Never More - Jaromír Nohavica

Seděl jsem za stolem a básně čet

rádio hrálo

vtom slyším ťukání na parapet

tak tiché že se mi možná jen zdálo

zastřený mužský hlas z chodníku

tiše se ptal

Nerad vás ruším pane básníku

ale mohli bychom na chvíli dál?

V předsíni podal mi deštník a plášť

a láhev vína

jako bych někde už viděl tu tvář

byla to tvář na kterou se nezapomíná

v průvanu zhasla mi svíčka

zvenku studený vítr vál

na chodbě na dlaždičkách

za ním černý havran stál

Usedl do křesla a černý pták

sedl mu v klíně

bodlo mě u srdce když spatřil můj zrak

že z podešví mu trčí koňské žíně

Tak nás tu máte jak jste si přál

na lampu padl stín

přes psací stůl když mi vizitku dal

firma Ďábel a Syn V tolika nocích a v tolika dnech

jsem ho vzýval

volal ho na pomoc když docházel dech

a teď jsem se mu z očí v oči díval

cítil jsem konopnou smyčku

jak mi svírá krk

když ze záňadří vytáhl ceduličku

a dlouhý husí brk

Za kapku krve tě zahrnu vším

co budeš žádat

vidět to co jiní nevidí tě naučím

a slova k slovům v písně skládat

Co za to žádáš?

ptal jsem se ptal

jsem jen nuzný tvor

a havran v rohu zakrákal

Never more

Na dlani zaschlou kapku krve mám

a tma je v sále

když přijdou lijáky tak bolí ten šrám

a ono podívej se z okna — prší stále

nešťastně šťastný v půlce života

kymácející se vor

a havran na rameni skřehotá

Never more

Үстел басына отырып өлең оқыдым

радио ойнады

сосын терезенің қағуын естимін

соншалықты тыныш, бұл маған жай көрінуі мүмкін

— тротуар жақтан күңгірттенген еркек дауысы

— деп үнсіз сұрады

Мазалағанды ​​жек көремін, ақын

бірақ біз бір сәтке жалғастыра аламыз ба?

Залдағы қолшатыр мен плащты берді

және бір бөтелке шарап

Мен бір жерден жүзді көріп тұрғандай болдым

бұл ұмытылмас жүз болды

менің шамым жобада сөнді

сырттан салқын жел соғып тұрды

дәлізде плиткаларда

оның артында қара қарға тұрды

Ол орындық пен қара құсқа отырды

тізесіне отырды

ол менің көзімді көргенде жүрегімді ауыртты

әлгі жылқының қылы табанынан шығып тұр

Сонымен, сіз қалағаныңызша бізді осында аласыз

шамға көлеңке түсті

Ол маған визиткамды бергенде үстелдің үстінде

компания Ібіліс пен Ұл қаншама түнде және қаншама күнде

Мен оған қарсы шықтым

тынысы тарылып, көмекке шақырды

енді мен оның көзіне қарадым

Мен қарасора ілмегін сездім

мойынымды қысып

оның арқасынан белгіні жұлып алғанда

және ұзын қалам

Бір тамшы қан үшін мен сені бәрін жауып тастаймын

не сұрайсың

Көрмегенімді үйретемін

және құрастыру үшін әндегі сөздерден сөзге

Сіз не сұрап тұрсыз?

Мен сұрадым

Мен жай ғана бейшара жаратылыспын

ал қарға бұрышта кідірді

ешқашан

Алақанымда бір тамшы қан кепкен

ал залда қараңғылық

жаңбыр жауса, тыртық ауырады

және терезеге қараңыз - әлі жаңбыр жауып тұр

өмірдің ортасында бақытсыз бақытты

тербелетін сал

ал иықтағы қарға мөңірейді

ешқашан