На дороге пятак - Янка Дягилева

На дороге пятак — руки дернулись вверх.

Кто-то плюнул в песок — покатилось шаром.

Собирать на себя — чтоб хватило на всех.

Все дороги узлом — все узлы топором.

Проканает и так — узел в пыль на войну

На лету подхватил — унесу под крыльцо.

Не отдам никому — закопаю в углу,

Положу сверху камешек за пазуху.

Карусель разнесло по цепочке за час.

Всех известий — п… ец, да весна началась.

Горевать — не гореть, горевать — не взрывать,

Убивать, хоронить, горевать, забывать.

Побежал, задохнулся, запнулся, упал.

Увидал белый снег сквозь бетонный забор.

Чудеса, да как леший бродил по лесам.

Вон из рук все бросай, да кидайся к дверям.

Все полы, все углы подмели языки.

Не разулся у входа, пришел ночевать.

До утра провалялся в аду, да в бреду,

А к утру провалился к паршивым чертям.

С виду ложь — с гуся кровь побежит со щеки.

Ни пропить, ни пропеть, ни слепить черепки.

Ни крестов, ни сердец, все злодейская масть:

Убивать, хоронить, горевать, забывать.

Поливает дождем первородная мысль,

Размывает дорожки — гляди, разошлись

В темноте все в одну, все одно к одному,

Не мешает другому лицу все к лицу.

Все к лицу подлецу, как родному отцу.

Не рассказывай, батя, и так все пройдет

Чередой дочерей, всем раздеться — лежать.

Убивать, хоронить, горевать, забывать.

Побежали глаза по стволам, по рядам.

Покатилось лицо по камням, по следам,

Безразмерной дырой укрывая траву.

Позабыть насовсем, разузнать, да уснуть.

Только солнечный свет на просветах пружин,

Переломанный лес на проломах дверей,

Несгибаемый ужас в изгибах коленей,

В поклон до могил деревянным цветам.

Побежали глаза, по стволам по рядам.

Покатилось лицо, по камням по следам

Безразмерной дырой укрывая траву.

Насовсем позабыть…

Жолда никель - қолдар көтерілді.

Біреу құмға түкірді - ол допқа айналды.

Барлығына жеткілікті болу үшін өзіңіз үшін жинаңыз.

Барлық жолдар түйін - барлық түйіндер балта.

Ол өтеді және осылайша - соғыс үшін шаңның түйіні

Мен оны ұшып бара жатып алдым - мен оны подъезд астына апарамын.

Мен оны ешкімге бермеймін - бұрышқа көмемін,

Кеудемнің басына тас қоямын.

Карусель бір сағатта шынжырдан құлады.

Барлық жаңалықтар - п ... ec, иә, көктем басталды.

Қайғы – күйме, мұң – жарылма,

Өлтір, көм, қайғыр, ұмыт.

Ол жүгірді, тұншығып қалды, сүрінді, құлады.

Бетон шарбақ арқылы ақ қарды көрдім.

Ғажайыптар, бірақ гоблин сияқты ормандарды аралады.

Қолдан шығыңыз, бәрін тастаңыз, бірақ есікке асығыңыз.

Барлық едендер, барлық бұрыштар тілдерді сыпырды.

Кіре берісте аяқ киімін шешпей, түнеуге келген.

Таң атқанша мен тозақта жаттым, бірақ сандырақпен,

Таңертең ол зұлым шайтандардың қолына түсті.

Өтірікке ұқсайды – қаздың бетінен қан ағады.

Ішпейді де, ән салмайды да, соқыр сынықтар да.

Кресттер, жүректер жоқ, барлық зұлым костюмдер:

Өлтір, көм, қайғыр, ұмыт.

Бастапқы ой жаңбыр жауады,

Жолдарды бұлдыратады - қарашы, олар жолын ажыратты

Қараңғыда бәрі бірде, бәрі бірде,

Басқа адамға барлық бетпе-бет араласпайды.

Бəрі өз əкесі сияқты арамзаға жарасады.

Айтпа, әке, сонда бәрі өтеді

Қыздар тізбегі, бәрі шешініп - жатады.

Өлтір, көм, қайғыр, ұмыт.

Көздер діңдер бойымен, қатарлар бойымен жүгірді.

Бет домалап тастады, ізімен,

Шөпті өлшемсіз тесікпен жабу.

Жақсылықты ұмыт, біліп, ұйықтап кет.

Бұлақтардың саңылауларына күн сәулесі ғана,

Сынған есіктерде сынған орман,

Тізе бүгілген жердегі иілмейтін сұмдық,

Ағаш гүлдердің қабірлеріне тағзым.

Көздер қатар-қатар діңдер бойымен жүгірді.

Жүзі домалап, ізіндегі тастарда

Шөпті өлшемсіз тесікпен жабу.

Мүлдем ұмыту үшін...