El Cuaderno Del Alba - Alejandro Sanz

Claro que pensaré en tí

Cuánto ignoré a la luna azul

Y la noche se estrelle en mi decepción

Pero claro que pensaré en ti

antes que me lleve Dios

y la duda atropelle de muerte mi ilusión.

Primero, tú sabes que yo soy

el más indicado para decirte,

que lo nuestro está acabado

y por qué te resistes, ya ves,

Luego, tú sabes que nos hemos amado tanto,

para qué finges.

Que fingir fue mi ruina

No sé despedirme

Y cada pregunta me estalla en toda la cara

Me revuelcan a hostias los fantasmas del alma

Si lo que quieres son palabras románticas

Nada que hacer

Tú te desdoblas, eres dueña del alba

Y derramas infinitas, caricias intactas, mira

Hay una parte en mi memoria donde vive tu desnudez,

tu desnudez.

Tú que vas y recoges el cuaderno del alba

Pero claro que pensaré en ti, cuando me vaya

Recogeré mis cosas y silbaré

una canción triste de madrugada

Pero pensaré en ti,

cuando juegue

y cuando no sea yo

también pensaré en ti.

Pero tú sabes que no soy el más enterado

para decirte

que lo nuestro es primitivo,

Y que no estés triste, al revés

Luego, tú sabes que no soy el más preparado

para no herirte

Por la ira entre la ruina y tú te desvistes

Y cada pregunta me estalla en toda la cara

Me revuelcan a hostias los fantasmas del alma

Tú ya no quieres ni palabras románticas,

las olvidé

Tú que eres dueña del cuaderno del alba

y desechas infinitas caricias intactas, mira

Tú ya eres parte de mi risa y mi llanto como el ayer

Tu te desdoblas y me estallas en la cara

Pero un sin fin de caricias que hoy parecen lejanas, mira

Bueno, tu que te asomas a mi vida y te espantas

Sigo sentado, te necesito a pa' que me des sitio a tu lado,

Te necesito por completo, toda entera

Tú que te acercas

Tú, que me sacas las partes más mágicas, más trágicas…

Eres tú la que me entregas el secreto del alba

Comunicas lejano

Quiero saber, tú, que te acercas al cuaderno del alba,

Y me lo des

Әрине мен сені ойлаймын

Қаншама мен көк айды менсінбедім

Ал түн менің көңілімнен шығып кетті

Бірақ мен сені ойлаймын әрине

Құдай мені алмас бұрын

және күмән менің иллюзиямды өлімге апарады.

Біріншіден, сен менің екенімді білесің

саған айтатын ең жақсысы,

біздікі бітті

ал сен неге қарсысың, көрдің бе,

Сонда біз бір-бірімізді қатты жақсы көретінімізді білесің,

сен не деп тұрсың

бұл менің күйрегенім болды

Мен қалай қоштасарымды білмеймін

Және әрбір сұрақ менің жүзімде жарқырап тұрады

Жанымның елестері мені ауыртады

Егер сіз романтикалық сөздерді қаласаңыз

Ештеңе жоқ

Ашасың, таңның иесісің

Ал шексіз төгілулер, сипалаулар бүтін, қарау

Менің жадымда сенің жалаңаштығың өмір сүретін бір бөлігі бар,

сенің жалаңаштығың

Барып таң атқан дәптерді алып кететіндер

Бірақ, әрине, мен кеткенде сені ойлаймын

Мен заттарымды жинап, ысқырып аламын

мұңды таңғы ән

Бірақ мен сені ойлайтын боламын

мен ойнағанда

және бұл мен емес кезде

Мен де сені ойлайтын боламын.

Бірақ сіз менің ең хабардар емес екенімді білесіз

саған айту

біздікі қарабайыр,

Және, керісінше, мұңаймаңыз

Сонда сіз менің ең дайын емес екенімді білесіз

сені ренжітпеу үшін

Қираған мен шешінгенің арасындағы ашу үшін

Және әрбір сұрақ менің жүзімде жарқырап тұрады

Жанымның елестері мені ауыртады

Сіз енді романтикалық сөздерді де қаламайсыз,

Мен оларды ұмыттым

Таң дәптерінің иесі сен

және шексіз сипап тастау бүтін, қараңыз

Сен менің кешегідей күлкі мен көз жасымның бір бөлшегісің

Сіз менің бетімде ашылып, жарылып кетесіз

Бірақ бүгін алыстай көрінетін бітпейтін еркелеулер, қараңызшы

Менің өміріме үңіліп, қорқатындар

Мен әлі отырмын, маған сенің қасыңнан орын беруің керек,

Маған сендер толықтай керексіңдер, бәрің де

Сіз жақындайсыз

Менің ең сиқырлы, ең қасіретті тұстарымды сыртқа шығаратын сен...

Таңның сырын беретін сенсің

Сіз алыс жерде сөйлесесіз

Білгім келеді, таң дәптеріне жақындаған сені,

және оны маған беріңіз