J'arrive où je suis étranger - Jean Ferrat

Rien n’est précaire comme vivre

Rien comme être n’est passager

C’est un peu fondre pour le givre

Et pour le vent être léger

J’arrive où je suis étranger

Un jour tu passes la frontière

D’où viens-tu mais où vas-tu donc

Demain qu’importe et qu’importe hier

Le c?

ur change avec le chardon

Tout est sans rime ni pardon

Passe ton doigt là sur ta tempe

Touche l’enfance de tes yeux

Mieux vaut laisser basses les lampes

La nuit plus longtemps nous va mieux

C’est le grand jour qui se fait vieux

Les arbres sont beaux en automne

Mais l’enfant qu’est-il devenu

Je me regarde et je m'étonne

De ce voyageur inconnu

De son visage et ses pieds nus

Peu à peu tu te fais silence

Mais pas assez vite pourtant

Pour ne sentir ta dissemblance

Et sur le toi-même d’antan

Tomber la poussière du temps

C’est long vieillir au bout du compte

Le sable en fuit entre nos doigts

C’est comme une eau froide qui monte

C’est comme une honte qui croît

Un cuir à crier qu’on corroie

C’est long d'être un homme une chose

C’est long de renoncer à tout

Et sens-tu les métamorphoses

Qui se font au-dedans de nous

Lentement plier nos genoux

O mer amère, ô mer profonde

Quelle est l’heure de tes marées

Combien faut-il d’années-secondes

A l’homme pour l’homme abjurer

Pourquoi pourquoi ces simagrées

Rien n’est précaire comme vivre

Rien comme être n’est passager

C’est un peu fondre pour le givre

Et pour le vent être léger

J’arrive où je suis étranger

Өмір сүру сияқты қауіпті ештеңе жоқ

Болу сияқты ештеңе өтпелі емес

Бұл аяз үшін аздап балқыма

Ал жел жеңіл болсын

Мен бейтаныс адам болған жерге келемін

Бір күні сіз шекарадан өтесіз

Сіз қайдансыз, бірақ қайда барасыз

Ертең не маңызды, ал кеше не істейді

Жүрек

ошағанмен өзгересің

Барлығы рифмасыз немесе кешірімсіз

Саусағыңызды ғибадатханаға қойыңыз

Көзбен балалық шаққа жанасыңыз

Жарықты төмен ұстаған дұрыс

Біз үшін түннің ұзағырақ болғаны жақсы

Қартаюдың үлкен күні

Күзде ағаштар әдемі болады

Бірақ балаға не болды

Мен өзіме қарап таңғаламын

Бұл белгісіз саяхатшы туралы

Оның беті мен жалаң аяқтарынан

Бірте-бірте үнсіз қаласың

Бірақ жеткілікті жылдам емес

Сіздің ұқсастығыңызды сезінбеу үшін

Ал кешегі өзіңіз туралы

Уақыттың шаңы

Қартаюға көп уақыт болды ғой

Құм саусақтарымыздан ағып жатыр

Салқын су көтерілгендей

Бұл өсіп келе жатқан ұят сияқты

Біз каррит ететін айқайлаған былғары

Еркек болу көп уақыт

Бәрінен бас тартуға көп уақыт

Ал сіз метаморфоздарды сезінесіз бе

Біздің ішімізде жасалған

Тіземізді баяу бүгіңіз

О, ащы теңіз, терең теңіз

Сіздің толқындарыңыз сағат нешеде

Қанша жыл-секунд қажет

Еркек үшін ер адам бас тартады

Неліктен бұл ерсіліктер

Өмір сүру сияқты қауіпті ештеңе жоқ

Болу сияқты ештеңе өтпелі емес

Бұл аяз үшін аздап балқыма

Ал жел жеңіл болсын

Мен бейтаныс адам болған жерге келемін