Русь - Андрей Бандера

Устал я жить в родном краю

В тоске по гречневым просторам,

Покину хижину свою,

Пойду бродягою и вором.

Пойду по белым кудрям дня

Искать убогое жилище,

А друг любимый на меня

Наточит нож за голенище.

А друг любимый на меня

Наточит нож за голенище.

Весной и солнцем на лугу

Обвита жёлтая дорога,

А та, чьё имя берегу,

Меня прогонит от порога!

А та, чьё имя берегу,

Меня прогонит от порога!

И вновь вернусь я в отчий дом,

Чужою радостью утешусь,

В зелёный вечер под окном

На рукаве своём повешусь.

В зелёный вечер под окном

На рукаве своём повешусь.

Седые вербы у плетня

Нежнее головы наклонят,

И необмытого меня

Под лай собачий похоронят.

И необмытого меня

Под лай собачий похоронят.

А месяц будет плыть и плыть,

Роняя вёсла по озёрам,

А Русь все так же будет жить,

Гулять и плакать под забором…

А Русь все так же будет жить,

Гулять и плакать под забором…

А Русь все так же будет жить,

Гулять и плакать под забором…

Туған жерімде тұрудан шаршадым

Қарақұмық кеңістігін аңсап,

Мен өз үйімді тастаймын

Мен қаңғыбас, ұры болып барамын.

Мен күннің ақ бұйралары арқылы жүремін

Кедей үй іздеуде

Және менің сүйікті досым

Ол ұрлық үшін пышақты қайрайды.

Және менің сүйікті досым

Ол ұрлық үшін пышақты қайрайды.

Көктем мен күн шалғында

тоғысқан сары жол

Ал есімін сақтаған адам,

Мені босағадан қуып жібереді!

Ал есімін сақтаған адам,

Мені босағадан қуып жібереді!

Тағы да әкемнің үйіне қайтамын,

Біреудің қуанышымен жұбатармын,

Терезе астында жасыл кеште

Жеңге асылып өлемін.

Терезе астында жасыл кеште

Жеңге асылып өлемін.

Шарбақ маңындағы сұр талдар

Ақырын бастарын иіп

Және мені жуды

Иттің үргенінің астында көміліп қалады.

Және мені жуды

Иттің үргенінің астында көміліп қалады.

Ал ай жүзіп, жүзеді,

Көлдерге ескек түсіріп,

Ал Ресей бұрынғыдай өмір сүреді,

Шарбақтың астында жүріп, жылаңыз...

Ал Ресей бұрынғыдай өмір сүреді,

Шарбақтың астында жүріп, жылаңыз...

Ал Ресей бұрынғыдай өмір сүреді,

Шарбақтың астында жүріп, жылаңыз...