Le castel impossible - Jean Leloup

Je suis né à l’envers

Dans une maison bizarre

Une sorte de vieux manoir

Où rien n’est à l'équerre

Le plafond est par terre

Les escaliers tournants

Ne mènent nulle part

Ce sont des accessoires

Et dans ma chambre il fait noir

Ce sont des accessoires

Et dans ma chambre, il fait noir

Mon lit sur le côté

Le plafond est par terre

Je dors les pieds en l’air

Dans le manoir à l’envers

Nous ne sommes plus que sept

Ma sœur ma mère mon père

Deux cousins et l’ancêtre

Dans le manoir à l’envers

Le manoir à l’envers

Nous ne parlons jamais

À quoi nous sert de parler

Nous nous réunissons

À l’heure du dîner

Et c’est un peu triste à voir

La table de côté

Les sept chaises bancales

Le silence est total

Nous lisons quelques livres

Il y en a des milliers

Mais aucun ne nous livre

Une quelconque pensée

Je ne sais qui construisit

Un jour ou une nuit

Ce manoir maudit

Cette cacophonie

Mais parfois notre ancêtre

Entre deux balbutiements

Nous livre le secret

Mais personne ne le comprend

Trois et trois nous font dix-huit

La terre ne tourne pas

Et Dieu est quelque part

Quelque part par là-bas…

Dans le manoir à l’envers…

Et dans ma chambre, il fait noir

Mon lit sur le côté

Le plafond est par terre

Je dors les pieds en l’air

Dans le manoir à l’envers…

Мен төңкеріліп дүниеге келдім

Біртүрлі үйде

Ескі сарайдың бір түрі

ешнәрсе тәртіпсіз болмаған жерде

Төбесі еденде

Айналмалы баспалдақтар

ешқайда апармайды

Олар аксессуарлар

Ал менің бөлмемде қараңғы

Олар аксессуарлар

Ал менің бөлмемде қараңғы

Менің төсегім бүйірде

Төбесі еденде

Мен аяғымды көтеріп ұйықтаймын

Төңкерілген сарайда

Біз жетіге қалдық

әпкем анам әкем

Екі немере ағасы және ата-бабасы

Төңкерілген сарайда

Төңкерілген сарай

Біз ешқашан сөйлеспейміз

Сөйлескеннен не пайда

Біз қайта қосыламыз

Түскі ас уақытында

Ал мұны көру өте өкінішті

Бүйірлік үстел

Жеті тербелетін орындық

Тыныштық толық

Біраз кітап оқыдық

Мыңдаған

Бірақ бізді ешкім жеткізбейді

кез келген ой

Кім салғанын білмеймін

Бір күн немесе түн

Бұл қарғыс атқан сарай

Бұл какофония

Бірақ кейде біздің бабамыз

Екі кекірудің арасында

Бізге құпияны айтыңыз

Бірақ оны ешкім түсінбейді

Үш пен үш бізді он сегіз етеді

Жер айналмайды

Ал Құдай бір жерде

Бір жерде...

Төңкерілген сарайда...

Ал менің бөлмемде қараңғы

Менің төсегім бүйірде

Төбесі еденде

Мен аяғымды көтеріп ұйықтаймын

Төңкерілген сарайда...