Style libre - Keny Arkana

Laisse moi écrire, juste pour apaiser mon âme

Exorciser en art ce que certains appelleraient mollard

Un bout de papier pour mettre mes peines en chanson

Étrange, on m’a dit «Allez arrête!

la chance est en

Zonzon»

Moi j’taille!

ici, c’est l’attaque des rimes

Ça parle de «1er de la classe» prenant le rap pour une académie

Le stylo mon arme, mon art est mon poumon

Ce que me dit mon cœur je le retranscris mot pour mot

Alors excuse si parfois j’parais virulente

Mais ce monde n’est qu’une histoire, où s'égarent les figurants

Regarde ça s’tue !

pas besoin de métaphore !

Alors dans le mic j’hurle à la façon d’un mégaphone!

Écoute j’ai juste mes idées pour construire mon avenir

J’y vais à la nage, j’suis pas d’celles qui s’tirent en navire

Avec un mic je m’en vais ravie, vite

Avant que mon âme vire en nerf, car seul la haine s’deale dans ma ville

Laisse moi écrire avant de mourir de l’intérieur

Le stylo mon arme pour que ma douleur interne meurt

Je vois l’ennui qui pour rien se marre et sera marié

A ma folie si j’me noie dans son raz-de-marée

Signant mon arrêt de mort mais t’inquiète

J’continue ma route, pieds nus, car la merde me colle aux baskets

T’as vu l'époque?

Son mal ne se lit pas sur les cartes

Mon bien c’est bien sûr mes potes

Et en cas de mal j’retombe sur mes pattes

J’me fous d’ce moove

Et d’tous ces méchants moqueurs

Regarde dans ton assiette !

moi

J’réconforte les gens de mon coeur

J’vous laisse entre fous

Donc bon appétit à tous

Bouffez-vous bien entre vous

Pendant que j’vous regarde faire la course

J’suis pas là pour le titre

Si le rap part en parade je le quitte

Mais si un mic se ballade je le kick

Ce monde est malade et je le crie

Jusqu'à être aphone

Car le fond n’est qu’un gouffre

Même si ils ont maquillé la forme

Née dans un monde qui nous a tous rendu déments

Alors laisse moi écrire pour mieux lutter contre mes démons

Qui montent, et de ma mémoire jaillissent, aidez moi

J’ai que ma plume pour soigner mes plaies et alléger mes poids

Du ciment, j’veux toucher l'étoile

Et j’entends ce vent qui me signale

Que la routine nous glace

Et qu’il faut quitter la Banquise

Déjà usée

Car la paix meurt sur le banc des accusés

Comprend-tu pourquoi mon rap a cette couleur désabusée?

J’ai pas rusé, j’suis venue franco dans l’rap

J’vis, et je prendrai ce que la vie me donnera

J’crie, peut-être trop à ton goût toi?

Attaché au système, au point de ne plus voir la corde

À ton cou!

Y’a tant de gouffres

Regarde !

pour si peu de bases solides

Grâce aux litres de poison

On supporte nos vies insolites

C’est le merdier !

Et le temps t’pousse à en faire partie

On t’pousse à avoir alors que rien n’est jamais acquis

Жазайыншы, жанымды тыныштандыру үшін

Кейбіреулер моллард деп атайтын өнерге құмар

Мұңымды жырға айналдыратын бір жапырақ қағаз

Бір қызығы, маған «Тоқта!

сәттілік бар

Зонзон»

мен кесемін!

міне, рифмалардың шабуылы

Бұл академияға рэп қабылдауға арналған «сыныптың үздіктері» туралы

Қалам – қаруым, өнерім – өкпем

Жүрегім не айтса, мен оны сөзбе-сөз аударамын

Егер мен кейде зұлым болып көрінсем, кешіріңіз

Бірақ бұл әлем жай ғана оқиға, онда артық нәрселер жоғалады

Өлетінін қараңыз!

метафора қажет емес!

Сондықтан мен микрофонға мегафон сияқты айқайлаймын!

Тыңдаңыздар, менде тек болашағымды құруға арналған идеяларым бар

Мен жүзуге барамын, мен кемеде өзін-өзі атқандардың қатарынан емеспін

Микрофонмен мен қуанып, тез кетемін

Менің жаным ашылмас бұрын, өйткені менің қаламда тек өшпенділік бар

Ішімде өлмей тұрып жазайыншы

Қалам менің ішкі дертім үшін қаруым

Босқа тойып, үйленетінін көріп тұрмын

Оның толқынына батып кетсем, ессіздігіме

Өлім ордеріне қол қою, бірақ уайымдама

Мен жалаң аяқ жолымды жалғастырамын, өйткені боқ кроссовкаға жабысады

Сіз дәуірді көрдіңіз бе?

Оның зұлымдығы карталарда көрінбейді

Менің жақсылығым, әрине, менің достарым

Ал қиналып қалсам аяғыммен қайта құлаймын

Маған бұл қозғалыс маңызды емес

Және осы зұлым мазақтардың барлығынан

Табағыңызға қараңыз!

мен

Мен жүрегімдегі адамдарды жұбатамын

Мен сені жалғыз қалдырамын

Сондықтан барлығына аппетит

Өзара жақсылап тамақтаныңыз

Мен сенің жарысыңды көріп тұрғанда

Мен бұл жерде атақ үшін келген жоқпын

Рэп парадқа шықса, мен оны тастаймын

Бірақ егер микрофон айналып кетсе, мен оны тепемін

Бұл дүние ауырып жатыр, мен жылап жатырмын

Мен дауыссыз болғанша

Өйткені түбі – бұл жай ғана тұңғиық

Олар пішінді жасаса да

Бәрімізді ақылсыз еткен әлемде туылған

Сондықтан жындарыммен жақсырақ күресу үшін жазуға рұқсат етіңіз

Бұл көтерілу, және менің жадымнан көктем, маған көмектес

Жарамды емдеп, ауыртпалығымды жеңілдететін қаламым ғана бар

Цемент, мен жұлдызға қол тигізгім келеді

Мен маған белгі беретін мына желді естимін

Күнделікті жұмыс бізді тоңдырсын

Ал сіз мұзды тастап кетуіңіз керек

Қазірдің өзінде тозған

Себебі бейбітшілік сотта өледі

Түсінесіз бе, неліктен менің рэпімнің бұл түсі бар?

Мен қу емеспін, рэпте ашық келдім

Мен өмір сүремін және өмір маған не берсе, соны аламын

Мен айқайлап жатырмын, мүмкін сізге тым көп пе?

Жүйеге байланған, арқан көрінбейтін соншалықты тығыз

Сіздің мойныңызда!

Шұңқырлар көп

Қарады!

соншалықты аз берік негіз үшін

Литрлер арқылы

Біз оғаш өмірімізге шыдадық

Бұл сұмдық!

Ал уақыт сізді оның бір бөлігі болуға итермелейді

Ештеңе сатып алмаған кезде біз сізге ие болуға итермелейміз