Entre les lignes #2: 20.12 - Keny Arkana

Oui j’ai juré d’rester la même

Mais qui suis-je?

Les hauts, les bas, montagnes russes affectives

Tensions internes mais je dois guérir

Sans ça, voué à périr avant la fin du périple

Dans ma dérive j’ai touché l’infinité

Je suis morte en silence et j’ai lutté dans la dignité

J’ai fait les choses par conscience, d’en bas

J’ai fait les choses par amour

Ce qui en découle ne m’appartient pas

Compte seulement l’instant présent

C‘est c’que la vie m’a enseigné

Oui demain c’est comme un autre monde

Demain rien n’est plus sûr, le poids du monde sur les épaules

Une époque qui veut éradiquer le futur

Humanité du dernier round eu à l’usure

Alors c’est ça, que sont devenus les descendants des sages?

Aveuglé par ce qui brille, on ne peut voir les présages

Peu Importe qu’on me comprenne ou pas je fais passer l’message

Le, le passé n’est plus, oui tout devient chimère

À la mémoire d’hier et de tous ceux qui nous quittèrent

J’ai dégringolé ravin un soir d’hiver

Depuis ne s’en libère que le parfum de mes prières

J’ai noirci des pages de griefs de larmes et de rages

Alarmes et société ou armée de lâches

Incarnée, j’ai voulu toucher les étoiles

J'étais pas prête et j’crois que j’me suis plus que brûler les doigts

Alors j’suis partie affronter mes peurs à la belle étoile

La nature m’a guérie parce que j’suis restée pieuse

Seule avec moi-même à regarder la danse des constellations

À méditer pour apaiser ma peine

Parce que société est perverse, t'écrasera si tu te perds

Te regardera de haut du haut de sa bassesse de merde

Mais où on va si même les gens qui s’aiment se taisent, se détestent

Se jugent et se vendraient contre un peu d’espèces?

J’désespère pas je sais que tout part d’un éclat

Éclair de conscience, nan, j’obéis pas à un état

A l’heure où s’accélèrent les sortilèges des CRS

Qui fracasseraient même un cortège de veuves et d’orphelins

J’suis née dans ce monde, en le dénonçant je m’attire les foudres

Parce que je chante son effondrement un peu seule contre tous

J’suis née dans ce monde de béton, dans ce mitard

Née comme toi sous les néons glauques d’une salle d’hôpital

Bienvenue ici-bas, asile grandeur nature, communication hertzienne

Pour s’faire entendre faut brûler des voitures

Alors j'écris entre les lignes et les ratures

Entre la lumière et la brume, entre le soleil et la lune

Car j’ai grandi trop vite, je rejette la vie d’adulte

Et comme j’ai vu à qui profite la merde j’ai épousé la lutte

Toi qui es parti marcher tes rêves, je te salue

Éternel éphémère ce qui était ne sera plus

Sors de ta rue et vois le monde qui t’a vu naitre

La force est infinie comme l’univers ou l'âme humaine

Préserve ton esprit, les médias c’est l’arme du règne

Ceux qui accusent l’incendie sont souvent ceux qui l’allumèrent

Enfant de la lumière, sors de la cage intime

Aucune cause n’est perdue, aucune prière n’est indigne

Dans nos têtes, le monde s’imbibe et s’imbrique

Ça voyage en un clic, Babylone n’est qu’un crime

Ici tout à un prix, même ce qu’on n’achète pas

Frangin y’a pas qu’les stars, sens le malaise car on est esclave

La Terre est grande pourtant on n’a pas assez d’place

Monde bestial, alors on se noie en regardant l’espace

Car c’est carpe diem, au jour le jour car on ne sait pas

De quoi sera fait demain souvent les chemins se séparent

Héritiers du venin mais on ne souille pas le cristal quetzales

Nous sommes les plumes qui racontons une autre histoire

Héritiers d’une parole, d’un esprit ancestral

Malgré les interférences de l'époque

Non, on n’a pas toujours l'étoffe du message ni l’envergure

Mais on s’efforce de penser sage même dans l’amertume

Grandissant loin de la verdure mais connecté à la Terre

On a r’découvert ce qu’on croyait avoir perdu

Héritier d’une lignée rappelle-toi Babylone a plié

Nos ancêtres pour s’autoproclamer Roi

Tant de mal a été fait, peut-on soigner les plaies en les niant

Non, ton grand cœur émane des blessés

La guérison vient du pardon, oui c’est vrai

Mais pour pardonner faut aussi que chacun reconnaisse ses méfaits

Ici le tortionnaire te parle de haut, te Traite de fou

Insulte tes rêves et tes racines, s’acharne sur le peu qui reste debout

Interminable serait la liste, mais comprend le vrai problème

Guéris-toi d’abord car le monde est d’abord en nous-mêmes

C’est ce que la vie m’a enseigné dans mon calvaire

Planète bleue, arrivée un 20.12 oui j’ai pleuré la Terre

Dans des révélations, pourtant tout semble brouillé

Embourbé mais qui part en quête finira par trouver

Partout les mêmes masques sur les cœurs

C’est parce que ça aime trop sa coquille que ça refuse d'éclore

Eclore c’est douloureux mais l’ange m’a dit c’est pas trop tard

Dis-leur que petite graine deviendra baobab

Иә, сол қалпында қалуға ант еттім

Бірақ мен кіммін?

Ең биіктер, ең төменгілер, эмоционалды роликтер

Ішкі шиеленіс, бірақ мен емдеуім керек

Онсыз, сапар аяқталмай жатып, құрдымға кетеді

Менің дрейфімде мен шексіздікке қол тигіздім

Мен үнсіз өлдім, абыроймен күрестім

Мен ар-ожданмен, төменнен жасалған істерді жасадым

Мен махаббат үшін нәрселер жасадым

Бұдан шығатын нәрсе менікі емес

Тек қазіргі сәтті есептеңіз

Өмір маған осылай үйретті

Иә, ертең басқа әлем сияқты

Ертең ештеңе анық емес, дүниенің салмағы сенің мойныңда

Болашақты жоюды қалайтын дәуір

Соңғы раунд Адамзат киген

Сонымен болды, данышпандардың ұрпақтары не болды?

Жарқыраған соқыр, Алғысты көре алмайды

Сіз мені түсінесіз бе, жоқ па, маңызды емес, мен хабарды жеткіземін

Өткен шақ жоқ, иә, бәрі арманға айналады

Кешегі күнді және арамыздан кеткендерді еске алу

Мен қыстың бір кешінде сайдан құладым

Содан бері намазымның иісі ғана шықты

Көз жасыммен, ашумен қаралаған шағым беттерім

Дабылдар және қоғам немесе қорқақтар армиясы

Бейнеленген, мен жұлдыздарға қол тигізгім келді

Мен дайын емес едім, мен саусақтарымды күйдіріп жібердім деп ойлаймын

Сондықтан мен жұлдыздар астында өз қорқынышыммен күресуге бардым

Мен тақуа болғаным үшін табиғат мені емдеді

Жалғыз өзім шоқжұлдыздардың биін тамашалап отырмын

Менің ауырсынуымды басу үшін медитация жасау

Себебі қоғам зұлым, адасып қалсаң сені талқандайды

Саған оның сұмдық төбесінен төмен қарайды

Бірақ бір-бірін жақсы көретін адамдар да бірін-бірі жек көрсе, қайда барамыз

Бір-бірін сынап, азғантай ақшаға сата ма?

Үміт үзбеймін, бəрінің соғудан басталатынын білемін

Ар-ождан жарқ-жұрқ, иә, мен мемлекетке бағынбаймын

CRS сиқырлары үдеп жатқан уақытта

Жесірлер мен жетімдердің шеруін кім талқандасын

Мен бұл дүниеде тудым, оны әшкерелеп ашуды тартамын

Өйткені мен оның күйреуі туралы бәріне қарсы ән айтамын

Мен мына бетон әлемінде, осы митартта дүниеге келдім

Сіз сияқты аурухана бөлімшесінің күңгірт неон шамдарының астында дүниеге келген

Қош келдіңіз, өмірлік баспана, герциялық байланыс

Есту үшін көліктерді өртеу керек

Сондықтан мен жолдар мен өшірулердің арасына жазамын

Жарық пен тұманның арасында, күн мен айдың арасында

Мен тым тез өскендіктен, мен ересек өмірден бас тартамын

Боқтық кімге пайда әкелетінін көріп, төбелеске үйлендім

Армандарыңмен жүруге кеткенсің, мен саған сәлем жолдаймын

Мәңгілік өткінші нәрсе енді болмайды

Көшеңізден шығыңыз және сіздің туылғаныңызды көрген әлемді көріңіз

Күш ғалам немесе адамның жаны сияқты шексіз

Ақылыңды сақта, БАҚ – патшалықтың қаруы

Өртке кінәлілер көбіне оны тудырғандар

Нұрдың баласы, сырлас қапастан шық

Ешбір себеп жоғалмайды, ешбір дұға лайықсыз

Біздің басымызда дүние сіңіп, тоғысады

Бір шертіп саяхаттайды, Вавилон тек қылмыс

Мұнда бәрінің бағасы бар, тіпті сіз сатып алмасаңыз да

Брат, бұл жай ғана жұлдыздар емес, ыңғайсыздықты сезін, өйткені біз құлбыз

Жер үлкен, бірақ бізде жеткілікті орын жоқ

Жануарлар әлемі, сондықтан біз ғарышқа қарап батып кетеміз

Өйткені бұл күн сайын, өйткені біз білмейміз

Ертең не істейді, жиі жолдар бөлінеді

Удың мұрагерлері, бірақ біз кристалды кветцалды ластамаймыз

Біз басқа әңгімені айтатын қауырсынбыз

Сөз мұрагерлері, ата-баба рухы

Уақыттың араласуына қарамастан

Жоқ, бізде әрқашан мазмұн немесе ауқым бола бермейді

Бірақ біз ащы болса да дана ойлауға тырысамыз

Жасылдан алшақ өседі, бірақ Жермен байланысты

Біз жоғалтты деп ойлаған нәрсені қайта аштық

Тікелей мұрагер Вавилонды есіне алды

Біздің ата-бабаларымыз өздерін Патша деп жариялау үшін

Қаншама зиян келді, жараны жоққа шығара аламыз ба

Жоқ, сенің үлкен жүрегің жаралылардан шығады

Шипа кешіруден келеді, иә бұл рас

Бірақ кешіру үшін әркім өз қателіктерін мойындауы керек

Мұнда азаптаушы сенімен сөйлеседі, сені жынды деп атайды

Армандарыңыз бен тамырларыңызға тіл тигізіңіздер, тұрған кішкененің соңынан еріңіздер

Тізім шексіз болар еді, бірақ нақты мәселені түсініңіз

Алдымен өзіңізді емдеңіз, өйткені әлем бірінші өзімізде

Сынақ кезінде өмір маған соны үйретті

Көк планета, 20.12 келді иә мен Жерді жылаттым

Аяндарда бәрі бұлыңғыр болып көрінеді

Батып кетті, бірақ іздеген адам табады

Барлық жерде жүректердегі бірдей маскалар

Ол өз қабығын тым жақсы көретіндіктен жұмыртқадан бас тартады

Баладан шығу ауыр, бірақ періште маған әлі де кеш емес деді

Оларға кішкентай тұқымның баобабқа айналатынын айт