Les Chemins Du Retour - Keny Arkana

Prisonnier dans la peur qu’on nous inculque

Laisse-les nous mépriser nous appeler jeunes et incultes

C’est la maladie du siècle, dans le cœur: des surins

Les terriens sont en terreur, ont enterré ce qui faisait d’eux des humains

Ca fait un bail qu’on a tout balancé dans la fosse

Comment a-t-on pu zapper que l’amour était le moteur de notre propre force?

On se renferme tous malheureux dans nos petites cases

La vie se cache dans chaque recoin même des plus petites phrases

Veille sur ton cœur, il peut vite glacé de froid

Il faut garder sa vigilance pour ne pas s'éloigner de soi

Chaque instant est une prière

Prends soin de tes pensées

Demeure-les sensées pour ne plus broyer de la pierre

Le système est un mirage, les barrières illusoires

Les angoisses sont des pailles auxquelles Babylone veut nous faire croire

Le cœur détaché tout commence dans la tête

La révolution totale n’est pas qu’un but c’est un chemin et une quête

On doit redevenir humain.

Whoo oye oye !

(x4)

Les barrières sont dans nos têtes, les limites dans nos cœurs

Le travail est profond pour s'émanciper de l’horreur

Après des siècles d’aliénation

Après des siècles d’aberration

On s’est construit nos propres prisons

Enfermés dans les forteresses de nos égos

La vie ne passe plus à travers;

on se sent mourir, on sort les crocs

On s’entretue et on s’oublie en accusant autrui

On brûle nos rêves de notre plein gré pour libérer nos cris

Demis-Hommes, on a des clous au bout de nos ailes

La vraie révolution sera le changement de nos êtres

La force est en nous-même, secret de la création

Entends des anges à ton oreille te souffler la mission

Cherche la pureté en ton cœur vu que l’horreur nous encercle

Trésor enfoui, secret de nos ancêtres

Mémoire oubliée dans un coin d'évolution

Enfant de l’humanité on porte en nous la solution

La machine nous a appris à ne pas sourire dans la rue

A ne pas voir le pauvre qui crève en demandant de l’aide

Elle nous a enseigné que l’amour était une faiblesse

Tout comme les larmes, les faiblesses

N’ont pas de place dans leur système

Violente elle nous a formé à encaisser les coups

Clamant le «Chacun pour soi et le diable pour tous «Elle nous a appris à ne pas regarder son voisin

A voir pour comparer et puis pour jalouser son pain

Elle nous a dénaturé jusqu'à ce qu’on banalise le mal

Qu’on glorifie le diable et qu’on en sous-estime le drame

Elle nous a convaincu que pour vivre à Babylone

Il ne fallait plus être humain mais être un robot ou un clone

Elle a fait de nous ses enfants

Redessinés à son image, aussi gris que l’ensemble de son rivage

Enfant de Dieu, l’amour et la mémoire seront nos armes

Sur le chemin du retour vers la vérité de nos âmes

Тұтқын бізді қорқытады деп қорқады

Бізді жас, тәрбиесіз деп менсінсін

Ғасыр дерті, жүрегінде: суриндердің

Жердегілер үрейленді, оларды адам еткен нәрселерді көмді

Оның бәрін шұңқырға тастағанымызға біраз болды

Сүйіспеншілік өз күшіміздің қозғалтқышы болғанын қалай өткізіп жібереміз?

Біз бәріміз өзімізді кішкентай жәшіктерімізге бақытсыз етіп жабамыз

Өмір тіпті ең кішкентай сөйлемдердің әр бұрышында жасырылады

Жүрегіңізді бақылаңыз, ол суықтан тез қатып қалуы мүмкін

Өзіңізден адаспау үшін қырағы болуыңыз керек

Әр сәт дұға

Өз ойларыңызға қамқорлық жасаңыз

Енді тасты ұнтақтамас үшін оларды есі дұрыс ұстаңыз

Жүйе – ғажайып, кедергілер – елес

Мазасыздық - бұл Бабыл біздің сенуімізді қалайтын сабан

Бөлінген жүрек бәрі басынан басталады

Жалпы революция тек мақсат емес, ол жол және ізденіс

Біз қайтадан адам болуымыз керек.

Ой ойй!

(x4)

Кедергілер біздің басымызда, шектеулер жүрегімізде

Жұмыс қорқыныштан арылу үшін терең

Ғасырлар бойы жаттықтан кейін

Ғасырлар бойы аберрациядан кейін

Өзіміз түрме салдық

Біздің эго бекіністерінде құлыптаулы

Өмір енді өтпейді;

біз өліп бара жатқандай сезінеміз, азу тістерімізді жалаңаштадық

Бір-бірімізді өлтіріп, басқаларды айыптау арқылы бір-бірімізді ұмытамыз

Біз жылауымызды босату үшін өз еркімізбен арманымызды өртеп жібереміз

Жартылай адамдар, біздің қанаттарымызға шегелер бар

Нағыз революция біздің болмысымыздың өзгеруі болады

Күш – өз ішімізде, жаратылу сыры

Құлағыңыздағы періштелердің миссияны сыбырлағанын тыңдаңыз

Бізді қоршап тұрған қорқыныш сияқты, жүрегіңде тазалықты ізде

Жерленген қазына, ата-бабамыздың сыры

Эволюцияның бір бұрышында ұмытылған жады

Адамзат баласы, біз өзімізде шешімді алып жүрміз

Машина бізге көшеде күлмеуді үйретті

Көмек сұрап өліп жатқан кедейлерді көрмеу үшін

Ол бізге махаббаттың әлсіздік екенін үйретті

Көз жасы, әлсіздік сияқты

Олардың жүйесінде орын жоқ

Ол бізді соққыға жығуға үйретті

«Әр адам өзі үшін, шайтан бәрі үшін» деп ол бізге көршісіне қарамауды үйретті.

Салыстыру үшін көру, сосын оның нанын қызғану

Біз зұлымдықты жеңілдетпейінше, ол бізді бұрмалады

Біз шайтанды дәріптейміз және драманы бағаламаймыз

Ол бізді Бабылда тұруға сендірді

Енді адам болу емес, робот немесе клон болу керек болды

Ол бізді балаларына айналдырды

Бүкіл жағалауы сияқты сұр оның бейнесінде қайта жасалған

Құдайдың перзенті, махаббат пен есте сақтау біздің қаруымыз болады

Жанымыздың ақиқатына оралу жолында