Élément Terre - Keny Arkana

C’est parce qu’on savait pas qu’on a accompli l’impossible

Laisse-moi parler aux miens

C’est c’que j’clame depuis l'époque de mon posse

Tout est d’plus en plus nocif, plus enfermés dans nos vices

Pour supporter l’poids de nos vies, aucun chemin nous était propice

Traversée des déserts, en direction d’une terre promise

J'écoutais les étoiles à l’heure où les frères s’alcoolisaient

Petite on m’a maudite, j’avais peur que de la police

Sûr qu’en pleine nature pour initier un cœur trop triste

Une vie entière à l’improviste car j’improvise

Gênée quand les gens m’applaudissent

Rien d’un prodige, enfant prodigue je

Chante à notre hymne, le cœur serré l'œil humide

J’pleure un passé j’le rumine

Ma rune étoilée j’pleure une rime hantée

Où que j’aille, j’repère les axes, esquive les châtaignes

J’appartiens à personne, comme le saint nom j’ai aucune chapelle

Je ramène à la base, un peu comme ces foutues charters

J’ai le cœur qui voit large comme le courage et l’cœur de chaque mère

Enfant des étoiles, face aux soldats d’Babel

Le jour où notre esprit vaincra, ce n’sera pas grâce à la guerre

Bâtisseuse d’idées nouvelles

Propageuse de graines

Humblement j'œuvre dans l’ombre et dans l’inconscient collectif

J’suis ni une exemple ni une guide

Mais une humaine qui vibre

Lorsque tous nos cœurs s’illuminent

Réceptacle des forces cosmiques et telluriques

L’intuition est érudite

Oubliée de la République

Faut déjà qu’on s'élucide sur Terre

Oui l’inquisiteur traverse les temps

Et les régimes se succèdent

Humanité sur les dents, sa folie peut être inhumaine

Pas besoin qu’on énumère, partout les larmes sont diluviennes

Humanité

J’ai si mal quand j’pense à nous

J’peux pas chanter autre chose qu’un autre monde car issu d’un monde à genoux

Universelle

J’parle aux étoiles même en plein jour

Le temps coule sur les joues, les pages se tournent, respecte la terre, wesh !

Humanité aux milles traumas dans la cervelle

Divisé en son sein à force d’voir l’autre comme un adversaire

Bien trop d’sang versé

Destin commun sous l’même ciel

Des robots à forme humaine, est-ce la fin de notre espèce?

Себебі біз мүмкін емес нәрсені орындағанымызды білмедік

халқыммен сөйлесуге рұқсат етіңіз

Мен өмір сүрген күндерімнен бері осылай айтып келемін

Барлығы көбірек зиянды, біздің жаман қылықтарымызға көбірек жабылады

Біздің өміріміздің ауыртпалығын көтеру үшін бізге ешқандай жол қолайлы болмады

Шөлді кешіп, Уәде етілген жерге бет алды

Ағайындар ішіп отырғанда мен жұлдыздарды тыңдадым

Кішкентай мені қарғады, мен тек полициядан қорықтым

Табиғаттың ортасында жүректі тым қайғылы бастауға болатыны сөзсіз

Бүкіл өмір күтпеген жерден, өйткені мен импровизация жасаймын

Жұрт мені қол шапалақтағанда ұялады

Ештеңе де вундеркинд, адасқан ұл И

Әнұранымызды асқақтай бер, Жүрегің мұң, көзі дымқыл

Мен өткенді жоқтаймын, сол туралы ойланамын

Менің жұлдызды руным Мен жылап жатырмын рифм

Қайда барсам, балталарды байқаймын, каштаннан жалтарамын

Мен ешкімге тиесілі емеспін, қасиетті есім сияқты менде часовня жоқ

Мен базаға қайтып келемін, оларға қарғыс атқыр чартер ұнайды

Менде әрбір ананың батылдығы мен жүрегі сияқты кең көретін жүрегім бар

Бабыл сарбаздарының алдында тұрған жұлдыздар перзенті

Біздің рухымыз жеңген күні ол соғыстан өтпейді

Жаңа идеяларды құрушы

Тұқым таратқыш

Кішіпейілділікпен мен көлеңкеде және ұжымдық бейсаналықта жұмыс істеймін

Мен үлгі де, нұсқаушы да емеспін

Бірақ дірілдеген адам

Баршамыздың жүрегіміз жарқырап тұрғанда

Ғарыштық және теллурлық күштердің қабылдағыштары

Түйсік – эрудитті

Республика ұмытқан

Біз қазірдің өзінде жер бетінде өзімізді түсіндіруіміз керек

Иә, инквизитор уақыт арқылы өтеді

Ал диеталар бірінен соң бірі жүреді

Тістегі адамдық, оның ақылсыздығы адамшылыққа жат болуы мүмкін

Санақтап жатудың қажеті жоқ, барлық жерде көз жасы ағып жатыр

Адамгершілік

Бізді ойласам қатты қиналамын

Мен басқа әлемнен басқа ештеңе айта алмаймын, өйткені тізедегі әлемнен

Әмбебап

Мен жұлдыздармен тапа-тал түсте де сөйлесемін

Уақыт сенің жаныңмен ағып жатыр, беттер айналады, жерді құрметте, веш!

Миында мың жарақат алған адамзат

Бірін-бірі қарсылас ретінде көріп, іштей бөлінген

Тым көп қан төгілді

Бір аспан астындағы ортақ тағдыр

Адам тәрізді роботтар, бұл біздің түріміздің соңы ма?