Les poètes - Jean Ferrat

Je ne sais ce qui me possède

Et me pousse à dire à voix haute

Ni pour la pitié ni pour l' aide

Ni comme on avouerait ses fautes

Ce qui m’habite et qui m’obsède

Celui qui chante se torture

Quels cris en moi quel animal

Je tue ou quelle créature

Au nom du bien au nom du mal

Seuls le savent ceux qui se turent

Machado dort à Collioure

Trois pas suffirent hors d' Espagne

Que le ciel pour lui se fît lourd

Il s’assit dans cette campagne

Et ferma les yeux pour toujours

Au-dessus des eaux et des plaines

Au-dessus des toits des collines

Un plain-chant monte à gorge pleine

Est-ce vers l' étoile Hölderlin

Est-ce vers l' étoile Verlaine

Marlowe il te faut la taverne

Non pour Faust mais pour y mourir

Entre les tueurs qui te cernent

De leurs poignards et de leurs rires

A la lueur d’une lanterne

Etoiles poussières de flammes

En août qui tombez sur le sol

Tout le ciel cette nuit proclame

L’hécatombe des rossignols

Mais que sait l’univers du drame

La souffrance enfante les songes

Comme une ruche ses abeilles

L' homme crie où son fer le ronge

Et sa plaie engendre un soleil

Plus beau que les anciens mensonges

(Répétition)

Менде не бар екенін білмеймін

Және мені дауыстап айтуға мәжбүрлейді

Аяушылық үшін де, көмек үшін де емес

Сондай-ақ адам өз кінәсін қалай мойындайды

Мені мекендеген және мені қызықтыратын нәрсе

Ән айтқан адам өзін қинайды

Менде қандай жануар жылайды

Мен өлтіремін немесе қандай жаратылысты

Жақсылық атымен жамандықпен

Үндемейтіндер ғана біледі

Мачадо Коллиурда ұйықтап жатыр

Испаниядан тыс жерде үш қадам жеткілікті болды

Оған аспан ауыр болсын

Ол осы науқанға отырды

Және көзін мәңгілікке жұмды

Сулар мен жазықтар үстінде

Төбелердің төбесінен жоғары

Төменгі тоқпақпен көтеріледі

Бұл Hölderlin жұлдызына қарай ма?

Бұл Верлен жұлдызына қатысты ма?

Марлоу сізге таверна керек

Фауст үшін емес, сонда өлу үшін

Сізді қоршап тұрған өлтірушілердің арасында

Олардың қанжарлары мен күлкілерінен

Шамның жарығымен

Жалын шаң жұлдыздары

Тамыз айында ол жерге түседі

Бүгін түнде бүкіл аспан жариялайды

Бұлбұлдардың қырғыны

Бірақ драма әлемі не біледі

Азап армандарды тудырады

Оның аралары ұя сияқты

Темір кемірген жерінде адам жылайды

Ал оның жарасы күн туады

Бұрынғы өтіріктен де әдемі

(Қайталау)