Bio - Alejandro Sanz

Soy el hijo de María y de Jesús, la de Alcalá y el de Algeciras

Yo el más pequeño de dos, mi hermano mayor de agosto, de diciembre dieciocho yo

Siempre fui introvertido, tenía miedo, estaba ido

Me gustaba la poesía, el flamenco y mi bujío

No tuve muchos amigos, no era por mirarme el ombligo

Era que a mí me atraía más que lo de fuera, lo que tenía dentro metío'

Jugaba a veces en el barrio por no parecer extraño, pero no encajaba bien con

los malos que mandaban en el extrarradio

Siempre me vi rarito, me daba pena salir en clase

En la pizarra, cualquiera me hacía chiquito al burlarse

Quería guitarra y son, pero en el pupitre al sol con mi compañero jugaba a ser

el más vacilón

Yo relleno y el flaquito

En la escuela me hice el malo creyendo que así no me darían más palos,

pero me los llevé en la calle y en el corazón y en los rellanos

Quería guitarra y son, pero en el pupitre al sol con mi compañero jugaba a ser

el más vacilón

Mi padre tocaba en un grupo

Mi madre luchaba en la casa

¿Cuántas veces la vi llorando porque perdía la batalla?

Y cuando estallaba su impotencia, se me clavaba en el alma

Y en las costillas con aquellos gritos de plata

No me malentiendan, mi madre fue salvavidas

Y mi padre, aunque faltaba, también peleaba la vida

No me gustaba el fútbol

Me pedía ser el portero en mi escenario imaginario siempre ganaba seis cero

Pasábamos malos tiempos, pero teníamos huevos para ganarle al tiempo un

pedacito de cielo

La vida se fijó en mí y empecé a soñar en grande

Total para seguir en lo mismo, ya tenía el labio en sangre

No creía en los milagros ni en que pudiera lograrlo

Además ya había gente que te echaba el agua a jarro'

Pero insistí de una forma que aún hoy me deja helado

Yo no quería nada, pero lo buscaba a nado

Sabía que la música era lo que me sacaría del lodo

Como si fuera el anillo que buscaba ese tipo que le llaman Frodo

Y de repente me vi subiéndome a un escenario

Gente que no conocía, mis cancioncillas cantando, jaja

Y decidí dar las gracias, hacer siempre lo que esté en mi mano

Para agradecer a la vida semejante regalo

Llevo ya treinta años dedicado a este sueño que empezó como empeño, ilusión,

opción y anhelo

Y ese soy yo, resumiendo, desde que tengo razón

No intento engañar a nadie sino escribir mi canción

En medio de tanta mentira

No sabes cómo agradezco

El soplo de verdad que gira

En torno a ti amanezco

Ahora que es todo apariencia

Valoro en su justa medida

Lo auténtico de tu presencia

En el albor de mi vida

Мен Мария мен Исаның ұлымын, Алкаладан және Алгецирастанмын

Мен екі үйдің кенжесімін, үлкен ағам тамыздан, он сегізінші желтоқсаннан мен

Мен әрқашан интроверт болатынмын, мен қорқатынмын, мен кеттім

Маған поэзия, фламенко және будьио ұнады

Досым көп болмады, кіндігімді қарау үшін емес

Сырттан, ішімдегі нәрседен гөрі мені оған көбірек тартты.

Ол кейде біртүрлі болып көрінбес үшін маңайда ойнайтын, бірақ оған жараспайтын

қала маңындағы елді мекендерді басқарған жаман адамдар

Мен үнемі біртүрлі көрінетінмін, сабаққа шығуға ұялатынмын

Тақтада кез келген адам мені мазақ етіп кішкентай етті

Мен гитара мен ұл алғым келді, бірақ партада күн астында серіктесіммен бірге ойнадым

ең екіленуші

Мен толтырдым және арық

Мектепте мен жаман жігітті ойнадым, олар мені енді ұрмайды деп сенді.

бірақ мен оларды көшеде де, жүректе де, қону алаңдарында да алдым

Мен гитара мен ұл алғым келді, бірақ партада күн астында серіктесіммен бірге ойнадым

ең екіленуші

Әкем топта ойнайтын

Анам үйде ұрысып қалды

Оның шайқаста жеңіліп жатқандықтан жылап тұрғанын қанша рет көрдім?

Ал оның әлсіздігі жарылғанда, ол менің жанымда тұрып қалды

Ал сол күміс айғайлармен қабырғасында

Мені қате түсінбеңіз, менің анам құтқарушы болған

Ал әкем хабарсыз кетсе де, өмір үшін күресті

Мен футболды ұнатпадым

Ол менің қиялдағы сценарийімде қақпашы болуымды сұрады, мен әрқашан алты нөлді жеңдім

Бізде қиын кездер болды, бірақ бізде уақытты жеңуге болатын доптар болды

аспанның кішкене бөлігі

Өмір мені байқады, мен үлкен армандай бастадым

Бірдей жалғастыру үшін жалпы, менің ерніме қан құйылды

Мен ғажайыптарға немесе оған қол жеткізе алатыныма сенбедім

Оның үстіне саған құмыраға су құйып бергендер де болды.

Бірақ мен әлі күнге дейін мені суық қалдыратын жолмен талап еттім

Мен ештеңе қаламадым, бірақ мен оны жүзу арқылы іздедім

Мен музыка мені балшықтан алып шығатынын білдім

Олар оны Фродо деп атайтын жігіт іздеген сақина сияқты

Кенет сахнаға шыққанымды көрдім

Мен танымайтын адамдар, менің кішкентай әндерімді айтып, хаха

Ал мен алғыс айтуды шештім, әрқашан қолымнан келгенді істе

Осындай сыйлық үшін өмірге алғыс айту

Мен бұл арманға отыз жыл бойы берілгенмін, ол міндеттеме, иллюзия,

таңдау және тілек

Бұл мен, қысқасы, мен дұрыспын

Мен ешкімді алдамаймын, әнімді жазайын

Қаншама өтіріктің ортасында

Сіз менің қалай бағалайтынымды білмейсіз

Айналатын ақиқат тынысы

Мен сенің айналаңда оянамын

Енді бәрі сыртқы түрі

Мен оның әділ өлшемімен бағалаймын

Сіздің қатысуыңыздың шынайылығы

Өмірімнің таңында