол бола алмайды

Олар қайғысыз болашақтан бас тартады

Көбінесе үлгісіз жасөспірімнің құрбандары

Мұнаралардың түбінде олардан уақыт қашады, олардың өмірі жалмады

Тұмсықтағы сплиф, жарқырау, шатастырылған болашақ

Және біраз кокс

Бірақ көпшілігі сізге бұл ешқашан олар емес, басқалар екенін айтады

Қаншама менікі олар қалағандай емес

Олардың қалағанын істеме, олардың қалағанын өмір сүрме

Олар сәтсіздікке ұшырайды деп ойлайды

Әлеуметтік теңсіздік сылтау ретінде

Шын мәнінде, құқық бұзушылық, қарғысқа ұшыраған мұра

Ең үлкені кішкентай кезінен оларға өсиет қалдырған

Сонымен қаншасы жетуге болады

Салыңыз, кетіңіз

Немесе салуға қалдырыңыз

Қайтып оралу, өзімізді қайта құру және тәрбиелеу?

қолдарын көтер

Ал барлық қала тұрғындары қолдарын көтереді

Ал барлық иммигрант балалар қолдарын көтереді

Ал қызыл жарық аудандарындағы барлық адамдар қолдарын көтерді

Ал геттодағы барлық адамдар қолдарын көтереді

Ал пролетариат ұлдарының бәрі қол көтереді

Ынтымақты сезінгендердің бәрі қолдарын көтереді

Ал төменде Францияның бәрі қол көтереді

қолдарын көтер

Менің халқымның бірін-бірі өлтіргенін көру мені өлтіреді

Ат, өлтір, тым көп үйренді

Дегенмен, біздің тарихымыз бірдей

Ал біз бір-бірімізбен бетпе-бет келгенде

Біз өзімізбен бетпе-бет сияқтымыз

Біз де сол себептермен ашуланамыз

Біз де осындай ерекшеліктерге тап боламыз

Бір кварталға қамалды, сол түрмеге қамалды

Біздің ата-анамыз да осындай батылдықты көрсетті

Бізді бірдей сүйіспеншілікпен сүй, неге маған қарап тұрсың?

Бұқаралық ақпарат құралдары бізді жамандаса, кейбіреулер бізді сатады

Сюжет, Франция бізді қуып жібереді деп жасырын армандаңыз

Олардың аузында бұрын бәріміз ұры болдық

Енді олардың есептерінде біз бәріміз зорлаушылармыз

Әпкелерімізді бірге зорлайтын едік

Бұл әділдік, мақтаныш, абырой ретінде көрінетін еді

Сіз олардың не айтатынын білесіз, бұл экстремистік болуы мүмкін

Қорқыныштан өшпенділік пайда болады және олар Францияны қорқытқысы келеді

Бауырым, қарындасың болса, оны сыйласаң, қолыңды көтер

Ағаң болса, сені сыйласа, қолыңды көтер

Қаланың драма болатынын білсеңіз, қолыңызды көтеріңіз

Сіз ер адам болсаңыз да, әйел болсаңыз да

қолдарын көтер

Ал барлық қала тұрғындары қолдарын көтереді

Ал барлық иммигрант балалар қолдарын көтереді

Ал қызыл жарық аудандарындағы барлық адамдар қолдарын көтерді

Ал геттодағы барлық адамдар қолдарын көтереді

Ал пролетариат ұлдарының бәрі қол көтереді

Ынтымақты сезінгендердің бәрі қолдарын көтереді

Ал төменде Францияның бәрі қол көтереді

қолдарын көтер

Бұл біздегі барлық аудандардың, қала маңындағы және қалалардың тұрғындарына арналған

сенімсіздікпен байланыстырғысы келді

Солтүстік Африка, Оңтүстік Африка, Вест-Индия, Еуропа, испан, португал

Қасіреттің түсі жоқ

Жарылған армандар, жаралы жүректер патшалығында

Басқарылатын сезімдер

Олар менсінбейтін кезде

Тірі қалу сезімің сонда шыңдалу керек

Бұл ашулы, әлсіздіктері жасырылған

Менікі ұқсамайды, бірақ олар сатылып кеткен

Менікі, мен оларды соңына дейін көрсетемін

Әндерді RapGenius France қауымдастығы жазған және түсіндірді