El escaparate - Alejandro Sanz

Una simple foto

tras una vitrina,

una imagen de cartón

que en su alma cobró vida.

Entre objetos puestos

en total desorden

vive en venta su sonrisa

siempre igual pero distinta.

No esperaban sus caricias

en su piel inanimada

él se conformaba

sólo con poder mirarla,

sólo con poder mirarla,

sólo con poder mirarla.

El escaparate otra vez se apagará,

so’aré contigo y la tienda cerrará

pero abren mañana niña

y de nuevo serás mía.

El escaparate no lo dice

pero sabe que a pesar

de lo irreal, si no puedo verla

y mañana ya no hay más

aunque sólo es una foto

lo demás sin ella es poco.

Hasta que un buen día

así sin avisarle

cambiaron ese decorado

y quitaron a su amante.

Pregunté a la gente

sólo se rieron

fue a buscarla por las calles

en montañas de deshechos,

y entre los escombros

y entre los objetos

encontré a su niña rota

en pedazos sucia y sola.

La curó jurando

la limpio llorando

y abrazándola al final

se la llevó a pasear.

El escaparate, nunca más se apagará

so’aremos juntos y ya nunca cerrará

no abrirán mañana niña,

pero sigues siendo m�a.

El escaparate, nunca más se apagará

so’aremos juntos y ya nunca cerrará

no abrirán mañana niña,

pero sigues siendo mía.

қарапайым фото

витрина артында,

картон суреті

оның жан дүниесінде өмірге келгені.

орналастырылған объектілер арасында

жалпы тәртіпсіздікте

сату үшін күлімсіреу өмір сүріңіз

әрқашан бірдей, бірақ әртүрлі

Олар сенің еркелетулеріңді күтпеді

оның жансыз терісінде

ол сәйкес келді

жай ғана оған қарай білу,

жай ғана оған қарай білу,

жай ғана оған қарай білу.

Көрме қайтадан шығады,

Мен сенімен бірге армандаймын, дүкен жабылады

бірақ олар ертең қызды ашады

және сен қайтадан менікі боласың.

Терезе айтпайды

бірақ соған қарамастан сіз білесіз

егер мен оны көре алмасам

ал ертең жоқ

бұл тек фото болса да

онсыз қалғаны аз.

Бір жақсы күнге дейін

сондықтан ескертусіз

олар бұл безендіруді өзгертті

және олар оның сүйіктісін алып кетті.

Мен халықтан сұрадым

олар жай күлді

оны көшеден іздеп шықты

қоқыс тауларында,

және үйінділер арасында

және объектілер арасында

Мен сенің сынған қызыңды таптым

бөліктерде лас және жалғыз.

Ол оны ант беру арқылы емдеді

Мен оны жылап тазалаймын

және соңында оны құшақтады

ол оны серуендеуге апарды.

Көрме енді ешқашан өшпейді

Біз бірге армандаймыз және ол ешқашан жабылмайды

олар ертең қызды ашпайды,

бірақ сен әлі менікісің

Көрме енді ешқашан өшпейді

Біз бірге армандаймыз және ол ешқашан жабылмайды

олар ертең қызды ашпайды,

бірақ сен әлі менікісің