Carco - Jean Ferrat

Dis qu’as-tu fait des jours enfuis

De ta jeunesse et de toi-même

De tes mains pleines de poèmes

Qui tremblaient au bout de ta nuit

Il avait toujours dans la tête

Le manège d’anciens tourments

De la fenêtre par moment

Parvenaient des bouffées de fête

Où sont les lumières lointaines

Voici fermés les yeux éteints

Ce chant des lilas au matin

De Montmartre à Mortefontaine

Dis qu’as-tu fait des jours enfuis

De ta jeunesse et de toi-même

De tes mains pleines de poèmes

Qui tremblaient au bout de ta nuit

Tu meurs sans avoir vu le drame

Carco qui ne sus que chanter

Te souviens-tu de cet été

De Nice où nous nous rencontrâmes

On faisait semblant d'être heureux

Le ciel ressemblait à la mer

Même l’aurore était amère

C'était en l’an quarante-deux

Dis qu’as-tu fait des jours enfuis

De ta jeunesse et de toi-même

De tes mains pleines de poèmes

Qui tremblaient au bout de ta nuit

Excuse-moi que je le dise

Dans ce Paris où tu n’es plus

Comme Guillaume l’a voulu

Qu’un nom qui se mélancolise

Que l’avenir du moins n’oublie

Ce qui fut le charme de l’air

Le bonheur d'être et le vin clair

La Seine douce dans son lit

Dis qu’as-tu fait des jours enfuis

De ta jeunesse et de toi-même

De tes mains pleines de poèmes

Qui tremblaient au bout de ta nuit

Ce coeur que l’homme avec lui porte

Ne change pas avec le vent

Nous mettrons demain comme avant

Des coquelicots à nos portes

Les mots que nous avons cueillis

Les voici pour celui qui meurt

Passent les gens et tu demeures

O poète de mon pays

Dis qu’as-tu fait des jours enfuis

De ta jeunesse et de toi-même

De tes mains pleines de poèmes

Qui tremblaient au bout de ta nuit

Өткен күндермен не істегеніңізді айтыңыз

Жастық шағыңнан және өзіңнен

Өлеңге толы қолдарыңнан

Түніңіздің соңында кім дірілдеген

Ол әрқашан ойда болатын

Ежелгі азаптардың көңілді кезеңі

Уақыт өте келе терезеден

Мерекелік кештер келе жатты

Алыстағы шамдар қайда

Міне, жабық көздер сөнді

Бұл таңғы сиреньдің әні

Монмартрдан Мортефонтенге дейін

Өткен күндермен не істегеніңізді айтыңыз

Жастық шағыңнан және өзіңнен

Өлеңге толы қолдарыңнан

Түніңіздің соңында кім дірілдеген

Сен драманы көрмей өлесің

Ән айтуды ғана білетін Карко

Сол жаз есіңде ме

Біз кездескен Ниццадан

Біз бақытты болып көріндік

Аспан теңізге ұқсайды

Таңның өзі ащы болды

Қырық екінші жыл болды

Өткен күндермен не істегеніңізді айтыңыз

Жастық шағыңнан және өзіңнен

Өлеңге толы қолдарыңнан

Түніңіздің соңында кім дірілдеген

Айтқаным үшін кешіріңіз

Сіз енді жоқ осы Парижде

Уильям қалағандай

Мұңды өсіретін есімнен гөрі

Болашақ ұмытпасын

Ауаның сүйкімділігі қандай еді

Болудың бақыты және мөлдір шарап

Төсегінде тәтті Сена

Өткен күндермен не істегеніңізді айтыңыз

Жастық шағыңнан және өзіңнен

Өлеңге толы қолдарыңнан

Түніңіздің соңында кім дірілдеген

Бұл жүректі өзімен бірге алып жүрген адам

Желмен өзгерме

Ертеңді бұрынғыдай қоямыз

Біздің босағада көкнәр

Біз таңдаған сөздер

Мұнда олар өлген адамға арналған

Адамдар өтеді, ал сіз қаласыз

Ей, елімнің ақыны

Өткен күндермен не істегеніңізді айтыңыз

Жастық шағыңнан және өзіңнен

Өлеңге толы қолдарыңнан

Түніңіздің соңында кім дірілдеген