По тёмным стёклам... - Владимир Захаров, Рок-острова

По темным стеклам ледяной поток

В который раз отстукивает марш

Шелк в разговорах и во взглядах шелк

И я опять не распознаю фальшь,

А ты наверно этого и ждешь

Не замечая в сердце пустоты,

А я хочу в твою поверить ложь

Поверить так как в это веришь ты Пр.

В каком-нибудь в любовном вираже

Я о свои страданья расшибусь

И в погребенной заживо душе

Уже не будет боли да и чувств

И выверяя каждый поворот

Играя как предписывает роль

Моя душа включив автопилот

Предпочитает позабыть про боль,

А ты совсем не знаешь чем живу

И узнавать пожалуй не спешишь,

А я очнусь и все-таки пойму,

Но только будет поздно для души

Припев

Қараңғы көзілдірік арқылы мұзды ағын

Марш осымен екінші рет қағып тұр

Әңгімеде жібек, көзқараста жібек

Тағы да мен өтірік танымаймын,

Ал сіз мұны күтіп отырған шығарсыз

Жүректегі бослықты байқамай,

Ал мен сенің өтірігіңе сенгім келеді

Оған сенгеніңіздей сеніңіз.

Сүйіспеншіліктің қандай да бір түрінде

Мен азапты сындырамын

Ал жанында тірідей көмілген

Енді ауырсыну мен сезім болмайды

Әр бұрылысты тексеру

Рөлге сай ойнау

Менің жаным автопилотта

Ауырсынуды ұмытқанды жөн көреді

Ал сен менің не үшін өмір сүріп жатқанымды білмейсің

Мүмкін сіз білуге ​​асықпайсыз

Ал мен оянамын, сонда да түсінемін

Бірақ бұл жан үшін кеш болады

Хор