The Conqueror Worm - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Lo!

't is a gala night

Within the lonesome latter years!

An angel throng, bewinged, bedight

In veils, and drowned in tears

Sit in a theatre, to see

A play of hopes and fears

While the orchestra breathes fitfully

The music of the spheres

Mimes, in the form of God on high

Mutter and mumble low

And hither and thither fly—

Mere puppets they, who come and go

At bidding of vast formless things

That shift the scenery to and fro

Flapping from out their Condor wings

Invisible Wo!

That motley drama—oh, be sure

It shall not be forgot!

With its Phantom chased for evermore

By a crowd that seize it not

Through a circle that ever returneth in

To the self-same spot

And much of Madness, and more of Sin

And Horror the soul of the plot

But see, amid the mimic rout

A crawling shape intrude!

A blood-red thing that writhes from out

The scenic solitude!

It writhes!—it writhes!—with mortal pangs

The mimes become its food

And seraphs sob at vermin fangs

In human gore imbued

Out—out are the lights—out all!

And, over each quivering form

The curtain, a funeral pall

Comes down with the rush of a storm

While the angels, all pallid and wan

Uprising, unveiling, affirm

That the play is the tragedy, «Man,»

And its hero, the Conqueror Worm

Міне!

't    ғала кеш

Жалғыз соңғы жылдар ішінде!

Періштелер тобы, иіліп, төсек тартып

Жабылып, көз жасына  батқан

Көру үшін театрға  отырыңыз

Үміт пен қорқыныш ойыны

Оркестр жақсы дем алып жатқанда

Шарлардың музыкасы

Мим,                                                     құдай                                                               мимс    

Төмен міңгірлейді

Және мұнда және мұнда ұшады -

Олар келіп-кететін қуыршақ

Кең формасыз     үлкен                                                                                                                                                               формасыз                                           

Бұл пейзажды алға-артқа ауыстырады

Кондор қанаттарынан қағу

Көрінбейтін Во!

Бұл түрлі-түсті драма — әрине

Ол ұмытылмайды!

Өзінің Фантомымен мәңгілікке қуылады

Ұстамайтын                       топ                                                                                                                                                                                                                     

Қайтып келетін шеңбер арқылы

Өздігінен сол жерге

Сондай-ақ көп ақыл       күнә                                      |

Сюжеттің жан-дүниесі қорқынышты

Бірақ мимика жолының ортасында қараңыз

Жүгіріп бара жатқан пішін кіріп кетеді!

Сыртынан қыбырлаған қан қызыл нәрсе

Көрікті жалғыздық!

Ол бұрады!—бұлжиды!—өлім азабымен

Мимдар оның тамағына айналады

Ал серафтар азу тістеріне жылайды

Адамның қанына сіңген

Сөнді - шамдар сөнді - бәрі сөндірілді!

Және, әрбір дірілдеген пішіннің үстінде

Перде, жерлеу залы

Дауылмен                                                        |

Періштелердің бәрі бозарып, әлсірейді

Көтеріліс, ашу, бекіту

Бұл пьеса «Адам» трагедиясы.

Және оның кейіпкері, Жеңіс Құрт