Сам не знаю - Илья Чёрт

Моё солнце упало вниз

И покрылось ржавыми пятнами.

Моя зима попросилась в гости

И осталась ночевать до вторника,

Потому, что каждый дурак,

Одевший гады, считает,

Что он может топтать мои песни, мои ноги,

И чего-то ещё, чего я сам не помню.

И я люблю необитаемые крыши,

Но их становится всё меньше и меньше.

И я люблю писать громкие песни,

Но мой голос всё тише и тише,

Потому, что в моём дворе

Становится всё больше дедушек и бабушек,

Играющих в карты, играющих в прятки

И во что-то ещё, чего я сам не знаю.

Никому не давать спокойно жить,

За воротник тащить к умывальнику!

Прочистить горло и орать во всю прыть

Потому, что терять больше нечего!

Потому, что каждый дурак в моём дворе

Становится ещё одним,

Играющим в карты, играющим в прятки и…

Эх… Чего там…

Күнім түсіп кетті

Және тот дақтарымен жабылған.

Менің қыстауым қонаққа баруды өтінді

Сейсенбіге дейін түнеп,

Өйткені әрбір ақымақ

Киінген бейбақтар, сенеді

Ол менің әндерімді, аяғымды таптай алады,

Және тағы бір нәрсе есімде жоқ.

Ал мен адам тұрмайтын төбелерді жақсы көремін

Бірақ олар азайып барады.

Мен қатты ән жазғанды ​​жақсы көремін,

Бірақ менің дауысым барған сайын баяу,

Өйткені менің ауламда

Аталар мен әжелер көбейді

Карта ойнау, жасырынбақ ойнау

Ал мен өзім білмейтін басқа нәрсеге.

Ешкімнің тыныш өмір сүруіне жол бермеңіз

Жағасынан қолжуғышқа сүйреп апарыңыз!

Тамағыңызды тазалап, өкпеңіздің жоғарғы жағында айқайлаңыз

Өйткені жоғалтатын ештеңе жоқ!

Өйткені менің ауламдағы әрбір ақымақ

Басқаға айналады

Карта ойнау, жасырынбақ ойнау...

Ех... Не бар...