Nul ne guérit de son enfance - Jean Ferrat

Sans que je puisse m’en défaire

Le temps met ses jambes à mon cou

Le temps qui part en marche arrière

Me fait sauter sur ses genoux

Mes parents l'été les vacances

Mes frères et sœurs faisant les fous

J’ai dans la bouche l’innocence

Des confitures du mois d’août

Nul ne guérit de son enfance

Les napperons et les ombrelles

Qu’on ouvrait à l’heure du thé

Pour rafraichir les demoiselles

Roses dans leurs robes d'été

Et moi le nez dans leurs dentelles

Je respirais à contre-jour

Dans le parfum des mirabelles

L’odeur troublante de l’amour

Nul ne guérit de son enfance

Le vent violent de l’histoire

Allait disperser à vau-l'eau

Notre jeunesse dérisoire

Changer nos rires en sanglots

Amour orange amour amer

L’image d’un père évanouie

Qui disparut avec la guerre

Renaît d’une force inouie

Nul ne guérit de son enfance

Celui qui vient à disparaître

Pourquoi l’a-t-on quitté des yeux

On fait un signe à la fenêtre

Sans savoir que c’est un adieu

Chacun de nous a son histoire

Et dans notre cœur à l’affût

Le va-et-vient de la mémoire

Ouvre et déchire ce qu’il fût

Nul ne guérit de son enfance

Belle cruelle et tendre enfance

Aujourd’hui c’est à tes genoux

Que j’en retrouve l’innocence

Au fil du temps qui se dénoue

Ouvre tes bras ouvre ton âme

Que j’en savoure en toi le goût

Mon amour frais mon amour femme

Le bonheur d'être et le temps doux

Pour me guérir de mon enfance

Мен одан құтыла алмаймын

Уақыт менің мойныма аяғын іліп қояды

Уақыт кері кетіп жатыр

Мені оның тізесіне секіруге мәжбүр етеді

Ата-анам жазда демалыста

Менің ағаларым мен әпкелерім ессіз әрекет етеді

Менің аузымда кінәсіздік бар

Тамыз айының кептелісі

Бала кезінен ешкім емдемейді

Қолшатырлар мен қолшатырлар

Шай уақытында ашқанымыз

Әйелдерді сергіту үшін

Жазғы көйлектеріндегі раушандар

Ал менің мұрным олардың шілтерінде

Мен жарыққа қарсы дем алдым

Мирабел қара өріктерінің хош иісімен

Махаббаттың мазасыз иісі

Бала кезінен ешкім емдемейді

Тарихтың қатты желі

Кәрізге шашырап кететін болды

Біздің мазақ жастар

Күлкімізді жылаға айналдыр

қызғылт сары махаббат ащы махаббат

Есінен танып бара жатқан әке бейнесі

Соғыспен бірге кімдер хабарсыз кетті

Керемет күшпен қайта туылды

Бала кезінен ешкім емдемейді

Жоғалып бара жатқан адам

Неге біз одан көзімізді алдық

Біз терезеге қол бұлғаймыз

Қоштасатынын білмей

Әрқайсымыздың тарихымыз бар

Ал біздің жүрегімізде күту жатыр

Жадтың алды-арты

Оның не екенін ашып, жыртып алыңыз

Бала кезінен ешкім емдемейді

Әдемі қатыгез де нәзік балалық шақ

Бүгін сіздің тізеңізде

Мен оның кінәсіздігін табамын

Уақыт бұзылған сайын

құшағыңызды ашыңыз, жаныңызды ашыңыз

Мен сенен дәм татамын деп

Менің жаңа махаббатым әйелім жақсы көреді

Бар болу бақыты және тәтті ауа-райы

Менің балалық шағымды емдеу үшін