Любовь моя - Владимир Захаров

Когда во власти сентября,

Так не хватает мне тебя,

И вдаль уносит белым облаком мечты,

В надежде быть с тобой вдвоём,

Осенним проливным дождём,

Я постучусь в твоё окно, чтоб знала ты.

Во сне и на Яву,

Одну тебя зову —

Единственной.

Я знаю, что давно,

Судьбой предрешено,

Быть вместе нам.

И нет преград таких,

Которые пройти

Не смог бы я.

Чтоб рядом быть с тобой,

Мой ангел неземной, —

Любовь моя!

Когда в плену январских дней,

Ты снова вспомнишь обо мне,

Бродя по улицам озябшим и пустым,

Волшебной сказкой юных грёз,

У твоих шёлковых волос,

Я белым снегом закружусь, чтоб знала ты.

Когда в объятиях весны,

Вновь о тебе я вижу сны,

Под этим майским звездопадом золотым,

Свои ладони протяни,

И тёплой искоркой любви,

В них упаду я в эту ночь, чтоб знала ты.

Қыркүйек билігінде болғанда,

Сондықтан мен сені сағындым

Армандардың ақ бұлтымен алысқа апарады,

Сенімен бірге болу үмітімен,

Күздің жаңбыры

Мен сіздің терезеңізді қағамын, сондықтан сіз білесіз.

Түсінде және Java-да,

Мен сені бір деп атаймын

Жалғыз.

Мен мұны көптен бері білемін

Тағдыр алдын ала жазылған

Бізбен бірге болу үшін.

Ал мұндай кедергілер жоқ

Қайсысы

Мен істей алмадым.

Жаныңда болу үшін

Менің бейтаныс періштем,

Сүйіктім менің!

Қаңтар күндері тұтқында болғанда,

Сіз мені тағы да еске аласыз

Суық және бос көшелерді кезіп,

Жас армандардың ертегісі,

Жібектей шашыңмен

Ақ қармен айналайын, Біліңдер.

Көктем құшағында,

Тағы да мен сені армандаймын

Мамырдағы осы алтын жұлдыздың астында,

Алақаныңызды созыңыз

Және махаббаттың жылы ұшқыны

Сендер білесіңдер деп, бүгін түнде олардың ішіне түсемін.