Je suis la solitaire - Keny Arkana

Je suis la solitaire, seule même parmi les miens

Seule dans cette ère qui m'étouffe comme le silence de mes chagrins

Seule parce que mes pas arrivent de loin

Fatiguée mais debout, le sourire malgré les coups avant que j’m'écroule j

'tiens pour combien de temps?

Mon passé, un boulet que je traîne mais qui m’aplatit quand soudain ma vie

devient pente

Ou pire, à chaque virage m’entraîne dans le ravin

Ecoute, je coule dans le poison mais j’accepte si sonne la Fin

Je suis la solitaire, vagabondant dans la Vie

Vagabondant dans dans la Vie

Vagabondant dans les villes, jamais très très loin du vide

Des noeuds dans le bide me rappellent ce vide que rien ne comble

Et quand le bien me trompe alors là plus rien ne compte !

Alors laisse moi dans mon coin!

Je ne veux partager ma douleur

C’est pour ton bien car la souffrance me tape à toute heure

Par pudeur ou par crainte m’enveloppe ce silence

Je n’ai vu que les violences du système donc excuse mon manque de nuance

Cavale sans fin, je ne peux lâcher les amarres

Mon Dieu, je lâche prise mon âme si torturée ç mal

Ma hargne, rien ne l’adoucit: vois l'époque déglinguée

Malgré les larmes on a tous ri quand la paix s’est flinguée

Ma vie un braco et mon passé m’a tout pris

A pris la fuite comme mon cœur poussant mon bonheur dans l’oubli

Et quand ma foi roupille, la rage me malmène, me cane même

Ô mon Dieu, pardonne mes failles et mes calvaires

Je m'égare vers la perte, est-ce un suicide inconscient?

Ne me parlez pas d’hérédité, je ne sais même pas de qui je porte le sang

Péter les plombs, ça s’accentue quand tu dors sous les ponts

J’ai fuit le désert mais j’ai encore du sable mouvant sous les pompes

Enfant de dehors, j’y suis arrivée candide

Y a que la lune qui peut me comprendre ou me consoler car elle m’a vu grandir

La Vie m’a jetée dans la nuit et puis m’a laissée seule

Je suis la solitaire, même avec le cœur rempli de mes frères et sœurs

J’ai vu le pire du pire de près

Pas de jardin secret, un champ de plaies

Chère Etoile j’ai peur, alors chante s’te plait!

M’abandonne pas dans les tourments de ma tête

J’ai peur, m’abandonne pas, je suis perdue sans ton aide

Je suis la solitaire mais qui peut comprendre?

Je n’ai même pas les mots pour exprimer ce que j’aimerais faire entendre

Mon instinct de survie m’ordonne de prendre le large

De tout plaquer, le rap y compris, car je sais qu’ici je finirai barge!

Et pendant que la paix fait sa radine ce monde nous baratine

Je suis pas chez moi ici, mon cœur coincé en Amérique latine

Maintenant je sais même si l’océan nous sépare

J’entends tes pleurs, ta rage, tes peurs et ton espoir

Je suis avec toi !

Et je manquerai pas à l’appel

J’ai le mal du pays, c’est bizarre car je le connais à peine

Je suis la solitaire sans terre et sans attaches

Y’a que le rap qui me tient en laisse et qui me retient quand je m’arrache

La liberté, je l’ai vue qu'à travers une serrure

J’ai mal aux nerfs!

Ai-je trop tapé contre les murs de ma cellule?

Je rêve de répit mais la mort vit à ses dépends

Ma vie m'épuise et la fatigue me renvoie à squatter les bancs

J’ai crié «sortez des rangs!

«Mais avec l'âge tous finissent par y rentrer et je reste là face à ces adhérents

Alors je continue ma route en solitaire

Toujours, j’ai pas choisi, mais j’continue avec la foi frère

Donc laissez moi en paix si vous ne comprenez pas

Le système m’a exclue, maltraitée, je n’y rentrerai pas

Je suis la vagabonde, le fardeau à l'épaule

En quête d’enseignement mais certainement pas ceux qu’on apprend à l'école

Je crois en Dieu malgré l'époque

En la Vie et je me battrai J’ai la tête dure, demandez à mes potes!

Ma foi infalsifiable

Je lis dans les signes de la vie, quoi!

Tu ne les penses pas si fiables?!

Alors laisse tomber, car seule l’intuition me guide

Et la paix séjourne en moi lorsque mes impulsions me quittent

La colère ma meilleure ennemie

Ô Seigneur aide-moi

De ma mémoire elle veut ma peau s’il te plait reste prés de moi

J’ai de moins en moins de force je me perds dans ces années

J’suis jeune mais tellement vieille mais comme on dit: on fait aller

Malgré le trouble dans le crâne, le doute dans le «Graal «A cran mais où est le diable qu’on le crame!

Ce monde clame de drôles de valeurs sans valeureux soldats

Ici ces bâtards sèment le malheur et boivent du sang dans leur soda

C’est la routine!

On m’a souvent dit: «ma sœur, Mais prends cette pince monseigneur puisque le

bonheur a fermé la boutique!

«Née dans un monde qui m’a nourri à la broutille

A voulu m’abrutir !

Adorer l’argent qui n’est qu’un outil

Pfffffff, laisse-moi dans ma marge

Le cœur plein de foi même si parfois je me perds un peu dans ma marche

La nuit, j’entends des cris, Des bouts de passé, des rêves détruits

Détritus de ma mémoire éprise de tristes échos nourrissant ma déprime

Et puis je ferme les yeux fort

Attendant que les anges viennent me parler dans mon sommeil pour un peu de

réconfort

Le moral en baisse et en baisse, le fond m’attend

Les années passent et moi j’encaisse et j’encaisse mais jusqu'à quand?

Car déjà mon âme titube

Mets tes menaces dans ton cul

Mr le gendarme tu peux taper j’ai l’habitude !

La douleur physique anesthésiée par celle intérieure

Qui me détériore, accuse parfois mon existence d’erreurs

Alors je m'élève seule les mains vers le ciel

Incomprise et prise à la gorge par cette merde de siècle!

Je suis la solitaire, tu sais celle que l’on prend

Pour une sauvage, que le monde pointe du doigt mais que personne ne comprend

Je suis la solitaire, parfois esclave de mes tourments

Instable dans la routine mais toujours à l’aise dans le mouvement

Je suis la solitaire, amoureuse de l’imprévu

Etre riche et esclave, moi j’préfère être libre et à la rue

Je suis la solitaire, celle qui n'écoute pas les ordres

Seule dans cette époque, seule mais en paix avec les autres

Je suis la solitaire

Мен жалғызбын, тіпті өзімнің арасында жалғызбын

Мұңымның үнсіздігі сияқты мені тұншықтыратын мына заманда жалғыз

Жалғыз, өйткені менің қадамым алыстан келеді

Шаршадым, бірақ тұрдым, құлағанша соққыларға қарамастан күлімдедім

«Қанша уақыт ұстайсың?

Менің өткенім, мен сүйреп апаратын доп, бірақ кенеттен өмірім келгенде мені тегістейді

еңіске айналады

Немесе сорақысы, әр бұрылыс мені сайдан түсіреді

Тыңда, мен уға батып бара жатырмын, бірақ егер Ақырғы қоңырау соғылса, мен қабылдаймын

Мен өмірде жалғыз қыдырушымын

Өмір бойы серуендеу

Қалаларды кезіп, бос жерден алыс емес

Іштегі түйіндер маған ештеңе толтырмайтын бос орынды еске салады

Жақсылық мені алдаса, ештеңе маңызды емес!

Сондықтан мені бұрышыма қалдыр!

Мен қайғымды бөліскім келмейді

Бұл сенің игілігім үшін, өйткені ауырсыну маған үнемі әсер етеді

Қарапайымдылықтан немесе қорқыныштан бұл тыныштық мені орап алады

Мен жүйенің зорлық-зомбылығын ғана көрдім, сондықтан нюанстың жоқтығын кешіріңіз

Шексіз сапар, мен жібере алмаймын

Құдайым, жанымды босатқаным сонша, ол ауырады

Менің ашуым, оны ештеңе жұмсартпайды: тозған дәуірді қараңыз

Тыныштық оққа ұшқанда көз жасымызға қарамастан күлдік

Менің өмірім брако және өткен өмірім меннен бәрін алды

Жүрегім бақытымды ұмытуға итермелегендей ұшып кетті

Менің сенімім ұйықтап жатқанда, ашу-ыза мені басқарады, тіпті мені таяқтайды

Уа, Раббым, күнәларымды, сынақтарымды кешіре гөр

Мен жоғалтып жатырмын, бұл бейсаналық суицид пе?

Маған тұқым қуалаушылықты айтпа, кімнің қанын алып жүргенімді де білмеймін

Жынды болып, көпірлердің астында ұйықтағанда нашарлайды

Мен шөлден қаштым, бірақ сорғылардың астында әлі де құм бар

Сырттағы бала, мен ол жерге ашық түстім

Ай ғана мені түсінеді немесе мені жұбатады, өйткені ол менің өскенімді көрді

Өмір мені түнге тастады, содан кейін жалғыз қалдырды

Жүрегім бауырларыма толы болса да, мен жалғызбын

Мен ең жаманның ең жаманын жақыннан көрдім

Жасырын бақ жоқ, жаралы өріс

Қымбатты Жұлдыз, мен қорқамын, ән айтшы!

Мені басымның азабында қалдырма

Мен қорқамын, берілме, мен сенің көмегіңсіз жоғалдым

Мен жалғызбын, бірақ кім түсіне алады?

Тіпті естігім келетін нәрсені жеткізуге сөзім де жоқ

Менің тірі қалу инстинкті маған ұшуды айтады

Барлығын тастау үшін, рэп қосады, өйткені мен мұнда баржа болатынымды білемін!

Ал тыныштық сараң болғанша бұл дүние бізбен сөйлеседі

Мен бұл жерде үйде емеспін, жүрегім Латын Америкасында тұрып қалды

Енді мен мұхит бізді ажыратса да білемін

Мен сенің жылауыңды, ашуыңды, қорқынышыңды және үмітіңді естимін

Мен сенімен біргемін!

Ал мен қоңырауды жіберіп алмаймын

Мен үйді сағындым, бұл біртүрлі, өйткені мен оны әрең танимын

Мен жерсіз және жалғызбын

Тек рэп қана мені бауыздатады және өзімді жұлып алғанда мені ұстап тұрады

Бостандық, мен оны құлыптан ғана көрдім

Менің жүйкем ауырады!

Мен жасуша қабырғаларыма қатты соқтым ба?

Мен демалысты армандаймын, бірақ өлім оның есебінен өмір сүреді

Менің өмірім мені шаршатады және шаршау мені орындықтарда отыруға жібереді

Мен «қатардан шық!

«Бірақ олар қартайған сайын олардың барлығы кіреді, мен сол жақтаушыларға қарсы тұрамын

Сондықтан мен жолымды жалғыз жалғастырамын

Сонда да таңдаған жоқпын, иманмен жүрмін ағайын

Сондықтан түсінбесең мені жайына қалдыр

Жүйе мені қуды, қорлады, мен оған сыймаймын

Мен қыдырушымын, иығымдағы жүк

Мұғалімдік ізденіс, бірақ біз мектепте оқитындар емес

Уақытқа қарамастан мен Құдайға сенемін

Өмірде мен күресемін, мен қаталмын, достарымнан сұраңыз!

Менің бұзылмайтын сенімім

Мен өмір белгілерін оқыдым, не!

Сіз оларды соншалықты сенімді деп ойламайсыз ба?!

Сондықтан оны жіберіңіз, өйткені тек интуиция мені бағыттайды

Импульстарым мені тастап кеткенде, менде тыныштық орнайды

Менің ең қас жауымды ашуландыр

Я Раббым маған көмектес

Менің есімде ол менің терімді қалайды, маған жақын болыңыз

Осы жылдары өзімді жоғалтатын күшім азайып барады

Мен жаспын, бірақ өте кәрімін, бірақ олар айтқандай: кеттік

Бас сүйегінің бұзылуына қарамастан, «Грейлдегі» күмән Шетінде, бірақ шайтан оны қай жерде күйдіреді!

Бұл әлем ержүрек сарбаздарсыз күлкілі құндылықтарды талап етеді

Міне, бұл бейбақтар бақытсыздықты егіп, содасына қан ішеді

Бұл күн тәртібі!

Маған жиі айтатын: «Әпке, бірақ мына қысқышты алыңыз, Раббым, содан бері

Бақыт дүкенін жауып тастады!

«Мені ұшқанда тамақтандырған әлемде дүниеге келген

Мені ренжіткісі келді!

Тек құрал болып табылатын ақшаға табыну

Пфффф, мені шетке қалдырыңыз

Жүрсем кейде адасып кетсем де жүрегім иманға толы

Түнде айқай естимін, Өткеннің үзінділері, қираған армандар

Менің депрессиямды тамақтандыратын мұңды жаңғырықтарға ғашық естелігімнің қоқысы

Сосын көзімді қатты жұмамын

Ұйқымда періштелердің келуін күтемін

жайлылық

Мораль төмен және төмен, түбі мені күтіп тұр

Жылдар өтеді, мен қолма-қол ақша аламын және қолма-қол ақша аламын, бірақ қашанға дейін?

Өйткені жаным қазірдің өзінде селт ете қалды

Қорқытуларыңызды есіңізге қойыңыз

Жандарм мырза, мен үйреніп қалғанымды тере аласыз!

Ішкі ауырсынумен жансыздандырылған физикалық ауырсыну

Бұл мені нашарлатады, кейде менің қателіктерім бар деп айыптайды

Сондықтан қолымды жалғыз көкке көтеремін

Қате түсініп, осы ғасырдың былғауымен жұлдыру!

Мен жалғызбын, біз алатынымызды білесің

Дүние көрсеткен, бірақ ешкім түсінбейтін жабайыға

Мен жалғызбын, кейде азаптың құлымын

Күн тәртібінде тұрақсыз, бірақ қозғалыста әлі де ыңғайлы

Мен жалғызбын, күтпегенге ғашықпын

Бай және құл болу үшін мен бостандық пен көшеде жүргенді ұнатамын

Жалғыз менмін, бұйрықты тыңдамайтын

Бұл уақытта жалғыз, жалғыз, бірақ басқалармен тату

Мен жалғызбын