Схватка - Владимир Захаров, Рок-острова

На землю падал пушистый снег и, уходя в тайгу,

Брал на охоту с собой человек любимую лайку свою.

Им предстояла встреча с медведем в неравном, быть может, бою,

А снег все падал, пушистый, белый, и ветер пел песню свою.

Вот когти медведя уже у горла, и смрадом разит из пасти,

Ну что же, так видно Богу угодно: мы все у него во власти.

Ружье пополам и нож не достать, но, кровь облизнув с боков,

Пес ринулся пулей и не разжать смертельной хватки клыков.

Мгновенье хозяину пес подарил и с рваной раной в боку

Пес видел, как нож свой хозяин вонзил в горло медведю-врагу.

На землю ложился колючий снег и руки коробил мороз.

Үлпілдек қар жерге түсіп, тайгаға кетті,

Ер адам аңға өзінің сүйікті хаскиін алып кеткен.

Олар аюмен тең емес, мүмкін шайқаста кездесуі керек еді.

Ал қар жауа берді, үлпілдек, аппақ, жел әнін шырқады.

Бұл жерде аюдың тырнақтары тамағында, ал аузынан сасық иіс шығады,

Бұл Құдайға ұнайтын сияқты: біз бәріміз оның құдіретіндеміз.

Мылтық пен пышаққа қол жетпейді, бірақ қанды бүйірлерінен жалап,

Ит оқпен жүгірді де, азу тістерінің өлім аузын ашпады.

Ит иесіне бүйірінен жыртылған жарамен біраз уақыт берді

Ит қожайынының жау аюының тамағына пышақ сұғып алғанын көрді.

Жерге тікенді қар жауып, аяз қолды шымырлатып жатты.