Die Würde Des Schweins Ist Unantastbar! - Reinhard Mey

In einer engen Box war es

Auf Beton und standesgemäß

Dass sie die Glühbirne der Welt entdeckte

Sie war das Ferkel Nummer vier

Drei and’re lagen über ihr

So ein Gedränge, dass sie fast erstickte

Schon nach zwei Wochen Säug'akkord

Kam jemand und nahm Mutter fort

Doch noch als die Erinn’rung schon verblasst war

Fiel’n manchmal dem jungen Schwein

Der Mutter Worte wieder ein:

«Die Würde des Schweins ist unantastbar

Die Würde des Schweins ist unantastbar!»

Der Kerker wurde ihr zu Haus

An einem Fleck, tagein tagaus

Und immer im eigenen Dreck rumsitzen

Die feine Nase, der Gestank

Sie wurde traurig, wurde krank

Und als sie sehr krank wurde, gab es Spritzen

Sie wurd' zum Decken kommandiert

Das hat sie niemals akzeptiert

Dass Schweinesein nur Ferkelzucht und Mast war

Und wenn man ihren Willen brach

Dachte sie dran, wie Mutter sprach:

«Die Würde des Schweins ist unantastbar

Die Würde des Schweins ist unantastbar!»

Dann fuhr der Viehtransporter vor

Und packte sie an Schwanz und Ohr

Zusammen mit ihren Leidensgenossen

Die zitterten und quiekten bang

Und fuhr’n und standen stundenlang

Viel enger noch als üblich eingeschlossen

Das Schwein ist schlau, so ahnt es schon

Die tragische Situation

Sie wusste, dass dies ihre letzte Rast war

Sie hat den Schlachthof gleich erkannt

Und sie ging ohne Widerstand

Die Würde des Schweins ist unantastbar

Die Würde des Schweins ist unantastbar!

Sie hat den Himmel nie geseh’n

Durft' nie auf einer Weide steh’n

Hat nie auf trock’nem, frischem Stroh gesessen

Sie hat sich nie im Schlamm gesuhlt

Freudig gepaart, und eingekuhlt

Wie könnte ich dies Häufchen Elend essen?

Die Speisekarte in der Hand

Seh' ich über den Tellerrand

Und kann die Bilder wohl nie mehr vergessen

Ich möchte nicht, du armes Schwein

An deinem Leid mit schuldig sein

Weil ich in diesem Restaurant zu Gast war

Und ich bestell' von nun an wohl

Den überback'nen Blumenkohl

Die Würde des Schweins ist unantastbar

Die Würde des Schweins ist unantastbar!

Ол тығыз қорапта болды

Бетон бойынша және лайықты

Ол әлемнің шамын ашты

Ол төртінші торай болды

Оның үстіне тағы үшеуі жатты

Ол тұншығып қала жаздады

Қазірдің өзінде екі аптадан кейін емізетін аккорд

Біреу келіп анамды алып кетті

Бірақ жады әлдеқашан өшіп қалған кезде де

Кейде жас шошқаға құлады

Ананың тағы да сөзі:

«Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды!»

Зынданда оның үйі болды

Бір жерде, күндіз-түні

Әрқашан өз кіріңізде отырасыз

Жұқа мұрын, сасық иіс

Ол қайғырды, ауырды

Ал қатты ауырған кезде уколдар болды

Оған жабуды бұйырды

Ол мұны ешқашан қабылдамады

Ол шошқа болу тек торай өсіру, бордақылау ғана еді

Ал егер сіз олардың еркін бұзсаңыз

Ол анасының қалай айтқанын ойлады ма:

«Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды!»

Артынша мал тасымалдайтын көлік тоқтады

Және оның құйрығы мен құлағынан ұстап алды

Зардап шеккен әріптестерімен бірге

Олар қорқып дірілдеп, дірілдеп кетті

Ал көлікті жүргізіп, сағаттап тұрды

Әдеттегіден әлдеқайда тығыз қоршалған

Шошқа ақылды, ол қазірдің өзінде күдіктенеді

Қайғылы жағдай

Ол бұл оның соңғы демалысы екенін білді

Ол қасапхананы бірден таныды

Және ол қарсылықсыз кетті

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды!

Ол ешқашан жұмақты көрмеген

Ешқашан жайылымда тұруға рұқсат етілмеді

Ешқашан құрғақ, жаңа сабанға отырмаған

Ол ешқашан балшыққа батқан емес

Бақытты жұптастырылған және салқындатылған

Мен бұл азаптың үйіндісін қалай жей аламын?

Қолдағы мәзір

Мен шетінен көремін

Және суреттерді ешқашан ұмытпайтын шығар

Мен қаламаймын, бейшара шошқа

Сіздің қайғы-қасіретіңізге ішінара кінәлі болу

Өйткені мен бұл мейрамханада қонақ болдым

Ал мен қазірден бастап тапсырыс беремін

Пісірілген түсті қырыққабат

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды

Шошқаның қадір-қасиетіне қол сұғылмайды!