Quatre cents enfants noirs - Jean Ferrat

Quatre cents enfants noirs

Dans un journal du soir

Et leur pauvre sourire

Ces quatre cents visages

A la première page

M’empêchent de dormir

Toi, tu dors près de moi

Heureuse, et je le sais

Tu dors comme autrefois

Moi aussi je dormais

Si la nuit est venue

Pourtant Paris n’est plus

Qu’un effrayant silence

J’attends que le jour vienne

J’attends que l’on éteigne

J’attends qu’un oiseau chante

Qu’un oiseau chante

Quatre cents enfants noirs

Sans manger et sans boire

Avec leurs grands yeux tristes

Ces quatre cents prières

Dans un hebdomadaire

Rappellent qu’ils existent

Toi, tu dors malgré tout

De ton sommeil heureux

Tu dors et tout à coup

Je suis seul avec eux

Le soleil s’est levé

L’arroseur est passé

A Paris c’est dimanche

Ceux qui veillaient s’endorment

Ceux qui dormaient s'étonnent

Quelque part rien ne change

Rien ne change, rien ne change

төрт жүз қара бала

Кешкі газетте

Және олардың бейшара күлкісі

Бұл төрт жүз жүз

Бірінші бетте

мені ұйықтаудан сақта

Сен менің жанымда ұйықтайсың

Бақытты, мен оны білемін

Бұрынғыдай ұйықтайсың

Мен де ұйықтап қалдым

Түн болса

Дегенмен Париж енді жоқ

Қандай қорқынышты тыныштық

Мен келер күнді күтемін

Мен оның сөнгенін күтемін

Мен құстың сайрағанын күтемін

Құс ән салсын

төрт жүз қара бала

Тамақ ішпей, ішпей

Үлкен мұңды көздерімен

Бұл төрт жүз дұға

Аптасына

Олардың бар екенін есте сақтаңыз

Сен, бәріне қарамастан ұйықтайсың

Сіздің бақытты ұйқыңыз туралы

Сіз ұйықтайсыз және кенеттен

Мен олармен жалғызбын

Күн шықты

Спринклер өтті

Парижде бүгін жексенбі

Қарағандар ұйықтап қалады

Ұйықтап жатқандар таң қалды

Бір жерде ештеңе өзгермейді

Ештеңе өзгермейді, ештеңе өзгермейді