По этапу - Андрей Бандера

На путях старый поезд качался,

И летел снег под стуки колёс…

За спиной шумный город остался,

Ну, а жизнь подалась под откос.

Мы сидим и дымим папироской —

Дети самой весёлой страны,

Ну, а рядом уснули берёзки,

Чтоб смотреть свои зимние сны.

Эх, страна любимая — ели да берёзы,

Едет сонная шпана к дедушке Морозу!

Ты постой, не грози рукой, тётка —

Мы тут хором тебе посвистим,

Ты торгуй своей тухлой селёдкой,

И глотай едкий дым.

А в вагоне — и радость, и слёзы:

Мы теперь никому не нужны…

Едут в гости к сибирским морозам

Дети самой весёлой страны!

Жолдарда ескі пойыз тербелді,

Доңғалақтардың дыбысы астында қар ұшты ...

Шулы қала артта қалды,

Әйтеуір, өмір құлдырап кетті.

Біз отырамыз және темекі шегеміз -

Ең бақытты елдің балалары

Жақын жерде қайыңдар ұйықтап қалды,

Қысқы армандарыңызды көру үшін.

О, менің сүйікті елім - олар жеп, қайыңдарды,

Ұйқысы бар панктар Аяз атаға барады!

Күте тұрыңыз, қолыңызбен қорқытпаңыз, апай -

Біз саған бір ауыздан ысқырамыз,

Шіріген майшабақтарыңды айырбастадың,

Және ащы түтінді жұтыңыз.

Ал көлікте - қуаныш та, көз жасы да:

Біз қазір ешкімге керек емеспіз...

Олар Сібір аяздарын аралауға барады

Ең көңілді елдің балалары!