Casse le schéma - Keny Arkana

Les ailes brûlées clouées au sol et

La tête vers le ciel, vers la splendeur de l'éternel ailleurs

Cherchant l'étoile qui fait tourner la roue

Loin d’ces quadrillages ou même l’air ne peut être libre comme l’art

Comme la pureté d’un geste

La profondeur d’une pensée illimitée quand l’opinion est HS

Sans mâcher mes mots, voir large, est-ce si barge

Est-ce la frontière si fine entre folie et sagesse

Réflexion pesante

Cheminement infini en quête de l’archétype mais mon âme est souffrante

Mémoire passée, ils voudraient voir mon espoir cassé

Où est la berge, où est la perche, maintenant j’en ai assez

J’me noie, j’ai perdu ma barque

Quand j’ai vu que celui qui la conduisait n'était autre que mon ennemi

Mais comme quand la nuit tombe, l’océan et le ciel ne forment qu’un

Oh j’ai pu voir l’espace infini

Ô liberté !

Ma chère amie, ta présence est abstraite

Vu que c’est dans ma tête que j’ai appris à te connaître

Ô liberté !

Imbibe mon encre et ne quitte plus mes pensées

Bulle d’oxygène dans un monde limité où la vérité s’cache en nous

Clairvoyance, intuition, mais avons-nous idée de tout c’qui s’cache en nous, nan

C’est rires contre larmes

L'égo contre l'âme

Et à plus haute échelle, j’dirais l’illuminati contre l’homme

Epoque cruelle dénuée de sens

Dur de voir clair derrière les mascarades et les buées de sang

J’me sens comme perdue au coeur d’une immense machine

Qui n’en a jamais eu et qui nous dénature

Mauvais pressentiment quand je pense au futur

Les yeux ouverts, l’horreur tente de me les crever

Mais le plus dur reste à venir le jour où ça sera trop tard

Où la surveillance sera absolue et nos prénoms seront des codes barres

Tout va de plus en plus vite car pour eux le temps c’est de l’argent

Alors on oublie de vivre, c’est navrant

En nous se crée un vide, que rien ne comblera

Car l’ombre s’est emparé de notre monde

Mais on ne croit que c’qu’on voit ou c’qu’on veut bien nous laisser voir

Donc ouais on est aveugles

Ça m’fait mal au coeur, mais regarde, même nos âmes buggent

Au fond d’nous, ces tourments

Car dehors c’est tournant

Soumis à notre sort, on oublie qu’la vie est mouvement

Que la force issue d’un idéal ou d’une volonté

Transcende tous les schémas établis

Qu’les barrières sont dans nos crânes

Qu’on est seuls à pouvoir les virer, s’libérer

En laissant notre coeur s'émouvoir

Trop portés sur l’extérieur

Et à force de vouloir être comme tout le monde

Peu sont quelqu’un en fin d’compte

On d’vient c’qu’on nous montre

Au lieu d'être c’qu’on est

Pourtant c’mode de vie fait mal mais on s’laisse cogner

On subit un monde qui nous dépasse

Et qui nous replie sur nous-mêmes en nous laissant des traces

Alors j’ferme les yeux pour ressentir la lueur

Pouvoir faire le vide en moi afin d'être réceptive au bonheur

Car changer le monde commence par se changer soi-même

Changer le monde commence par se changer soi-même

Changer le monde commence par se changer soi-même

Car changer le monde commence par se changer soi-même

Changer le monde commence par se changer soi-même

Changer le monde commence par se changer soi-même

Күйіп қалған қанаттары жерге қадалған және

Аспанға, Мәңгілік сән-салтанатқа басқа жерде

Дөңгелекті айналдыратын жұлдызды іздеу

Өнер сияқты ауа да еркін бола алмайтын бұл торлардан алыс

Қимылдың тазалығы сияқты

Пікір реттелмеген кездегі шексіз ой тереңдігі

Ұсақ-түйек сөзбен, үлкен оймен, соншама баржа

Бұл ақылсыздық пен даналық арасындағы жұқа сызық па?

күрделі рефлексия

Архетипті іздеуде шексіз саяхат, бірақ менің жаным қиналады

Жад жоғалды, олар менің үмітімнің үзілгенін көргісі келеді

Банк қайда, діңгек қайда, енді тойдым

Мен суға батып бара жатырмын, қайығымды жоғалттым

Оны басқарған менің жауым емес екенін көргенде

Бірақ түн батқандай, мұхит пен аспан бір

О, мен шексіз кеңістікті көрдім

О, бостандық!

Қымбатты досым, сенің қатысуың дерексіз

Себебі мен сенімен танысқаным ойымда бар

О, бостандық!

Сиямды сіңіріп, ойымнан ешқашан кетпеңіз

Шындық ішімізде жасырылған шектеулі әлемде таза ауа тынысы

Көріпкелдік, интуиция, бірақ бізде жасырынғанның бәрі туралы түсінік бар ма?

Бұл көз жасына қарсы күлкі

Эго жанға қарсы

Ал жоғарырақ ауқымда мен адамға қарсы иллюминати дер едім

Мағынасыз қатыгез заман

Маскарадтар мен қанды тұманның артында анық көріну қиын

Мен үлкен машинаның жүрегінде адасып қалғандай сезінемін

Кімде ешқашан болмаған және бізді кім бұрмалайды

Болашақ туралы ойлаған кездегі жағымсыз сезім

Көздер ашық, қорқыныш оларды шығаруға тырысады

Бірақ ең қиыны тым кеш болған кезде әлі алда

Қадағалау абсолютті болады және біздің есімдеріміз штрих-код болады

Барлығы тез және жылдам жүріп жатыр, өйткені олар үшін уақыт - ақша

Сондықтан біз өмір сүруді ұмытамыз, бұл жүректі ауыртады

Біздің ішімізде ештеңе толтыра алмайтын бос кеңістік бар

Себебі көлеңке біздің әлемді жаулап алды

Бірақ біз тек біз көрген нәрсеге немесе олар бізге көргісі келетін нәрсеге сенеміз

Иә, біз соқырмыз

Бұл менің жүрегімді ауыртады, бірақ қараңызшы, тіпті біздің жанымыз да қателеседі

Біздің ішімізде бұл азаптар

Өйткені ол сыртта айналады

Тағдырымызға бағынып, өмірдің қозғалыс екенін ұмытамыз

Бұл идеалдан немесе еріктен туындайтын күш

Барлық белгіленген үлгілерден асып түседі

Кедергілер бас сүйектерімізде

Оларды жұмыстан шығара алатын жалғыз біз екенбіз, өзімізді босатамыз

Жүрегімізді толқыту арқылы

Сыртқа тым көп көңіл бөлген

Және басқалар сияқты болғысы келетіндіктен

Соңында біреу аз

Біз бізге көрсетілгеннен келеміз

Біз кім болудың орнына

Дегенмен, бұл өмір жолы ауырады, бірақ біз өзімізді соққыға аламыз

Біз өзімізден тыс әлемді бастан кешіреміз

Және бұл бізді өзімізге итермелейді, бізге із қалдырады

Сондықтан мен жарқырауды сезіну үшін көзімді жұмамын

Бақытты қабылдау үшін өзімді босата білу

Себебі әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады

Әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады

Әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады

Себебі әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады

Әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады

Әлемді өзгерту өзіңді өзгертуден басталады