Les oiseaux déguisés - Jean Ferrat

Tous ceux qui parlent des merveilles

Leurs fables cachent des sanglots

Et les couleurs de leur oreille

Toujours à des plaintes pareilles

Donnent leurs larmes pour de l’eau

Donnent leurs larmes pour de l’eau

Le peintre assis devant sa toile

A-t-il jamais peint ce qu’il voit

Ce qu’il voit son histoire voile

Et ses ténèbres sont étoiles

Comme chanter change la voix

Comme chanter change la voix

Ses secrets partout qu’il expose

Ce sont des oiseaux déguisés

Son regard embellit les choses

Et les gens prennent pour des roses

La douleur dont il est brisé

La douleur dont il est brisé

Ma vie au loin mon étrangère

Ce que je fus je l’ai quitté

Et les teintes d’aimer changèrent

Comme roussit dans les fougères

Le songe d’une nuit d'été

Le songe d’une nuit d'été

Automne automne long automne

Comme le cri du vitrier

De rue en rue et je chantonne

Un air dont lentement s'étonne

Celui qui ne sait plus prier

Celui qui ne sait plus prier

Ғажайыптар туралы айтатындардың бәрі

Олардың ертегілері жылауды жасырады

Және олардың құлақтарының түстері

Әрқашан осылай шағымданады

Су үшін олардың көз жасын беріңіз

Су үшін олардың көз жасын беріңіз

Суретші кенептің алдында отырды

Ол көргенін бояйды ма?

Оның оқиғасы нені көрсе, перделер

Ал оның қараңғылығы – жұлдыздар

Ән айту дауысты қалай өзгертеді

Ән айту дауысты қалай өзгертеді

Оның құпияларын ол барлық жерде ашады

Олар бетперде киген құстар

Оның келбеті жағдайды жақсартады

Ал адамдар раушан гүлін алады

Оның ауыртпалығы

Оның ауыртпалығы

Менің өмірім бейтаныс менің

Мен не болсам қалдым

Ал махаббат реңктері өзгерді

Папоротниктерде күйдіргендей

Жазғы түндегі арман

Жазғы түндегі арман

күзгі күз ұзақ күз

Шынышының айқайы сияқты

Көшеден көшеге, мен ызылдаймын

Ақырындап таңғалатын ауа

Намаз оқуды білмейтін адам

Намаз оқуды білмейтін адам