Frei! - Reinhard Mey

Die Tür aus gold‘nem Draht steht unverschlossen

Nur einen Augenblick, doch lang genug

Das Fenster, achtlos angelehnt, knarrt leise

Und öffnet einen Spaltbreit sich im Zug

Das ist die grosse, langersehnte Chance

Sie kommt nur einmal, jedes siebte Jahr:

Der Käfig offen und zugleich das Fenster

Ergreife sie im Flug, jetzt nimm sie wahr!

Den Kopf tief eingezogen ins Gefieder

Ein Zögern, dann ein rascher Flügelschlag

Um aufzusteigen aus der dunklen Stube

Hoch in den gleissend hellen Vormittag

Frei, frei, frei!

Endlich frei!

Der Gefangenschaft entflohen

Alles and‘re einerlei

Du bist frei, frei, frei

Endlich frei!

Du, das Symbol der Freiheit, eingeschlossen

Die Welt auf zwei Spannweiten eingeengt

Das eig‘ne Bild als einzigen Gefährten

Im Spiegel, der an einem Kettchen hängt

Nur ein Bewegungsablauf immer wieder

Bis zur Verzweiflung, stumpfsinnig gemacht

Ein Tuch, über das Drahtgeflecht geworfen

Bestimmt, ob für dich Tag ist oder Nacht

Manchmal flatterten Schatten vor dem Fenster

Da war ein Zanken, Zetern und Getos‘

Das Rascheln und das Singen ihrer Schwingen —

Wie beneidetest du sie um ihr Los!

Frei, frei, frei!

Endlich frei!

Der Gefangenschaft entflohen

Alles and‘re einerlei

Du bist frei, frei, frei

Endlich frei!

Du ziehst am klaren Himmel deine Kreise

Den Wind unter den Flügeln wie im Rausch

Ein eis‘ger Hauch statt der vertrauten Wärme

Verlor‘n, verirrt und doch ein guter Tausch!

Du wirst dein Valparaiso nicht finden

Nur Neid und Zank um deine Federpracht

Um ein paar Krumen aus dem Abfall streiten

Um eine Mauernische heute nacht

Du wirst nicht lang hier draussen bleiben können

Von Hunger und von Kälte ausgezehrt

Du wirst dein Valparaiso nicht finden

Doch jeder Flügelschlag dahin war‘s wert!

Du bist frei!

Endlich frei!

Der Gefangenschaft entflohen

Alles and‘re einerlei

Du bist frei, frei, frei

Endlich frei!

Алтын сым есік құлыпсыз тұр

Бір сәт, бірақ жеткілікті ұзақ

Абайсыз ашылған терезе ақырын сықырлайды

Және пойызда жарықшақ ашады

Бұл көптен күткен үлкен мүмкіндік

Ол жетінші жылда бір рет келеді:

Тор ашық және бір мезгілде терезе

Оларды ұшып бара жатқанда ұстаңыз, енді оларды қабылдаңыз!

Басы қауырсынға терең тартты

Бір кідіріс, содан кейін қанаттар жылдам

Қараңғы бөлмеден тұру үшін

Жарқыраған нұрлы таңға дейін

Тегін, тегін, тегін!

Ақыры тегін!

Тұтқыннан құтылды

Қалғанының бәрі бірдей

Сен еркінсің, еркінсің, еркінсің

Ақыры тегін!

Сіз, еркіндік символы, кірді

Дүние екі аралыққа тарылды

Жалғыз серігің сияқты өз бейнең

Шынжырда ілулі тұрған айнада

Бір ғана қозғалыс қайта-қайта

Шарасыздыққа дейін жасалған, түтіккен

Сым тордың үстіне лақтырылған шүберек

Сіз үшін күн немесе түн екенін анықтайды

Кейде терезенің сыртында көлеңкелер дірілдеп тұратын

Дау-дамай, айғай-шу, әбігер болды

Олардың қанаттарының сыбдыры мен әні -

Сіз оны қалай қызғанғансыз!

Тегін, тегін, тегін!

Ақыры тегін!

Тұтқыннан құтылды

Қалғанының бәрі бірдей

Сен еркінсің, еркінсің, еркінсің

Ақыры тегін!

Ашық аспанда айналасың

Қанат астындағы жел мас болғандай

Таныс жылылықтың орнына мұздай тыныс

Жоғалған, жоғалған және әлі де жақсы алмасу!

Сіз Вальпараисоңызды таба алмайсыз

Тек қана қызғаныш пен дау-дамай сенің қауырсынның сәні туралы

Қоқыс жәшігіндегі бірнеше үгінділер үшін күресу

Бүгін түнде қабырғадағы тауашаның айналасында

Сіз бұл жерде ұзақ тұра алмайсыз

Аштық пен суықтан тұтынылады

Сіз Вальпараисоңызды таба алмайсыз

Бірақ әр қанатты соғуға тұрарлық!

Сен боссың!

Ақыры тегін!

Тұтқыннан құтылды

Қалғанының бәрі бірдей

Сен еркінсің, еркінсің, еркінсің

Ақыры тегін!