Костры - Владимир Захаров

В старом парке, в аллейках багряного цвета

Где в последнем дыханье застыли цветы

Люди жгут на кострах уходящее лето

Так в душе ты сжигаешь былые мечты.

Журавлиная песня давно уже спета

Осень в парке цветных настелила ковров

Люди жгут на кострах уходящее лето

Как когда-то давно предки жгли колдунов.

Дым костров в облаках затеряется где-то

Тихо осень всплакнёт по былому скорбя

Люди жгут на кострах уходящее лето

И частичку души и немного себя.

Люди жгут на кострах уходящее лето

И частичку души и немного себя.

Нынче осень так ярко, так броско одета

Как принцесса из робких мальчишеских снов

Люди жгут на кострах уходящее лето

Так в душе ты сжигаешь былую любовь.

Ескі саябақта, қызыл аллеяларда

Гүлдер соңғы демінде тоңған жерде

Адамдар жазда отқа жағылады

Сондықтан сіз жаныңызда өткен армандарды өртеп жібересіз.

Тырна әні бұрыннан айтылып келеді

Түрлі-түсті кілемдер саябағындағы күз

Адамдар жазда отқа жағылады

Баяғыда бабалар бақсыларды өртейтін.

Бұлттағы оттың түтіні бір жерде жоғалады

Тыныш күз өткен мұңды жылайды

Адамдар жазда отқа жағылады

Және жанның бір бөлігі және өзіңнің кішкене бөлігі.

Адамдар жазда отқа жағылады

Және жанның бір бөлігі және өзіңнің кішкене бөлігі.

Биылғы күз сондай жарқын, сондай ашық киінген

Қорқақ бала армандарынан шыққан ханшайым сияқты

Адамдар жазда отқа жағылады

Сондықтан сіздің жаныңызда сіз өткен махаббатты өртейсіз.