Victoria - Keny Arkana

Moi c’est Victoria, née il y a 14 printemps

Dans un village près de Salta dans lequel je vivais avant

Cela fait maintenant plus de 10 ans qu’avec papa et maman

Mes frères et mes soeurs ont a quitté nos champs

On est venu s’entasser dans une de ces cabanes à l’entrée de la ville

C’est papa qui l’a construite mais elle est pas finie

Je n’ai que des vagues souvenirs du village

Maman pleure quand elle m’en parle car elle n’aime pas la vie ici

Des étrangers ont brulé nos maisons pour nous voler nos terres

Papa s'énerve moi j’comprends pas il parle d’agroalimentaire

Il dit que, les politiques sont des prédateurs qui sèment la peur

Et qui ont un estomac à la place du cœur

Ici pas de travail, aucune prière ne s’exhauce

Après les cours avec ma sœur on vend des bracelets 2 pesos

Mais malgré tous ces efforts, demeurent ces jours sans repas

La nuit maman pleure, la nuit maman ne dort pas

Mon voisin m’a dit qu’pendant la dictature c'était plus dur

Alors j’vais pas me plaindre même si ici y’a pas de futur

Moi j’aime bien les études, on m’a dit c’est bien mais inutile

Ici beaucoup ont arreté avant même de savoir écrire

Dans mon jardin secret j’cultive le rêve d'être medecin

Soigner tous ses enfants malades qui ne mangent pas à leur faim

J’comprends pas, dans la ville j’vois bien tous ces petits faire la manche

Devant le mépris des ceux qu’on appelle les gens biens

J’minterroge, ne voient-ils pas la misère?

Ils nous écrase pour benir l’homme

venant de l’autre hémisphère

Papa dit qu’on est traité comme des chiens

Dieu merci j’ai ma famille plus loin y’a des orphelins qui vivent dans les

décharges

Des fois je pleure en cachette, mais pas lontemps

Car je pense à mes aînés qui ont connu le chant des mitraillettes

Et puis grand-mère disait toujours

La vie c’est l’espoir, si t’en as plus t’es comme mort et vivre relève de

l’exploit

Papa est à bout, il a frôlé la folie

Quand un matin il a appris qu’la banque lui avait volé ses économies

Impuissant tout le monde était affolé

Il n'était pas le seul, c’est la nation entière qui s'était fait voler

Depuis ce jour, avec beaucoup d’gens de la ville, il bloque les routes pour

bloquer l'économie du pays

C’est leur façon de se faire entendre mais moi j’ai peur

Quand il s’en va, y’en a qui revienne pas la police est violente

Ils les appelle Piqueteros et les journaux sont des menteurs

Ils disent que s’est des bandits après y’a des gens qui ont peur

Papa dit ils peuvent tuer des hommes mais ils ne tuerons pas la mémoire

Les mères des disparus chantent toujours contre l’oubli

On vit le fruit d’une démocratie raté dans un pays si riche

Tant d’enfants n’ont dans le ventre qu’une tasse de maté

Parce qu’on est dirigé par la mafia du crime

Moi j’comprends pas et quand j’demande pourquoi on m’répond toujours

Parce qu’on est en Argentine

Мен Викториямын, 14 көктем бұрын туылғанмын

Бұрын мен тұрған Салта маңындағы ауылда

Анам мен әкеммен жүргенімізге 10 жылдан асты

Ағаларым мен әпкелерім егіс алқабымызды тастап кетті

Біз қалаға кіре берістегі лашықтың біріне жиналуға келдік

Оны әкем тұрғызған, бірақ ол әлі аяқталмаған

Менде ауыл туралы бұлыңғыр ғана естеліктер қалды

Анам бұл туралы айтқан кезде жылайды, өйткені оған мұндағы өмір ұнамайды

Шетелдіктер жерімізді ұрлау үшін үйлерімізді өртеп жіберді

Әкем ашуланады, түсінбедім, тамақ туралы айтып жатыр

Оның айтуынша, саясаткерлер жыртқыш аңдардан қорқады

Ал кімнің жүрегі орнына қарны бар

Мұнда жұмыс жоқ, дұға қабыл болмады

Әпкеммен сабақтан кейін 2 песодан білезік сатамыз

Бірақ барлық күш-жігерге қарамастан, бұл күндерді тамақсыз қалдырыңыз

Түнде ана жылайды, түнде ана ұйықтамайды

Көршім диктатура кезінде қиынырақ болғанын айтты

Сондықтан бұл жерде болашақ болмаса да, мен шағымданбаймын

Маған оқу ұнайды, маған мұны жақсы, бірақ пайдасыз деп айтты

Мұнда көбісі жазуды білмей тұрып қалды

Мен өзімнің құпия бақшамда дәрігер болуды армандаймын

Тамақ ішпей жүрген ауру балаларының бәріне шипасын бер

Түсінбеймін, қалада мына кішкентайлардың қайыр сұрап жүргенін көремін

Жақсы дегендердің менсінбесінің алдында

Қызық, олар қасіретті көрмей ме?

Олар адамға батасын беру үшін бізді қиратады

басқа жарты шардан

Әкем бізге ит сияқты қарайды дейді

Аллаға шүкір, менің отбасым алыста. Онда жетімдер тұрады

үйінділер

Кейде қулыққа жылаймын, бірақ ұзақ емес

Себебі, пулемет әнін білетін ақсақалдарымды еске аламын

Сосын әже үнемі айтатын

Өмір - бұл үміт, егер сізде одан көп болса, сіз өлі сияқтысыз, ал өмір сүру - бұл мәселе

ерлік

Әкем талып қалды, ол жындылыққа жақын болды

Бір күні таңертең банк оның жинаған ақшасын ұрлап кеткенін білді

Шарасыз жұрттың бәрі үрейленді

Жалғыз ол емес, бүкіл халық тоналды

Сол күннен бастап қалада адам көп болғандықтан, ол жолдарды жауып тастады

ел экономикасын тоқтатты

Бұл олардың өздерін еститін тәсілі, бірақ мен қорқамын

Ол кеткенде, кейбірі қайтып келмейді, полиция зорлық көрсетеді

Оларды Пикетерос деп атайды, ал газеттер өтірікші

Бұл қарақшылар дейді, содан қорқатындар бар

Әкем олар еркектерді өлтіре алады, бірақ есте сақтау қабілетін өлтірмейді дейді

Жоғалғандардың аналары ұмытуға қарсы әрқашан ән айтады

Біз соншалықты бай елдегі сәтсіз демократияның жемісін көреміз

Сондықтан көптеген балалардың асқазанында тек бір кесе мате бар

Өйткені бізді қылмыстық мафия басқарады

Мен түсінбеймін және неге адамдар маған үнемі жауап береді деп сұрасам

Өйткені біз Аргентинадамыз