Totes Kind / Little dead boy - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Gestern zählt' ich noch kein Sieben,

Doch heut' bin ich schon tausend jähr',

Und scheint mein Leib auch gleich geblieben,

Ist meine Seel' dem Tod doch nah'.

Wo vormals bunte Blumen waren,

Wetteifernd in Wuchs und Farbenpracht,

Hat meine Welt ihr Licht verloren

Und geht zugrund'… In ew’ger Nacht.

Hungernd nach Sinn und bettelnd um Stille,

Lieg' angstvoll träumend im Dunkeln ich wach,

Mit der Scham sich verbündend,

Lähmt Schuld meinen Willen…

Und alsbald werd' ich selbst zum Sterben zu schwach.

Dies gleich der Verdammnis, dem ewigen Leid,

Wenn alles nur mehr schmerzvoll und elend erscheint!..

Кеше мен жеті санаған жоқпын

Бірақ бүгін мен мың жастамын,

Ал менің денем сол қалпында қалған сияқты

Менің жаным өлімге жақын.

Бір кездері түрлі-түсті гүлдер болған жерде,

Өсуде және түсте бәсекелес,

Менің әлемім нұрын жоғалтты

Ал өледі... Мәңгілік түнде.

Мағынаға құштарлық және үнсіздікті сұрау,

Мен ояу, мазасыз, қараңғыда армандаймын,

ұятпен одақтас,

Кінә менің ерік-жігерімді тоқтатады...

Жақында мен өзімді өлуге тым әлсіз боламын.

Бұл қарғыс, мәңгілік азап сияқты,

Бәрі азапты әрі аянышты болып көрінгенде!..