Everything Went Black - The Black Dahlia Murder

Crawling the walls through every crack and crevice

Teems blackness washing over the windowpanes

Painting the buildings in between

Creeping down the alley ways consuming every street

Soundless swarm of nothingness sure to doom us all

Pulling screaming earthlings into its toothless jaws

Endlessly beginning spreading with no sign of stop

Horror of horrors truly maddening in size

Running just prolongs the end inevitably it strides

Where has it come from?

How can it be stopped?

So quickly we’re to meet our end our empire we have lost

Karmatic Armageddon no religion could foresee

A planet once forsaken not even a memory

Streetlights bend into the void cars enveloped whole

Darkness deeper than a blindman’s sleep

Soon to paint the world

Insatiable its hunger it drinks the sea without a belch

Stretching to the other side where it is sure to meet itself

Unearthly vacuum devouring the hourglass now empty

It’s time to say goodbye

Watching your life flash before mortal eyes

Terror fills your heart screams of anguish greet your ears

Living death voracious

Insidious impervious to damage

We are slaughtered as if lambs

Horror of horrors truly maddening in size

Running just prolongs the end inevitably it strides

Where has it come from?

How can it be stopped?

So quickly we’re to meet our end our empire we have lost

Karmatic Armageddon no religion could foresee

A planet once forsaken not even a memory

Қабырғаларды кез келген жарықтар мен ойықтар арқылы сүзіп өту

Терезе әйнектерін жуып-шайып жатқан қара түнек

Арасындағы ғимараттарды бояу

Әр көшені тұтынатын аллеяның жолдары

Ештеңенің дыбыссыз тобы бәрімізді жоқтайды

Айғайлаған жерлестерді тіссіз жақтарына тарту

Тоқтау белгісіз тоқтамайтын таралу басталады

Сұмдық қорқынышы көлемі шынымен ақалды    

Жүгіру аяғын ұзартады, ол сөзсіз алға  басады

Ол қайдан келді?

Оны қалай тоқтатуға болады?

Біз жоғалтқан империямызды тез арада аяқтаймыз

Карматикалық Армагеддон ешбір дінді болжай алмайды

Ғаламшар бір кездері тіпті есте қалдырған

Көше шамдары толығымен орап алған бос көліктерге иілуде

Қараңғылық соқырдың ұйқысынан да терең

Жақында әлемді суреттейсіз

Ашаршылыққа тоймай, теңізді тоқпақсыз ішеді

Өзімен  кездесетін басқа бетке  созылу 

Құм сағатын жалмап жатқан керемет вакуум енді бос

Қоштасудың уақыты келді

Ажалдың көз алдында өміріңді көру

Жүрегіңді үрей билейді, реніш айқайлары, құлағыңа сәлем бер

Тірі өлім ашкөз

Зақымдануға өтпейді

Бізді қозыдай сойды

Сұмдық қорқынышы көлемі шынымен ақалды    

Жүгіру аяғын ұзартады, ол сөзсіз алға  басады

Ол қайдан келді?

Оны қалай тоқтатуға болады?

Біз жоғалтқан империямызды тез арада аяқтаймыз

Карматикалық Армагеддон ешбір дінді болжай алмайды

Ғаламшар бір кездері тіпті есте қалдырған