Solitude Standing - Suzanne Vega

Solitude stands by the window

She turns her head as I walk in the room

I can see by her eyes she’s been waiting

Standing in the slant of the late afternoon

And she turns to me with her hand extended

Her palm is split with a flower with a flame

Solitude stands in the doorway

And I’m struck once again by her black silhouette

By her long cool stare and her silence

I suddenly remember each time we’ve met

And she turns to me with her hand extended

Her palm is split with a flower with a flame

And she says «I've come to set a twisted thing straight»

And she says «I've come to lighten this dark heart»

And she takes my wrist, I feel her imprint of fear

And I say «I've never thought of finding you here»

I turn to the crowd as they’re watching

They’re sitting all together in the dark in the warm

I wanted to be in there among them

I see how their eyes are gathered into one

And then she turns to me with her hand extended

Her palm is split with a flower with a flame

And she says «I've come to set a twisted thing straight»

And she says"l've come to lighten this dark heart"

And she takes my wrist, I feel her imprint of fear

And I say «I've never thought of finding you here»

Solitude stands in the doorway

And I’m struck once again by her black silhouette

By her long cool stare and her silence

I suddenly remember each time we’ve met

And she turns to me with her hand extended

Her palm is split with a flower with a flame

Терезенің жанында жалғыздық тұр

Ол мен бөлмесінде жүргенде, ол басын бұрады

Мен оның көзінен оның күткенін көріп тұрмын

Түстен кейін көлбеу тұру

Және ол қолын созған  маған  бұрылды

Оның алақаны жалыны бар гүлге бөлінген

Жалғыздық есік алдында тұр

Оның қара сұлбасы мені тағы да таң қалдырды

Оның ұзақ салқын көзқарасы мен үнсіздігімен

Кездескен сайын кенет есіме түсіп кетті

Және ол қолын созған  маған  бұрылды

Оның алақаны жалыны бар гүлге бөлінген

Ол: «Мен бұрмаланған нәрсені түзетуге  келдім» дейді.

Ол: «Мен бұл қараңғы жүректі жарықтандыруға келдім» дейді.

Ол менің білегімді алады, мен оның қорқыныш ізін сеземін

Мен «Мен сізді ешқашан мұнда табу туралы ойламадым» деймін

Мен       көп                                                                                    |

Олар қараңғыда, жылы жерде бірге отырады

Мен олардың арасында болғым келді

Мен олардың көздері бір көзге қалай жиналғанын көремін

Сосын ол қолын созып маған  бұрылады

Оның алақаны жалыны бар гүлге бөлінген

Ол: «Мен бұрмаланған нәрсені түзетуге  келдім» дейді.

Ол: «Мен бұл қараңғы жүректі жарықтандыруға келдім» дейді

Ол менің білегімді алады, мен оның қорқыныш ізін сеземін

Мен «Мен сізді ешқашан мұнда табу туралы ойламадым» деймін

Жалғыздық есік алдында тұр

Оның қара сұлбасы мені тағы да таң қалдырды

Оның ұзақ салқын көзқарасы мен үнсіздігімен

Кездескен сайын кенет есіме түсіп кетті

Және ол қолын созған  маған  бұрылды

Оның алақаны жалыны бар гүлге бөлінген