Heureux celui qui meurt d'aimer - Jean Ferrat

Ô mon jardin d’eau fraîche et d’ombre

Ma danse d'être mon coeur sombre

Mon ciel des étoiles sans nombre

Ma barque au loin douce à ramer

Heureux celui qui devient sourd

Au chant s’il naît de son amour

Aveugle au jour d’après son jour

Ses yeux sur toi seule fermés

Heureux celui qui meurt d’aimer

Heureux celui qui meurt d’aimer

D’aimer si fort ses lèvres closes

Qu’il n’ait besoin de nulle chose

Hormis le souvenir des roses

À jamais de toi parfumées

Celui qui meurt même à douleur

À qui sans toi le monde est leurre

Et n’en retient que tes couleurs

Il lui suffit qu’il t’ait nommée

Heureux celui qui meurt d’aimer

Heureux celui qui meurt d’aimer

Mon enfant dit-il ma chère âme

Le temps de te connaître ô femme

L'éternité n’est qu’une pâme

Au feu dont je suis consumé

Il a dit ô femme et qu’il taise

Le nom qui ressemble à la braise

À la bouche rouge à la fraise

À jamais dans ses dents formée

Heureux celui qui meurt d’aimer

Heureux celui qui meurt d’aimer

Il a dit ô femme et s’achève

Ainsi la vie ainsi le rêve

Et soit sur la place de grêve

Ou dans le lit accoutumé

Jeunes amants vous dont c’est l'âge

Entre la ronde et le voyage

Fou s'épargnant qui se croit sage

Criez à qui veut vous blâmer

Heureux celui qui meurt d’aimer

Heureux celui qui meurt d’aimer

О, менің тұщы суы мен көлеңкесі бар бақшам

Менің қараңғы жүрегім болу үшін менің биім

Сансыз жұлдыздар аспаным

Алыстағы қайығым жүзуге тәтті

Саңырау болған адам бақытты

Оның махаббатынан туған әнде

Күннен күнге соқыр

Оның жалғыз саған қараған көзі жұмылды

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Оның жабық еріндерін соншалықты жақсы көру

Оған ештеңе керек емес

Раушан гүлдерінің естелігін қоспағанда

Сізден мәңгі хош иіс

Тіпті қиналып өлетін адам

Сенсіз дүние кімге азғын

Және тек сіздің түстеріңізді сақтайды

Оған сенің атыңды қойғаны жеткілікті

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Балам, жаным дейді

Сізбен танысатын уақыт, әйел

Мәңгілік тек әлсіздік

Мен жанып тұрған отпен

Әй, әйел деді де, аузын жапты

Шұңқырға ұқсайтын атау

Құлпынай қызыл ауыз

Мәңгілік оның қалыптасқан тістерінде

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Әй, әйел деді де бітті

Сондықтан өмір арманда

Ал ереуіл алаңында болыңыз

Немесе үйреніп қалған төсекте

Сіздердің жас ғашықтарыңыз

Айналым мен саяхаттың арасында

Өзін ақылдымын деп санайтын ақымақ

Кім сізді кінәлағысы келеді деп айқайлаңыз

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты

Сүйіспеншіліктен өлген адам бақытты