Threat Level No. 3 - The Black Dahlia Murder

Society I beg of thee

Open your hateful arms to me

For now I am just like you

You see my balls rattle in a jar

‘neath smiling mask remains a past

As I recant couldn’t help but laugh

Was that really me who had sipped from the glass

Wrought of all pedophilic sin?

Merely the calm thrust between

The two most violent storms man’s seen

Or a libido guillotined forevermore?

They dangle bait right in my face

That once did make my heart so race

But hormonally my desire replaced

To quell all but the faintest roar

Merrily o mother let them play

The boogeyman he has gone away

The slender one who would make his prey

From the good little girls and boys

Come tempt the fates I do implore

For I am not He anymore

Subject to all parental scorn

Demon exiled

Threat level number three

A badge to my reign of depravity

If it’s only my death that can set us all free

Then what is it we’re waiting for?

My crimes of sick lust they’ve secured me a space

In a man’s most befeared and respected of place

In the home of the horned and His torturing flames

I deserve all of this and more

Thwarting the raping beast

That deep inside me sleeps

In a hope that this history will never repeat

My dick my gun now obsolete

Are we all here just grasping at straws?

Is the Devil’s will absolute is it stronger than laws?

Can I walk freely down darkened streets that I’ve stalked?

Is there truly a hope left for me?

Down her leg blood trickled

I remember her every breath

Chemically castrated

Normality is mandated for now

Leaden the weight of this arms they could not bear

Gonadal atrophy a product of their care

Reclusive enemy inside me he dwells

Guilt swells abysmally unequaled my hells

Society I truly beg of thee

I should remain behind silver lock and key

Feeling the rip of young tissues ‘round my meat

Now a fading dream to this pitch-blackened sheep

Threat level number three

A badge to my reign of depravity

If it’s only my death that can set us all free

Then what is it we’re waiting for?

My crimes of sick lust they’ve secured me a space

In a man’s most befeared and respected of place

In the home of the horned and His torturing flames

I deserve all of this and more

Thwarting the raping beast

That deep inside me sleeps

In a hope that this history will never repeat

My dick my gun now obsolete

Are we all here just grasping at straws?

The Devil’s will absolute is it stronger than laws?

Can I walk freely down darkened streets that I’ve stalked?

Is there truly a hope that is left for poor pathetic fucking me?

Қоғам, мен сізден өтінемін

Маған жек көретін құшағыңызды ашыңыз

Қазір мен сендеймін

Менің доптарым                            шарлар                           |

«Күлімсіреген маска өткен   қалды

Мен өзімді басқа күледім

Шыныдан ішкен мен болдым ба?

Барлық педофилдік күнәдан жасалған ба?

Тек арасындағы тыныштық

Адам көрген ең күшті екі дауыл

Әлде мәңгілік гильотина либидо ма?

Олар жемді тура менің бетіме іліп қояды

Бұл бір кездері менің жүрегімді қатты соқтырды

Бірақ менің қалауым гормоналды түрде ауыстырылды

Ең әлсіз гүрілден басқаның бәрін басу үшін

Көңілді ана оларға ойнауға рұқсат етіңіз

Ол кетіп қалды

Жемтігін жасайтын сымбатты

Жақсы кішкентай қыздар мен ұлдардан

Мен сұрайтын тағдырларды сынап көр

Өйткені мен енді ол болмаймын

Барлық ата-аналардың мысқылына ұшырайды

Жын жер аударылды

Үшінші қауіп деңгейі

Менің азғын              белгісі  белгісі  

Тек менің өлімім болса, бәрімізді азат ете алады

Сонда біз не күтеміз?

Науқас құмарлықтан жасаған қылмыстарым маған орын берді

Ер адамның ең көп ұрланған және орнында құрметті

Мүйізділер мен Оның азаптайтын жалындарының үйінде

Мен осының барлығына және т.б. лайықпын

Зорлаған хайуанның жолын кесу

Менің терең ұйқыда

Бұл тарих ешқашан қайталанбасын деген үмітпен

Менің мылтым қазір ескірген

Барлығымыз бұл жерде сабан ұстап                                                                                 Бәріміз сабанды ұстап  жатырмыз ба?

Ібілістің еркі заңнан күштірек пе?

Мен аңдыған қараңғы көшелермен еркін жүре аламын ба?

Мен үшін шынымен үміт қалды ма?

Аяғының астынан қан ағып кетті

Мен оның әр демі есімде

Химиялық кастрацияланған

Нормалау қазірге байланысты

Олар көтере алмаған бұл қолдардың салмағын басқарыңыз

Жыныс бездерінің атрофиясы олардың күтімінің өнімі

Ол менің ішімде тұрады

Кінә менің тозақтарыма тең келмейтіндей өршиді

Қоғам, мен сенен өтінемін

Мен күміс құлып пен кілттің артында қалуым керек

Менің етімдегі жас тіндердің жыртылуын сезіндім

Енді осы алаңдағы қойлардан түсетін арман

Үшінші қауіп деңгейі

Менің азғын              белгісі  белгісі  

Тек менің өлімім болса, бәрімізді азат ете алады

Сонда біз не күтеміз?

Науқас құмарлықтан жасаған қылмыстарым маған орын берді

Ер адамның ең көп ұрланған және орнында құрметті

Мүйізділер мен Оның азаптайтын жалындарының үйінде

Мен осының барлығына және т.б. лайықпын

Зорлаған хайуанның жолын кесу

Менің терең ұйқыда

Бұл тарих ешқашан қайталанбасын деген үмітпен

Менің мылтым қазір ескірген

Барлығымыз бұл жерде сабан ұстап                                                                                 Бәріміз сабанды ұстап  жатырмыз ба?

Ібілістің еркі заңдардан күштірек пе?

Мен аңдыған қараңғы көшелермен еркін жүре аламын ба?

Мені ренжіткен бейшараның шынымен үміті бар ма?