Amores Imposibles - Ismael Serrano

Cuando caiga la tarde, lo verás salir

Arrastrando de casa el calor del hogar

Cortará alguna flor, besará a su mujer

Perseguirá la estela de un comenta fugaz

Y en la calle lo verás abrir la flor de su secreto

Y empezará a soñar

Quizá vaya al billar a mirar hombres y posturitas

Quizá invente una cita

Con un Adonis para él

Ningún hombre lo amó

A nadie reveló su pasión y los juegos

El deseo clandestino

No hubo cartas de amor

No hubo día del orgullo

No le devolverán los veranos perdidos

Y Cernuda lo ve suspirar, triste, desde el Parnaso

San Sebastián asaetado reza por tus pecados

Llora por ti, no olvida

Al que sufre en silencio

A su oveja perdida

Miran al cielo y piden un deseo:

Contigo la noche más bella

Amores imposibles

Que escriben en canciones

El trazo de una estrella

Cartas que nunca se envían

Botellas que brillan

En el mar del olvido

Nunca dejes de buscarme

La excusa más cobarde

Es culpar al destino

Cuando salga de clase, lo volverá a encontrar

En el lado salvaje, tras el humo del hash

Él, dulce calavera.

Él, corsario de barrio

Ella, dulce muñeca.

Ella, seria y formal

Él no escucha el rumor de sus alas si pasa a su lado

Pobre Blancanieves

Nuestro príncipe prefiere a la madrastra

A la mala del cuento

Él será la manzana

Donde duerme el veneno

Ella soñará un verso que él nunca escuchará

Él no trepará sus trenzas una noche de invierno

Ella soñará un viaje y no habrá despedidas

Ni canciones de amor, ni Capuleto y Montesco

Crecerán y en la espuma del tiempo

Se deshacen sus sueños

No quedará ni un recuerdo

Ni en la noche un lamento

Quizá una leve herida

Que lavará el olvido

O el agua de la clepsidra

Miran al cielo y piden un deseo:

Contigo la noche más bella

Amores imposibles

Que escriben en canciones

El trazo de una estrella

Cartas que nunca se envían

Botellas que brillan

En el mar del olvido

Nunca dejes de buscarme

La excusa más cobarde

Es culpar al destino

Caminando hacia el sur, tomando la autopista

Han abierto un garito, muy cerquita del pueblo

Donde huríes desnudas venidas de cien mundos

Celebran cada noche catorce de febrero

Y en la aldea un hombre suspira si el neón se ilumina

No tuvo Eva este Adán

No hubo asiento de atrás

Ni caricias, ni cartas perfumadas

No hubo cita en el parque

No hubo chicas de Plan

Cuando caiga la noche lo verás entrar

Como cada domingo aseado y puntual

La encontrará en la barra, como a un delfín varado

Que ha perdido su estrella, que un día expulsó el mar

Ella escucha y él, enamorado, desnuda sus miedos

Entre el ruido, benjamines de champán

Y otros delfines cobrando su rescate

A náufragos perdidos

Sueña raptar a su amante

Miran al cielo y piden un deseo:

Contigo la noche más bella…

Кеш батқанда оның кеткенін көресің

Үйдегі жылуды үйден сүйрету

Бір гүлді кесіп алады, әйелін сүйеді

Өтпелі пікірдің ізін қуады

Ал көшеде оның сырының гүлін ашқанын көресің

Ал сіз армандай бастайсыз

Мүмкін мен бильярдқа ерлерге, позаларға қарау үшін барармын

Мүмкін мен кездесу ұйымдастыратын шығармын

Ол үшін Адониспен

оны ешкім сүймеген

Оның құмарлығы мен ойындарын ешкім ашпады

жасырын тілек

Махаббат хаттары болған жоқ

мақтаныш күні болған жоқ

Олар жоғалған жаздарды қайтармайды

Сернуда оның Парнастың көңілсіз күрсіндісін көреді

Әулие Себастьян жебемен күнәларыңыз үшін дұға етеді

Сен үшін жыла, ұмытпа

Үндемей қиналған адамға

Жоғалған қойларына

Олар аспанға қарап, тілек айтады:

Сіздермен ең әдемі түн

Мүмкін емес махаббаттар

Олар әнге не жазады

Жұлдыздың ізі

Ешқашан жіберілмейтін хаттар

жылтырататын бөтелкелер

Ұмыту теңізінде

мені іздеуді ешқашан тоқтатпа

Ең қорқақ сылтау

Бұл тағдырды кінәлайды

Сабақтан шыққанда оны қайтадан табасың

Жабайы жағында, хэш түтіннің артында

Ол, тәтті бас сүйек.

Ол, маңайдағы корсар

Ол тәтті қуыршақ.

Ол байсалды және ресми

Қасынан өтіп кетсе, қанатының сыбдырын естімейді

нашар қардың ақ

Біздің ханзада өгей шешені жақсы көреді

Әңгіменің жаман жағына

ол алма болады

у қайда ұйықтайды

Ол ешқашан естімейтін өлеңді армандайды

Ол қыстың бір түнінде орамдарына өрмелемейді

Ол сапарды армандайды және қоштасу болмайды

Махаббат әндері де, Капуле мен Монтеге де емес

Олар уақыт өте келе өседі

Сіздің армандарыңыз орындалмай қалды

Естелік болмайды

Түнде жоқтау да жоқ

жеңіл жарақат болуы мүмкін

бұл ұмытуды жуып тастайды

Немесе құм сағатының суы

Олар аспанға қарап, тілек айтады:

Сіздермен ең әдемі түн

Мүмкін емес махаббаттар

Олар әнге не жазады

Жұлдыздың ізі

Ешқашан жіберілмейтін хаттар

жылтырататын бөтелкелер

Ұмыту теңізінде

мені іздеуді ешқашан тоқтатпа

Ең қорқақ сылтау

Бұл тағдырды кінәлайды

Оңтүстікке жаяу, тас жолмен жүру

Олар қалаға жақын жерде қосын ашты

Жүз дүниеден келе жатқан жалаңаш жүрген жерің

Олар әр түнде ақпанның он төртін тойлайды

Ал ауылда неон жанса, адам күрсінеді

Бұл Адамда Хауа ана болған жоқ

артқы орындық болмады

Не еркелетеді, не хош иісті хаттар

Саябақта дата болмады

Планнан қыздар болмады

Түн түскенде оның кіргенін көресің

Әрбір ұқыпты және ұқыпты жексенбі сияқты

Сіз оны жағадағы дельфин сияқты бардан табасыз

Жұлдызынан айырылғаны, Бір күні теңіз қуылғаны

Ол тыңдайды және ол ғашық болып, қорқыныштарын шешеді

Шудың арасында шампан бенжаминдері

Ал басқа дельфиндер төлемді жинап жатыр

жоғалғандарға

Ол сүйіктісін ұрлауды армандайды

Олар аспанға қарап, тілек айтады:

Сіздермен ең әдемі түн...