Подвиг - Андрей Бандера

«Особый» занесло снегами,

В бараке свет от лампы льётся,

А люди беспокойно спали —

И только старику неймётся.

Он верил, что вернётся к жизни,

Он верил в доброту и счастье,

А зеки старика любили,

Деля с ним радость и ненастье.

Еле-еле лампочка горит,

Еле-еле в темноте мерцает,

Кто-то тихо с Богом говорит,

Ну, а кто-то волю вспоминает.

Кто знает, что такое подвиг?

А подвиг — это вера без надежды,

Спасать, рискуя жизнью, многих,

Делясь всем, и едой с одеждой.

А подвиг — это бескорыстно

Любить любого человека,

Душою к сердцу прислониться,

Наполнив добротой и светом.

Қар жамылған «ерекше»,

Казармада шамның жарығы төгіледі,

Ал адамдар мазасыз ұйықтады -

Ал қарт адам ғана қышиды.

Ол өмірге оралады деп сенді,

Ол мейірімділік пен бақытқа сенді,

Ал сотталғандар қартты жақсы көрді,

Онымен қуаныш пен қолайсыз ауа-райын бөлісу.

Бір шам жанып тұр

Қараңғыда әрең жыпылықтайды,

Біреу Құдаймен үнсіз сөйлеседі,

Біреу өсиетті есіне алады.

Ерліктің не екенін кім біледі?

Ерлік – үмітсіз сенім,

Өз өмірін қатерге тігіп, көптеген адамдарды құтқарыңыз,

Барлығын, тамақты киіммен бөлісу.

Ал ерлік – жанқиярлық

Кез келген адамды сүю

Жаныңды жүрегіңе сүйеніп,

Мейірім мен нұрға толы.