Imhotep - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

«…Armes, Dunkles Wolkenkind,

hast Dich erneut in Sturm gehullt,

im fadenschein’gen Pechgewand

Dich selbst in ew’ger Nacht verbannt.

Die undurchdringlich' zweite Haut,

hat die Grenze zur Welt erbaut…-

als Eierschale, hart wie Stein,

lasst sie kein Licht noch Warme ein.

Eiskalte Wande, falsches Haus,

kein Leben schlupft aus dir heraus,

kein ungeborenes reift heran,

nur noch ein zorniger, alter Mann

gramt im inneren ewiglich…-

selbst vor dem Tod furchtet er sich."

«Armes, dunkles Wolkenkind,

den schlimmsten Kurs dein Geist stets nimmt.

Dein Pfad des Grau’ns ist trugerisch,

birgt nichts als Schmerz und Leid fur dich;

Szenarien Deine Angst ersinnt,

die niemals war, nicht wirklich sind.

So furchtbar tost der Sturm in dir,

dies bose, alte Ungetier

lockt aus der Finsternis hervor

den garstig zischelnd Schattenchor,

der, wie ein kalter, kranker Hauch,

sich faulig hauft in Deinem Bauch,

und dann als ekler leichenwind

Gute und Schonheit von dir nimmt…»

«Oh, armes, dunkles Wolkenkind»

«...Байғұс қара бұлт бала,

сені тағы да дауылға орап,

жіптері бар киіммен

Мәңгілік түнге аттандырдың.

өтпейтін екінші тері

әлемге шекара салды...-

жұмыртқаның қабығындай, тастай қатты,

оларды жарыққа да, жылылыққа да жол бермеңіз.

Мұздай суық қабырғалар, қате үй,

сенен өмір сырғып кетпейді,

туа біткен жоқ,

тағы бір ашулы қарт

іштей мәңгілік қайғырады...-

ол тіпті өлімнен де қорқады».

«Байғұс қара бұлт бала,

сіздің ойыңыздың ең нашар жолы.

Сенің сұмдық жолың алдамшы,

сіз үшін азап пен азаптан басқа ештеңені ұстамайды;

Сіздің қорқынышыңыз ойлап тапқан сценарийлер

бұл ешқашан болмаған, шынайы емес.

Сенде дауыл соншалықты қорқынышты,

бұл жаман кәрі аң

қараңғылықтан шығарады

жағымсыз ысқырған көлеңке хоры,

кім, суық ауру тынысы сияқты,

ішіңде шіріген үйінділер,

сосын жиіркенішті өліктің желіндей

Жақсылық пен сұлулық сені алып кетеді...»

«Ой, бейшара қара бұлт бала»