Passe ton chemin - Jean Leloup

C’est la nuit l’ouragan

Dans le glacial orage

Sur la plaine sans nom

Le vent froid en bâillon

Un homme sans visage

Recouvert de haillons

Se déplace à grands pas

Vers l’unique maison

Il arrive à la porte

Frappe un coup et puis dix

Mais personne ne vient

Non personne ne vient

Dans le noir un éclair

Une ombre qui se glisse

Au bout d’un grand fusil

Une voix qui lui dit

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Le mépris est puissant

Il nourrit l’indigent

Ce repli dans la terre

Sera mon lit gelé

Ce matelas de fougères

Sur les ronces mouillées

Baldaquin de l’enfer

Sous les coups de tonnerre

Si demain je survis

Je deviendrai voleur

Fini l’hypocrisie

Juré sur mon honneur

Dieu décide du temps

Moi je claque des dents

Soyons directs et francs

Donne-moi ton argent

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Le matin qui se tisse

Dans un long grognement

Un immense bâtard

Moitié chien moitié loup

Rempli de cicatrices

Et de tiques et de poux

Dort à griffes fermées

Sur l’homme et sa guitare

Mon héros, mon ami

Que fais-tu donc ici

Tu m’as sauvé la vie

Tu m’as sauvé la vie

«Je t’ai vu dans ce trou

Et j’ai pitié des fous

Gratte-moi donc le cou

Je t’ai vu et c’est tout "

Nous irons vers le nord

Libérer les esclaves

Nous irons sur le bord

Des volcans de la mort

Où les restes des braves

Sont l’unique trésor

Sur les falaises d’or

Nous irons vers le nord

Libérer les esclaves

Nous irons sur le bord

Des volcans de la mort

Où les restes des braves

Sont l’unique trésor

Sur les falaises d’or

Et quand viendra le soir

Tu prendras ta guitare

En l’honneur de ce jour

Où tu quittas la cour

Et quand viendra le soir

Tu prendras ta guitare

En l’honneur de l’amour

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Бұл дауыл түні

Аязды боранда

Аты жоқ жазықта

Тығындағы салқын жел

Бетсіз адам

Шүберекпен жабылған

Үлкен қадамдармен қозғалады

Жалғыз үйге қарай

Ол есікке келеді

Бір, содан кейін он

Бірақ ешкім келмейді

Ешкім келмейді

Қараңғыда жарқыл

Жылжыған көлеңке

Үлкен мылтық соңында

Оған айтатын дауыс

«Өз жолыңмен жүр

Біз сізді жақсы білеміз

Және тастардың арасында өліңіз

Дұғаларыңызды орындаймыз»

менсінбеу күшті

Мұқтаждарды тамақтандырады

Бұл жердегі ойыс

Менің мұздаған төсегім болады

Бұл папоротниктердің матрасы

Ылғал бұталарда

тозақтан қалқа

Найзағай астында

Ертең аман болсам

Мен ұры боламын

Екіжүзділікті доғар

Ар-намысыма ант бердім

Уақытты Құдай шешеді

Мен, менің тістерім дірілдеп жатыр

Тура және ашық болайық

маған ақшаңды бер

«Өз жолыңмен жүр

Біз сізді жақсы білеміз

Және тастардың арасында өліңіз

Дұғаларыңызды орындаймыз»

Тоқыған таң

Ұзақ дауыста

Үлкен бейбақ

жартылай ит жартылай қасқыр

Шрамымен толтырылған

Және кенелер мен биттер

Жабық тырнақтармен ұйықтайды

Адам және оның гитарасы туралы

Менің кейіпкерім, менің досым

Сонымен мұнда не істеп жүрсің

Сіз менің өмірімді сақтап қалдыңыз

Сіз менің өмірімді сақтап қалдыңыз

«Мен сені сол шұңқырда көрдім

Ал мен ақымақтарды аяймын

Сондықтан менің мойынымды тырнаңыз

Мен сені көрдім және солай болды»

Біз солтүстікке барамыз

құлдарды босатады

Біз шетінен өтеміз

Өлім жанартаулары

Батырлардың қалдықтары қайда

Жалғыз қазына

Алтын жартастарда

Біз солтүстікке барамыз

құлдарды босатады

Біз шетінен өтеміз

Өлім жанартаулары

Батырлардың қалдықтары қайда

Жалғыз қазына

Алтын жартастарда

Ал кешке қарай

Сіз гитараны аласыз

Осы күннің құрметіне

сотты қайда қалдырдың

Ал кешке қарай

Сіз гитараны аласыз

Махаббат құрметіне

«Өз жолыңмен жүр

Біз сізді жақсы білеміз

Және тастардың арасында өліңіз

Дұғаларыңызды орындаймыз»