Di là dal ponte - Claudio Baglioni

Di là di là dal ponte questa è un’altra storia

Di chi aspetto sulla riva

Davanti al fiume della memoria

O chiuso al buio di una stiva

In un mare di speranza

Con un tozzo di illusione

Quando si scambia la maggioranza

Con la povera ragione

Dentro ad un silenzio d’oro

Le parole sono argento

E un grido è piombo e come un coro

Conto il vento intorno a noi

Questa è un’altra gente

Che sta in cerca dappertutto

E quando non si crede più in niente

Finisce che si crede a tutto

È una veglia delle sere

In cui si prova una partenza

Dalla mania dei soldi e del potere

Che è figlia della diffidenza

Su una terra di nessuno

Siamo ombre di un secondo

E il mondo non è di qualcuno

Perché il mondo è tutti noi

Là dove il vento va

Al di là oltre la realtà

Dove ce ne andremo

Con il sole in fronte

Di là di là dal ponte

E allora là quando il cuore sa

E più in là dentro un’altra età

Quando ce ne andremo

Verso l’orizzonte

Di là di là dal ponte

Questa è un’altra vita

Di cui non si scrive un rigo

La dignità sembra proibita

Essere uomo è già un castigo

Ma i ricordi hanno un presente

E i sogni cercano un futuro

Le dita sono candele spente

E il cielo è sempre dietro un muro

In un secolo disperso

Che è volato come un sasso

E un nuovo pezzo d’universo

È solo a un passo da qui e da noi

Là dove il vento va

Al di là oltre la realtà

Dove ce ne andremo

Con il sole in fronte

Di là di là dal ponte

E allora là quando il cuore sa

E più in là dentro un’altra età

Quando ce ne andremo

Verso l’orizzonte

Di là dì là dal ponte

Andremo via

In questo viaggio che chiamiamo tempo

Andremo via

In questo tempo che chiamiamo vita

Andremo via

In questa vita che chiamiamo sogno

Andremo via

In questo grande sogno

Che noi chiamiamo amore

Là dove il vento va

Al di là oltre la realtà

Dove ce ne andremo

Con il sole in fronte

Di là di là dal ponte

E allora là quando il cuore sa

E più in là dentro un’altra età

Quando ce ne andremo

Verso l’orizzonte

Di là dì là dal ponte

Көпірдің арғы жағында бұл басқа әңгіме

Мен жағада кімді күтемін

Естелік өзенінің алдында

Немесе трюмнің қараңғылығында жабық

Үміт теңізінде

Кішкене иллюзиямен

Көпшілік айырбасталған кезде

Нашар себеппен

Алтын тыныштықта

Сөздері күміс

Ал айқай жетекші және хор сияқты

Айналамыздағы желді санаймын

Бұл басқа халық

Бұл барлық жерде іздейді

Ал енді ештеңеге сенбейтін кезде

Бәріне сенеді екен

Бұл кешке серуендеу

Онда сіз кетуге тырысасыз

Ақша мен билік маниясынан

Қайсысы сенімсіздіктің қызы

Ешкім жоқ жерде

Біз бір секундтың көлеңкесіміз

Ал әлем біреудікі емес

Өйткені әлем бәрімізге ортақ

Жел қайда барады

Шындықтан тыс

Қайда барамыз

Алдында күнмен

Көпірдің арғы жағында

Сосын жүрек білгенде

Ал кейінірек басқа заманда

Біз барғанда

Көкжиекке қарай

Көпірдің арғы жағында

Бұл басқа өмір

Оның бір жолы жазылмаған

Абырой болғанда тыйым салынған сияқты

Еркек болу қазірдің өзінде жаза

Бірақ естеліктердің сыйлығы бар

Ал армандар болашақты іздейді

Саусақтар – жанбайтын шамдар

Ал аспан әрқашан қабырғаның артында

Жоғалған ғасырда

Бұл тас сияқты ұшты

Және ғаламның жаңа бөлігі

Бұл жерден және бізден бір қадам ғана қалды

Жел қайда барады

Шындықтан тыс

Қайда барамыз

Алдында күнмен

Көпірдің арғы жағында

Сосын жүрек білгенде

Ал кейінірек басқа заманда

Біз барғанда

Көкжиекке қарай

Көпірдің арғы жағында

Біз кетеміз

Бұл саяхатта біз уақыт деп атаймыз

Біз кетеміз

Бұл уақытта біз өмір деп атаймыз

Біз кетеміз

Бұл өмірде біз арман дейміз

Біз кетеміз

Осы ұлы арманда

Оны біз махаббат деп атаймыз

Жел қайда барады

Шындықтан тыс

Қайда барамыз

Алдында күнмен

Көпірдің арғы жағында

Сосын жүрек білгенде

Ал кейінірек басқа заманда

Біз барғанда

Көкжиекке қарай

Көпірдің арғы жағында