Le grand héron - Jean Leloup

Au dessus de ma tête, dans les moments tristes

De ces années, qui sont maintenant passées

Curieusement, exactement

Me survolait toujours, un héron noir et blanc

Majestueux, je sais l’expression est usée

Mais rien ne le décrirait mieux

Celui que je voyais comme

Un ange courageux, un demi-dieu, un demi-dieu

Matin et soir, il traversait la ville

À heure fixe, comme un courrier

D’où venait-il?

Où allait-il?

Des paquebots, des usines de traitement d’eau?

Je le suivais, comme un ami

Inatteignable, qu’on envierait

De ceux qui peuvent, affronter sans terreur

Toutes les douleurs, toutes les horreurs

Sans gémir, ni céder, à la lâcheté

Et qui un jour mourront

Sans la moindre hésitation

Non je n’aurai jamais ces qualités

Mon héron sacré était le plus courageux

Un demi-dieu, un demi-dieu

Mon héron sacré était le plus courageux

Un demi-dieu, un demi-dieu

Менің басымнан жоғары, қайғылы уақытта

Қазір өтіп кеткен сол жылдар

Таңқаларлық, дәл

Үстімде қалықтап ылғи, Ақ пен қараны

Мәртебелі, өрнектің тозғанын білемін

Бірақ ештеңе оны жақсырақ сипаттай алмайды

Мен көрген адам

Ержүрек періште, жарты құдай, жарты тәңір

Таңертең және кешке ол қаланы аралады

Уақытында, курьер сияқты

Ол қайдан келді?

Ол қайда бара жатыр еді?

Мұхит кемелері, су тазарту қондырғылары?

Мен дос сияқты оның соңынан ердім

Қолжетімсіз, қызғанышымыз болар

Қолдарынан келетіндер қорқынышсыз жүздеседі

Барлық азап, барлық сұмдық

Еңілмей, қорқақтыққа көнбей

Ал кім бір күні өледі

Кішкене ойланбастан

Жоқ, менде бұл қасиеттер ешқашан болмайды

Менің киелі құтаным ең батыл болды

Жарты құдай, жарты құдай

Менің киелі құтаным ең батыл болды

Жарты құдай, жарты құдай